Dodaj nową odpowiedź

Różnice między ludźmi są naturalne. Jeden jest wysoki, drugi niski, jeden zaradny, drugi niezaradny i nawet gdyby stworzyć równe warunki społeczne tak zostanie. Tu już można mieć pretensje tylko do przyrody. Teraz pytanie brzmi czy ten zaradny ma prawo żyć z pracy tego niezaradnego? Załóżmy, że ten zaradny, wybił się z szeregów proletariatu i stał się burżujem. Ma prawo żyć z pracy tych mniej zaradnych, którzy pozostali w szeregach proletariatu? Przecież nasz zaradny burżuj nic nie znaczy bez swoich niezaradnych najemnych niewolników. Cały jego biznes leży, niezależnie czy to produkcja, handel, czy usługi. Jego interes może się kręcić tylko dzięki najętej sile roboczej, a zatem jego bogactwo pochodzi z ich pracy. Bez robotników i pracowników nasz zaradny burżuj nie wyprodukuje, nie zhandluje, nie wykona usługi. Chyba, że jest sklepikarzem, albo rzemieślnikiem czyli drobnym burżujem, który sam prowadzi swoja działalność, bez najmowania siły roboczej.
Jeśli zgodzimy się na to, żeby zaradni żyli z pracy niezaradnych to zgadzamy się na kapitalizm na wieczne czasy. Takie jest stanowisko prawicy. Stanowisko lewicy musi być przeciwne - nic nikogo nie uprawnia do życia z pracy innych. Zniesienie wyzysku człowieka przez człowieka to sztandarowe hasło lewicy. Bez tego nie ma lewicy.