Dodaj nową odpowiedź

Na zachodzie "wszechobecna propaganda wojenna" raczej nie bardzo służy kontroli społeczeństwa. Jarają się tym marginalne grupki, traktowane jako freaki. Pojedź gdzieś na zachó, i poznaj ludzi, posiedź z nimi. Ani o polityce, ani o Ukrainie, nie chcą zanadto rozmawiać. Większość czuje do tego mocną niechęć, często to jest dla nich zawracanie głowy od spraw na co dzień ich pochłaniających, w tym konsumpcjii, rozrywce związanych z mediami. Problem jest na tyle poważny, że np. na Wyspach obawiają się kto by właściwie walczył, gdyby doszło do rozróby światowej. Ludzie są w stosunku do lat XX wieku potwornie rozleniwieni, niezdolni do dyscypliny i samokontroli, nastawieni na przyjemność i zbywanie zycia. Wspólny wróg tu nie jednoczy, zachodnie kraje mają innego wroga. To przypakowany murzyn bujający się na boki, zagradzający w zaułku londyńskim drogę, i natarczywie próbujący sprzedać narkotyki; albo dziwadła obwiązane prześcieradłami, z brodami, obcinający zewnętrzne narządy płciowe dziewczynkom.

Położenie znaku równości między wschodnimi oligarchami, a "oligarchami" zachodnimi - to jest dla mnie niesamowite. Co masz na myśli mówiąc o agresywności zachodnich, nie wiem. Chyba jednak widać, że nie przeszkadza Ci rosyjski model sprawowania włądzy, ani prowadzenia biznesu, tak jak nie przeszkadza Ci ich ogólna kulturowość. Znam trochę specyfikę wschodnią, i dla mnie jest jasne, że to jest zupełnie odrębna kultura. Ta odrębność to nie inny alfabet i inny rodzaj interpretacji chrześcijaństwa, ale głeboko zakorzenione zupełnie inne podejście do jednostki, moralności, życia, empatii. Trochę mnie brzydzi takie podejście do sprawy, tak jak mnie brzydzi ten warszawski pajac w okularkach i z trockistowską bródką, który na prawackiej demonstracyjce prorosyjskiej wyskoczył nie dawno w Warszawie. Mianując się anarchistą ...