Dodaj nową odpowiedź

Nic nie jest nie tak. Wszystko jest tak, jak jest.

1. Wbrew temu, co odłam polskiego ruchu anarchistycznego ideologicznie związany z CIA prokuruje, polakom i polkom żyje się coraz lepiej. Nie widzą nic złego w kapitalizmie, korporacjach i biznesie.

2. Ludzie się boją - wdrapują się coraz wyżej jeśli chodzi o społeczne pozycje i majętność, tkają swój obraz klasy średniej lub wyższej - nie chcą tego stracić. Nie wypada się wychylać - spontaniczność i indywidualność to działy w świątyniach konsumpcjii, poczucie ich posiadania zapewniają sklepy z odzieżą, zapachami, kosmetykami, sieci fryzjerskie gdzie są przygotowane szablony niekonwencjonalnych i zbuntowanych fryzór. Protesty uliczne to rozrywka zarezerwowana dla kiboli, dresów, nacjonalistów jakiś, albo polityków czy jakichś starych ludzi z PIS czy Solidarności. Albo górników czy pielęgniarek - te grupy budzą obrzydzenie, i strach przed byciem jak oni, bo oni nie mogą konsumować jak się powinno.

3. Anarchizm kojarzy się z przegranymi, nieudacznikami. Z subkulturami, a subkultury są na serio, czyli są częścią starego. Z niskimi, zaniedbanymi ludźmi, ubranymi po części w militarną odzież, po części używane bety sportowe z lumpexów. Z krzyczącymi o krzywdzie swojej i innych, żalącymi się na brutalność policji i brak sprawiedliwości ze strony aparatów państwa, donoszącej o inwazji faszystów i rasistów - czyli generalnie z ludźmi którzy cały czas przegrywają, domagają się uwagi, pouczają jak powinno być. Warto sobie zdać z tego sprawę, bo naprawdę dla tak zwanych normalnych ludzi anarchiści i całą reszta tej "rewolucyjnej lewicy", jest nie do zniesienia. Odbiór osób związanych z anarchizmem jest taki, że są nudni, upierdliwi, zasadniczy, i im jeszcze nie wychodzi cały ten anarchizm. Brunatne kołki wyewoluowały sprawnie od agroskinowskiego bucolstwa do bycia porządanymi towarzysko, nacjonalizm jest sexy.

To tak na prędce - w tej sytuacji wychodzenie do ludzi z programem i aktywizmem jest nieporządane.