List do Donalda Tuska w sprawie Tarczy podpisany przez organizacje i pracowników naukowych w USA

Publicystyka

List wysłany w poniedziałek rano do Ambasady RP w Waszyngtonie i do polskiego Konsulatu w Nowym Jorku. We współpracy z Polską Kampanią Przeciwko Militaryzmowi (www.tarcza.org i www.m29.bzzz.net)
Kontakt dla mediów: +48662535719 lub tarcza@bzzz.net

10 marca 2008

Premier Donald Tusk
Rzeczpospolita Polska

Szanowny premierze Tusk,

Piszemy jako osoby prywatne i w imieniu organizacji działających w Stanach Zjednoczonych. Jesteśmy zaangażowani w obronę praw człowieka i promujemy pokojowe stosunki pomiędzy narodami. Jesteśmy bardzo zaniepokojeni działaniami rządów Polski i Czech zmierzającymi do zawarcia porozumienia z administracją prezydenta Busha w sprawie powstania amerykańskich baz wojskowych w tych krajach pomimo, iż większość społeczeństwa jest przeciwna tym działaniom. Budowa nowych baz amerykańskich grozi rozpoczęciem nowej Zimnej Wojny pomiędzy USA, a Rosją. Tego rodzaju inicjatywy nie mają nic wspólnego z prawdziwą obroną i stanowią w rzeczywistości wyraz agresywnej polityki militarnej USA.

Proponowane bazy wojskowe – wyposażone w 10 rakiet przechwytujących w Polsce i radar na terenia Republiki Czeskiej – mogą razem doprowadzić do niebezpiecznej eskalacji militarnej. Rząd USA twierdzi, że system antyrakietowy jest wymierzony w Iran, ale nie ma żadnych wiarygodnych źródeł, które wskazywałyby na to, że dziś istnieje zagrożenie atakiem rakietowym ze strony Iranu. W styczniu tego roku, polski Minister Spraw Zagranicznych, Radosław Sikorski, publicznie stwierdził: „To jest projekt amerykański, a nie polski. Nie czujemy się zagrożeni przez Iran.”

Raport opublikowany przez wywiad USA w grudniu 2007 ostatecznie obalił twierdzenia o nadchodzącym zagrożeniu nuklearnym ze strony Iranu. W raporcie napisano, że Iran postanowił porzucić program zbrojeń jądrowych na jesieni 2003 r. Zamiast chronić przed zagrożeniem, tarcza antyrakietowa i dalsza eskalacja zbrojeń jądrowych stwarza jedynie silniejszą zachętę dla Iranu, żeby rozwijać program nuklearny.

Stacja radarowa w Czechach i dziesięć rakiet przechwytujących w Polsce nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla siły odstraszającej Rosji, która posiada tysiące głowic bojowych. Istnieje jednak długoterminowe zagrożenie, że bazy wojskowe USA będą dalej rozwijane. Świadczą o tym oficjalne dokumenty rządu USA. Dyrektywa numer 23 o Bezpieczeństwie Narodowym podpisana przez prezydenta Busha 6 grudnia 2002 r. Oznajmia, żę Stany Zjednoczone zamierzają rozwinąć obronę antyrakietową w 2004 r. jako „punkt wyjścia do rozmieszczenia lepszej i bardziej rozbudowanej obrony antyrakietowej w późniejszym terminie.” Prezydencka dyrektywa była poprzedzona w styczniu 2002 r. pismem Donalda Rumsfelda (w tym czasie Sekretarza Obrony), który polecił Agencji Obrony Rakietowej rozwój systemów obronnych z użyciem „jakiejkolwiek dostępnej” technologii, nawet jeśli uzyskane możliwości będą ograniczone w stosunku do tego, co system powinien umożliwiać.

Plany Waszyngtonu już spowodowały groźną reakcję Rosji, która zagroziła, że w odpowiedzi skieruje swoje rakiety na Polskę i Czechy, jeśli USA nadal zamierza budować system. Moskwa zagroziła też, że wycofa się z Porozumienia o Siłach Jądrowych Średniego Zasięgu i zawiesi swój udział w traktacie ograniczającym rozmieszczanie sił konwencjonalnych w Europie.

Żaden kraj, włączając w to USA, Rosję i Iran, nie ma moralnego prawa posiadać broni jądrowej, która ze swojej natury jest bronią masowej zagłady. USA i inne mocarstwa jądrowe mogą ograniczyć ryzyko wojny jądrowej dążąc do rozbrojenia sił jądrowych i konwencjonalnych i powstrzymując się od prowadzenia lub grożenia „prewencyjnymi” wojnami. Te państwa nie powinny zwiększać ryzyka konfliktu jądrowego. Podjęcie takich kroków przez istniejące mocarstwa jądrowe umożliwiłoby stworzenie klimatu zniechęcającego nowe kraje do budowy własnej broni jądrowej.

Jedynym zastrzeżeniem Pańskiego rządu wobec instalacji amerykańskiego systemu rakietowego zdaje się być fakt, że Waszyngton nie oferuje wystarczającej pomocy w modernizacji polskiego wojska. Jednak bazy stanowią prowokację i są szkodliwe z samej swojej istoty. Wszyscy bylibyśmy bezpieczniejsi i bogatsi, gdyby Warszawa i Waszyngton inwestowały w potrzeby społeczne zamiast inwestować w nową broń.

Demokratyczne ruchy z 1989 r. kompromitują się próbą zintegrowania krajów Europy Środkowej w sieci ponad 700 baz wojskowych USA na całym świecie. Popieramy dziś istniejące ruchy społeczne w Polsce i Czechach, które nie zgadzają się na presję ze strony administracji prezydenta Busha i nie zgadzają się na jego niebezpieczną tarczę antyrakietową. Jesteśmy też wdzięczni za wsparcie tych ruchów dla naszych dążeń demokratycznej, sprawiedliwej i pokojowej polityki zagranicznej USA.

Podpisano:
· Campaign for Peace and Democracy
· Global Network Against Weapons & Nuclear Power in Space
· Humanist Movement-U.S.
· Physicians for Social Responsibility/NYC
· Peace Action

Oraz następujące osoby prywatne (nazwy organizacji tylko w celach informacyjnych)
1. Anthony Arnove, pisarz, Brooklyn, NY
2. Stanley Aronowitz, wybitny profesor socjologii, CUNY Graduate Center
3. Phyllis Bennis, Institute for Policy Studies
4. Norman Birnbaum, University Professor Emeritus, Georgetown University Law Center
5. Eileen Boris, Hull Professor of Women's Studies, University of California at Santa Barbara
6. Laura Boylan, MD, Assistant Professor, New York University School of Medicine
7. Jeremy Brecher, historyk
8. Vinie Burrows, Przedstawiciel ONZ, Women's s International Democratic Federation
9. Leslie Cagan, Krajowy koordynator, United for Peace and Justice
10. Noam Chomsky, emerytowany profesor, MIT
11. Joshua Cohen, Professor, Stanford University; Boston Review
12. Margaret W. Crane
13. Gail Daneker, aktywista, St. Paul, MN
14. Marie Dennis, Director, Maryknoll Global Concerns
15. Ariel Dorfman, pisarz
16. Carolyn Eisenberg, profesor US Foreign Policy, Hofstra University, Hempstead, NY
17. Gertrude Ezorsky, emerytowana profesor, CUNY; New Politics
18. Richard Falk, emerytowany profesor Prawa Międzynarodowego, Princeton University
19. Cathey E. Falvo, MD, MPH, przewodniczący, Physicians for Social Responsibility/NYC
20. Samuel Farber
21. John Feffer, Co-Director, Foreign Policy in Focus, Institute for Policy Studies
22. Barry Finger
23. Robert Gabrielsky, Atlantic City, NJ
24. Bruce K. Gagnon, Coordinator, Global Network Against Weapons & Nuclear Power in Space
25. Akbar Ganji, irański dziennikarz i działacz na rzecz praw człowieka
26. John D. Gorman, adwokat najemców
27. Thomas Harrison, Co-Director, Campaign for Peace and Democracy
28. Nader Hashemi, UCLA
29. Judith Hempfling
30. Michael Hirsch, National Political Committee member, Democratic Socialists of America, New York, NY
31. Adam Hochschild, pisarz
32. Doug Ireland, dziennikarz
33. Joanne Landy, Co-Director, Campaign for Peace and Democracy
34. Jesse Lemisch, Emeritus Professor of History, John Jay College, CUNY
35. John Leonard
36. Sue Leonard
37. Staughton Lynd, Historians Against the War
38. Nelson Lichtenstein, Professor, UC Santa Barbara
39. Marvin and Betty Mandell, wydawcy, New Politics
40. Kevin Martin, Executive Director, Peace Action, Silver Spring, MD
41. David McReynolds
42. Timothy Mitchell, Professor of Politics, New York University
43. David Oakford
44. Mary O’Brien, MD, lekarz, Columbia University
45. David Ost, Professor of Political Science, Hobart and William Smith Colleges, Geneva, NY
46. Rosemarie Pace, Director, Pax Christi Metro New York
47. Christopher Phelps, Associate Professor, Department of History, The Ohio State University
48. Katha Pollitt, pisarz
49. Danny Postel, dziennikarz, Chicago
50. Leonard Rodberg, Professor and Chair of Urban Studies, Queens College/CUNY
51. Jennifer Scarlott, Director, International Conservation, Sanctuary Asia
52. Jason Schulman, Editorial Board, New Politics
53. Stephen R. Shalom, Professor of Political Science, William Paterson University, Wayne, NJ
54. Alice Slater, Nuclear Age Peace Foundation, New York
55. Meredith Tax, pisarz
56. Lois Weiner, profesor, New Jersey City University, NJ
57. Naomi Weisstein, profesor emerytowana Neuroscience/Psychology, SUNY Buffalo
58. Chris Wells, U.S. rzecznik New Humanism
59. Reginald Wilson, Senior Scholar Emeritus, American Council on Education
60. Julia Wrigley, członek zarządu, Left Forum
61. Howard Zinn, pisarz

*Ten list został przesłany do osób prywatnych i grup w USA. Pan Adam Chmielewski, profesor na uniwersytecie we Wrocławiu również chciał, by dodać jego nazwisko.
Kontakt: Joanne Landy, Co-Director, Campaign for Peace and Democracy
jlandy@igc.org (212) 666-4001 cell (646) 207-5203

pomostowki itp.

Mam ogromny żal do władz, które zajmują się ustawami i to w dodatku żle opracowanymi. Czy ktoś pomyślał, ze kobiety po 50 mają klimakterium, choroby kręgosłupa, ciśnienie, cukrzyce itp. choroby. Urodziłam się we wrześniu 1954 r. przepracowałam 34 lata pracy i ciągle na nic się nie kwalifikuje, a mam już dość pracy (zarabiam 850 zł. netto) jak żyć i zrobić opłaty??? Panowie myślcie realnie.

Powinna być ustawa 35 lat pracy bez względu na wiek i żadne tam zwolnienia z przyczyn ekonomicznych itp. Osoby po 50 nie stanowią atrakc ji dla pracodawcy.

Dodaj nową odpowiedź



Zawartość tego pola nie będzie udostępniana publicznie.


*

  • Adresy www i e-mail są automatycznie konwertowane na łącza.
  • Możesz używać oznaczeń [inline:xx] żeby pokazać pliki lub obrazki razem z tekstem.
  • Dozwolone znaczniki HTML: <a> <em> <strong> <cite> <ul> <ol> <li> <blockquote> <small>
  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.