Dyskryminacja

Według blogu Fortress Europe, na którym prowadzona jest szczegółowa statystyka śmierci imigrantów u wrót Unii Europejskiej, w 2008 r. 1502 ludzi zginęło próbując się dostać do krajów Unii.

W porównaniu z 2007 r. ogólnie liczba ta zmniejszyła się o 23%, z wyjątkiem Sycylii, gdzie liczba ofiar wzrosła z 556 w 2007 r. do 642 w 2008 r.

Wśród ludzi starających się dotrzeć do Hiszpanii, 216 znalazło śmierć w Cieśninie Gibraltarskiej, 136 u wybrzeży Wysp Kanaryjskich. Zginęło też 181 osób starających się przepłynąć z Turcji do Grecji. Na Morzu Śródziemnym zginęło 1235 osób, a 267 znaleziono martwych na pustyni, schowanych w ciężarówkach lub promach płynących do Włoch. Wielu zostało też zastrzelonych przez straż graniczną.

W policyjnym pościgu, 14 letni chłopiec został postrzelony w głowę w niedzielę 4 stycznia w nocy w mieście Falagueira, Amadora. Sytuacje takie jak te mają miejsce w różnych dzielnicach "problematycznych społecznie", coraz częściej znajdujących się w stanie oblężenia przez siły policyjne. Ta sytuacja wzmacnia nędzę, segregację i represje.

Media masowe usprawiedliwiają i wzmacniają bez przerwy bezkarność policji, upowszechniając prawie jedynie wersje wydarzeń według funkcjonariuszy, wypełniając też rolę policjantów. W tym kontekście, jest zupełnie normalne, że policja w dalszym ciągu czuje się uprawniona do zabijania.

Jak podaje "The Irish Times", w branży budowlanej zaczęły się pojawiać tablice z napisem "No Irish" w miejscach pracy. Na tych placach budowlanych pracują Polacy a firmy otwarcie piszą, że nie będą zatrudnić Polaków.

Co raz więcej informacji wyszło także na jaw o wyzysku polskich pracowników w branży. Najczęstsze problemy to złe naliczanie i niewypłacone pensje.

Pewien czytelnik CIA, pod artykułem "Od Aten do Reykjaviku": Wszyscy jesteśmy Strefą Gazy podał nam linka do pewnej bardzo "interesującej" strony. Możemy tam przeczytać, że jutro ma się odbyć demonstracja poparcia dla Izraela:

Od 19 grudnia w Zurychu w Szwajcarii 150 imigrantów bez legalnego prawa pobytu prowadzi okupację kościoła. Walczą o prawo do pozostania w kraju, wydanie dokumentów kantonu dla wszystkich protestujących i anulowanie zakazu pracy.

Imigranci wzywają do demonstracji solidarnościowych 3 stycznia 2009 pod hasłem „Prawo do pobytu dla wszystkich! Oddajcie nam prawo do nadziei!”. Codziennie odbywają się dyskusje i inne wydarzenia w kościele.

Libański kolektyw filmowy A-Films nakręcił film na temat akcji, który jest dostępny tutaj.

Dziś minął drugi dzień protestu przeciw Simple Cruelty Products i zabijaniu zwierząt na futra. Mimo mrozu, demonstracja trwa już 21 godzin. Jeden z aktywistów prowadzi głodówkę, solidaryzując się z cierpiącymi zwierzętami.

30.12 drugi dzień protestu:

Mróz jaki jest każdy czuje, a aktywistki i aktywiści protestowali już 21 godzin - w poniedziałek od 9:30 do 20:30, we wtorek od godz. 10 do 20:00. Dzisiaj, podczas drugiego dnia pikiety pod sklepem Simple na ulicy Grodzkiej, rozdano kolejnych 3 tysiące ulotek ukazujących prawdziwe, mordercze oblicze przemysłu futrzarskiego oraz info o Simple Cruelty Products.

Stowarzyszenie prasy zagranicznej w Izraelu wystosowało list otwarty w proteście przeciwko metodom propagandowym Izraela. Poniedziałkowy list podpisało 400 dziennikarzy. Z tłumioną irytacją stwierdzają w liście, że tak na prawdę "nie wiedzą co się dzieje w Gazie" Drogi Czytelniku. Strefa Gazy stała się niedostępna dla prasy zagranicznej. Jest to niespotykane dotąd ograniczenie wolności prasy.

Taktyka odcięcia zewnętrznych mediów jest dla Izraela kluczowa nie tylko ze względu na sprzeczne doniesienia co do liczby ofiar cywilnych. Pozwala też arbitralnie ogłaszać, że niszczone obiekty (np. religijne) są ośrodkami szkoleniowymi bądź magazynami broni. Izrael może więc odgrywać rolę "cywilizowanej" strony konfliktu symulując przed światem "negocjacje" z Hamasem i systematycznie dementując doniesienia strony palestyńskiej.
Źródło: www.spiegel.de

Mazlumder, turecka grupa na rzecz praw człowieka wezwała rząd Turcji do anulowania decyzji o deportacji czeczeńskiego uchodźcy. W Sobotę miała miejsce konferencja prasowa na temat sprawy Imran Abdulazimov, który jest byłym komendantem partyzantów czeczeńskich mieszkającym obecnie w Istambule. W czasie odczytywania stanowiska na Sali był rodzina komendanta.

Podczas konferencji Abdulazimov podarł swój paszport, by zapobiec deportacji. Obrońcy praw człowieka poinformowali, że u Czeczena zdiagnozowano problemy z płucami i nerkami i potrzebuje on stałej pomocy medycznej.

Koalicja pracowników LGBT, aktywistów antydyskryminacyjnych oraz związkowców bojkotują hotel Manchester Grand Hyatt w San Diego oraz inne hotele firmy "Manchester". David Manchester, właściciel hotelu dał 125 tys. dolarów do organizacji, która organizowała Propozycję 8, która eliminowała prawo par tej samej płci do zawierania małżeństw.

Organizacja Unite Here Local 30 jest bardzo aktywna w protestach przeciw hotelowi. Członkowie "HERE" (Hotel Employees and Restaurant Employees International Union) są pracownicy hotelowe - w Kalifornii większość z nich to są kobiety i imigranty. Local 30 w San Diego także walczy o bardziej demokratyczne związki zawodowe. Inna organizacja, która bierze udział w bojkotu jest Pride at Work , organizacja pracowników LGBT.

Związek także prowadzą kampanię dla ulepszenia warunków pracy w hotelu.

Przedstawiciele hotelu twierdzą, ze homoseksualiści są dobrze traktowane w hotelu i , że hotel "ceni rynek homoseksualistów" i że "Manchester jest "otwarty" dla biznesu z homoseksualistami w jego hotelu". Chyba niedługo on będzie rozumiał, że może ludzie nie chcą dać go pieniądze, aby on fundował kampanie dyskryminacyjne.

Południowoafrykańska federacja związków zawodowych COSATU wezwała rząd RPA do zerwania więzi z “Państwem Apartheidu Izrael”. Rzecznik związku nawołuje również do bojkotu produktów pochodzących z Izraela i do nałożenia na to państwo sankcji międzynarodowych.

Bojkot RPA, wraz z międzynarodowymi sankcjami doprowadził, w latach 90’tych do obalenia reżimu apartheidu. Kluczowe okazało się również zagraniczne wsparcie finansowe dla opozycji. Wielu porównuje ówczesny reżim RPA z dzisiejszą sytuacją w Palestynie.

Władze wyspy Majotta, zamorskiego terytorium Francji położonego w archipelagu Komory na Oceanie Indyjskim nerwowo zareagowały na publikację filmu nakręconego ukrytą kamerą w ośrodku deportacyjnym na wyspie, na którym były pokazane urągające ludzkiej godności warunki przetrzymywania nielegalnych imigrantów.

W ośrodku, zaprojektowanym z myślą o 60 osobach, było przetrzymywanych ponad 200. Władze utrzymują, że sytuacja nagrana na filmie była "wyjątkowa". Francuski Sekretarz ds. Terytoriów Zamorskich zareagował oświadczając, że przyspiesza budowę nowego centrum internowania imigrantów, które będzie w stanie pomieścić więcej osób i powinno być gotowe w 2010 r.

Co roku, z Majotty deportowanych jest 16 tys. imigrantów. Średnio tysiąc osób rocznie ginie próbując dostać się na wyspę. Notorycznie zdarzają się przypadki utonięć spowodowanych taranowaniem łodzi imigrantów przez jednostki straży granicznej płynące bez oświetlenia.

Jednym głosem przeszła w Bundesracie, izbie wyższej niemieckiego parlamentu ustawa dająca aparatowi represji jeszcze szersze uprawnienia. Jej twórca Wolfgang Schäuble (CDU) mający od wielu lat obsesję na punkcie niszczenia przejawów wolności pod płaszczykiem walki z wyimaginowanym "terroryzmem" szkodliwym dla interesów elit ekononomiczno-politycznych.

Funkcjonariusze BKA, czyli Federalnego Urzędu Kryminalnego, będą mogli m.in. bez wyroku sądu wprowadzać do komputerów podejrzanych wirusy (trojany), by śledzić ich poczynania w internecie. Będzie też ograniczenie prawa do zachowania tajemnicy zawodowej przez adwokatów, dziennikarzy i lekarzy oraz dopuszczenie obserwowania za pomocą kamer mieszkań podejrzanych.

Projekt udało się już przepchnąć przez Bundestag, ale pod koniec listopada odrzucił go Bundesrat. Jednak ambitny Schäuble nie złożył broni. Złagodził kilka przepisów (m.in. na instalację trojanów musi zgodzić się sąd) i doprowadził do powtórnego głosowania. Wygrał je jednym głosem. Prawdopodobnie ustawa trafi do trybunału konstytucyjnego w Karlsruhe, który ją odrzuci.

18 kwietnia Andrzej D zastrzelił psa, który zaatakował jego zwierzę. "Miałem broń, więc strzeliłem" tłumaczył lekarz. Niedawno pojawił się nowy świadek w sprawie, inny lekarz, który również miał do czynienia z tym wariatem. Andrzej D. straszył go bronią i zastrzeleniem zwierzęcia, którym opiekował się lekarz. Prawo nadal chroni bogatych i ustawionych, sprawy ciągną się latami, a jak już ukaże się winnego krzywdzenia zwierząt... nawet za zabicie - nie będzie siedział. Więc gdzie jest sprawiedliwość? Wydaje mi się, że nie w rękach organów ścigania i sądownictwie.

Greckie władze poinformowały w poniedziałek o zatrzymaniu w czasie weekendu około 130 nielegalnych imigrantów.

Resort marynarki handlowej poinformował, że policja portowa w Igumenitsy na północnym zachodzie Grecji zatrzymała 54 imigrantów ukrywających się w ciężarówce.

W porcie Patras, na północno-zachodnim wybrzeżu Peloponezu, zatrzymano kolejnych 10 imigrantów w ciężarówce znajdującej się na pokładzie promu do Włoch.

Dzisiaj o godzinie 20:05 na kanale TVN 7, emitowany będzie film "Pancho Villa we własnej osobie". W 1914 meksykański rewolucjonista Pancho Villa zaproponował Hollywood nakręcenie filmu o sobie, aby zdobyć środki na swoją wojnę z rządem. Plus Emmy dla Antonio Banderasa w roli tytułowej oraz wiele innych nagród i wyróżnień.

Dluższy opis: Meksyk, 1914 rok. Pancho Villa (Antonio Banderas) przewodzi zbrojnej rebelii przeciwko reżimowi prezydenta Huerty. Wpada na genialny pomysł, jak wesprzeć finansowo i medialnie sprawę rewolucji. Nawiązuje kontakt ze słynnym reżyserem, D.W. Griffithem (Colm Feore) i sprzedaje mu prawa do nakręcenia filmu o sobie. Zgadza się również, by hollywoodzka ekipa filmowała na żywo walki rewolucjonistów.

Wkrótce do Meksyku przybywają wysłannicy Griffitha, i z poświęceniem rozpoczynają pracę nad prekursorskim, wojennym reality show. Oparta na faktach opowieść o mało znanym epizodzie z życia legendarnego meksykańskiego rewolucjonisty, Pancho Villi, żyjącego w latach 1878-1923. Antonio Banderas za rolę w filmie otrzymał nominację do Złotego Globu i Emmy.