Edukacja/Prawa dziecka

Licealiści demonstrowali dziś w Paryżu, Lyonie, Rennes i Dijon przeciwko reformom edukacji proponowanym przez ministra Xaviera Darcos. Reforma zmniejszyłaby liczbę etatów nauczycielskich o 13,5 tys., oraz ograniczałaby liczbę zajęć i godzin szkolnych.

W Lyonie aresztowano 38 protestujących. Pięciu policjantów oraz przynajmniej jeden uczeń zostało rannych. W Dijon około 200 licealistów blokowało linię szybkiego pociągu TGV. Przy wejściach do szkół w całym kraju wzniesiono barykady. Demonstracja w Paryżu zgromadziła 13 tys. osób. Policja użyła gazu łzawiącego przeciwko protestującym.

Nawet według szacunków policji, w protestach w całej Francji uczestniczyło ogółem 127 tys. uczniów.

Pod presją protestów, które trwają już od tygodnia, rząd postanowił wstrzymać na razie realizację reformy. Nauczyciele i uczniowie obawiają się jednak, że jest to tylko strategia polegająca na przesunięciu reform w czasie, aż nastroje uspokoją się.

Uczelnia New School University na Piątej Alei w Nowym Jorku została zamieniona przez studentów na strefę autonomiczną. Okupacja jest zarówno aktem solidarności ze studentami okupującymi uniwersytety w Grecji, Włoszech, Francji i Hiszpanii, jak i protestem przeciwko niedemokratycznej strukturze uniwersytetu New School.

Studenci domagają się wprowadzenia zasad samorządności w uczelni, usunięcia ze stanowiska rektora, wicerektor i skarbnika uczelni, wprowadzania zasady wybieralności rektorów i dziekanów przez studentów i pracowników uniwersytetu, wprowadzenia zasady jawności w wydatkach i inwestycjach uczelni, przeznaczenie środków z budżetu uczelni na utworzenie przestrzeni autonomicznej dla studenów, obniżenie czesnego i dofinansowanie biblioteki.

Ponad 50 tys. osób wzięło udział 6 grudnia w demonstracji przeciwko cięciom wydatków rządowych na szkolnictwo. Obecnych było dziesiątki tysięcy nauczycieli, uczniów i ich rodziców oraz związkowców i aktywistów z różnych organizacji. Dołączyli do nich nawet emeryci, którzy sprzeciwiają się ograniczeniom ich ubezpieczenia zdrowotnego.

Podobne demonstracje miały już miejsce w Cork, Donegal, Galway, Offaly i Tullamore.

Wideo

Społeczna Biblioteka im. Urszuli K. Le Guin w Szczecinie ogłasza rozpoczęcie swojej działalności. SBUKLG stawia sobie na celu:
- udostępnienie książek z zakresu teorii społecznej: anarchizmu, syndykalizmu, alterglobalizmu, teorii krytycznej, faszyzmu, feminizmu, skrajnej lewicy, liberalizmu, konserwatyzmu…
- samoedukacja poprzez dyskusje, analizy tekstów i wykłady
- przybliżenie ciekawych inicjatyw społecznych w kraju i za granicą wsparcie merytoryczne dla uczniów i studentów z zakresu ruchów społecznych i teorii radykalnej

Wszystkich zainteresowanych współuczestniczeniem prosimy o kontakt: legiun@tlen.pl

Głosy niewinności - Historia jedenastoletniego chłopca, Chavy (Carlos Padilla), mieszkającego w małej wiosce, w ogarniętym wojną domową Salwadorze. Chava i jego koledzy nie mają beztroskiego dzieciństwa. Nie dość, że ich rodziny borykają się z brakiem środków do życia, to jeszcze co wieczór ściany ich tekturowych domów dziurawią kule.

Chava, mimo młodego wieku, udowadnia, że jest prawdziwym mężczyzna. Gdy jego ojciec zostawia matkę (Leonor Varela) i wyjeżdża do Stanów unikając wcielenia do armii, Chava podejmuje pracę jako pomocnik kierowcy autobusu. Jego przyszłość jest jednak niepewna. Uzbrojeni po zęby żołnierze rządowej armii co jakiś czas odwiedzają szkolę Chavy i rekrutują jego dwunastoletnich kolegów. Ale Chava ma w sobie odwagę i spryt, jakiej nie powstydziłby się żaden dorosły. Słuchając rewolucyjnych pieśni na małym tranzystorowym radiu, wymyśla sposób, jak ustrzec siebie i innych chłopców przed poborem.

Scenariusz, na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa, napisał Oscar Torres. "Głosy niewinności" były meksykańskim kandydatem do Oscara 2005, a na Międzynarodowym festiwalu Filmowym w Berlinie zostały uhonorowane nagrodą Kryształowego Niedźwiedzia.

http://www.alterkino.org

3 grudnia 2008, przedstawiciele rządów ponad 100 krajów podpiszą konwencję zakazującą produkcji, składowania i używania pocisków kasetowych. Będzie wśród nich większość państw Unii Europejskiej i NATO. Nie będzie Polski! Od tego rodzaju bomb giną głównie cywile, w większości dzieci!

Za tydzień rozpocznie się w Poznaniu Szczyt ONZ ds. klimatu. Zmiany klimatyczne, to jeden z najważniejszych problemów naszych czasów, który grozi nam wszystkim. Zniszczenie środowiska naturalnego jest logiczną konsekwencją ludzkich działań w systemie opartym na pogoni za zyskiem za wszelką cenę. Jest to też konsekwencja pewnej mentalności, która traktuje wszystkie zasoby naturalne oraz ludzi, jako materiał do produkowania, do przetwarzania bogactwa. W takich systemach ekonomicznych, wszystko jest na sprzedaż i prawo do spełnienia podstawowych potrzeb materialnych wymaga wykupienia się u klasy posiadaczy. Zasoby naturalne, to dla klasy posiadaczy możliwość wzbogacenia się, a dla klasy pracującej i rolników, możliwość zarabiania na utrzymanie. Jednak często to najbiedniejsi ludzie są w najgorszej sytuacji, gdy zdarzają się katastrofy naturalne związane ze zmianą klimatu. Także najbiedniejsi często żyją w coraz gorszych pod względem ekologicznym warunkach.

Jest kilka krajów, które przeciwstawiają się regulacjom ekologicznym, m.in. limitom na emisję gazów CO2. Polska należy do tych krajów, które chcą większych limitów, ponieważ chcą rozwijać w kraju ciężki przemysł, a przemysł w Polsce często nie jest współczesny, nie działa ekologicznie. Jest także inny problem: religijni fundamentaliści produkują ogromną liczbę pseudonaukowych prac o zmianie klimatu i twierdzą, że taki problem w ogóle nie istnieje, że to jakiś mit. Takie poglądy pewnie są obecne także wśród polskich polityków, którzy przeciwstawiają się próbom działania na rzecz ograniczenia emisji gazów CO2.

Do grona przeciwników ochrony klimatu należy też wiele związków zawodowych. Wszystkie związki zawodowe, które wyraziły sprzeciw wobec limitów na emisję CO2 twierdzą, że limity stanowią zagrożenie dla polskiej gospodarki. Związek zawodowy Sierpień 80 protestuje i domaga się zwiększenia limitów z przyczyn gospodarczych. Choć związek ten często występuje przeciw neoliberalizmowi, a czasami przeciw kapitalizmowi, chce walczyć o te sektory polskiej gospodarki, w których bogaci bogacą się najbardziej na niszczeniu środowiska i zdrowia pracowników, ponieważ tam pracuje wielu ich członków. Kapitalizm i wyzysk może być zły, ale jak ludzie muszą pracować, nagle mają jakiś wspólny interes z przedsiębiorcami z firm energetycznych i przemysłowych.

Więc wedle tej logiki, wychodzi na to, że domagając się limitów na emisję CO2, występuje się przeciwko ludziom pracującym. Nawet wtedy, gdy w rzeczywistości ludzie pracy mogą dużo zyskać na nowej polityce ekologicznej. Nawet jeśli głoszący taki pogląd sam jest pracownikiem, może zostać uznany za osobę popierającą politykę antypracowniczą.

Niestety, tu występuje rzeczywisty dylemat dla tych pracowników. Jednak to jest raczej problem systemu neoliberalnego i kapitalistycznego (w tym państwowego kapitalizmu), gdzie każdy musi pracować na potrzeby kapitalistów i pracodawców, a nie na potrzeby społeczeństwa.

Stanowisko związków jest zrozumiałe, ale bardzo staromodne. W wielu krajach, w tym krajach nie tak rozwiniętych jak Polska, ludzie starają się myśleć o modelach zrównoważonego rozwoju, starają się szukać innych rozwiązań.

Z punktu widzenia radykalnego anarchisty, oczywiście praca powinna służyć dla dobra społeczeństwa, dla zaspokojenia ludzkich potrzeb, a nie dla kreowania zysku, nie dla wytwarzania niepotrzebnych towarów, nie dla produkowania śmieci. Obecnie, wiele pracy jest po prostu niepotrzebnej i służy jedynie po to, żeby ktoś zarabiał na luksusy, a inni zarabiali na wykupienie swojego życia. Potrzebujemy radykalnych zmian, dzięki którym będziemy mogli wreszcie postanowić, jaki przemysł jest nam naprawdę potrzebny i jak możemy ograniczyć eksploatację zasobów naturalnych i zaśmiecanie środowiska.

Wydział edukację chce wygasić X, XII, XIV LO, SP nr 39, a dwa przedszkola: nr 19 przy ul. Grunwaldzkiej i 66 przy ul. Gabrieli Zapolskiej przekształcić w niepubliczne. Na wczorajszej komisji Marian Sajny, dyrektora wydziału edukacji zdradził kolejne plany: w prywatne ręce mają przejść jeszcze trzy przedszkola: nr 63 przy ul. Kleina, nr 80 przy ul. Pomorskiej i nr 70 przy ul. Bielickiej. Przyznał, że planuje zostawić tylko 12 publicznych przedszkoli w mieście (dziś jest 29).

W 40 niemieckich miastach zastrajkowało łącznie prawie 100 tysięcy uczniów i studentów. Miały miejsce wiece, uliczne demonstracje i okupacje uniwersytetów. Protest był wymierzony w reformę szkolnictwa i poruszał problem złych warunków nauki.

Zdaniem protestujących wprowadzenie reformy spowoduje polaryzację szkolnictwa i wytworzenie elit uczniowskich oraz studenckich. Galeria zdjęć dostępna TUTAJ. Szersze omówienie przyczyn protestu w j. niemieckim TUTAJ.

Opieka medyczna dzieci i młodzieży jest zła i wciąż się pogarsza - alarmują pediatrzy. Sytuacja ta ich zdaniem jest wynikiem reformy, zgodnie z którą leczeniem najmłodszych zajmują się lekarze rodzinni. Natomiast do pediatry potrzebne jest skierowanie. Z tego powodu obecnie u dzieci zbyt późno wykrywa się nowotwory, wady postawy, wady słuchu i wzroku.

Specjaliści apelują o lepszą dostępność do lekarza pediatry oraz zwiększenie finansowania opieki pediatrycznej. (IAR)

Dwudziestego trzeciego października mogliśmy zaobserwować kolejną odsłonę debaty na temat polskiej edukacji. Główne poruszane tematy to: zagrożenie germanizacją(sic!), oraz obrona obecnych zapisów karty nauczyciela.

NEGATYWNA SELEKCJA

W spotkaniu, z niewyjaśnionych przyczyn nazwanym „okrągłym stołem”, brali udział przedstawiciele tworu politycznego o nazwie „Lewica”, PO, PiSu, rodziców przeciwnych obniżeniu wieku szkolnego, związkowców edukacyjnych „S” oraz „ZNP”, prezes Społecznego Tow. Oświatowego, a także prezydent Lech Kaczyński. Spotkanie prowadził Ryszard Legutko,ideolog konserwatyzmu i były minister edukacji.

Zdaniem prezydenta, nie stać nas na podwyżki, więc nauczycieli przy zawodzie powinny zatrzymać dwumiesięczne wakacje i 18 godzinne pensum. Dlatego Lech Kaczyński jest przeciwny planom dołożenia pedagogom jeszcze jednej godziny w tygodniu.

Jednym z większych problemów naszej oświaty jest negatywna selekcja do zawodu nauczyciela. Spośród osób kończących studia, uczyć idą bardzo często ci, którym nie udało się zrobić kariery naukowej. Oczywiście istnieją wyjątki: osoby z pasją do tego zawodu; to jednak za mało by zmienić ogólny obraz. Badanie portalu wynagrodzenia.pl pokazuje, że nauczyciele zarabiają o 29% mniej niż ogół badanych, a co czwarty z nich ma dochody poniżej 1300zł. Nie można płacić ludziom takich pieniędzy i oczekiwać napływu młodych zdolnych. Wakacje to trochę za mało.

Pomysł dodatkowej godziny którą nauczyciele mieliby spędzać w szkole wydaje się sensowny, wymaga jednak uzupełnienia i rozwinięcia. Gdyby belfrzy dłużej zostawali w szkołach, można by poświęcić ten czas na zapewnienie słabszym uczniom darmowych korepetycji, grup wyrównujących braki itp., jak dzieje się to np. w fińskim systemie gdzie branie pieniędzy za „korki” w ogóle jest zabronione(wg. zasady, że każdy powinien mieć wszystko czego potrzebuje w szkole, bez względu na status majątkowy). Równocześnie, należałoby jednak zdecydowanie podnieść płace w szkołach. A na to nie ma pieniędzy.

Trzeba uczciwie postawić sobie pytania, jak np. : „Chcemy budować Świątynie różnych Opatrzności, czy system edukacji z prawdziwego zdarzenia?”, „Wolimy inwestować w nowsze zabawki do zabijania, czy godziwie płacić nauczycielom za ich pracę?”

NI DZIECI NAM GERMANIŁ

Opinie wygłoszone na drugi z głównych tematów spotkania – ułatwienie samorządom przekazywania szkół organizacjom pozarządowym – są ciekawym przykładem na to jak absurdalna stała się debata o edukacji w naszym kraju.

Jeśli projekt MEN przejdzie, istnieje szansa na pluralizację i poprawę jakości edukacji. Z pewnością nastąpi decentralizacja, a szkoły nie będą już czuły na sobie ciężkiego oddechu centrali.

Poza tym, ułatwi to ratowanie wielu szkół, które samorządy są zmuszone likwidować ze względu na zbyt małą ilość dzieci. Rodzice uczniów często chcą taką szkołę przejąć, współfinansować i mimo wszystko ratować. Dotąd stały im na przeszkodzie nieprzemyślane przepisy.

„Będziemy mieli nie jeden, ale wiele systemów oświaty”, twierdzi Lech Kaczyński. Nie powoduje nim jednak troska o równe szanse wszystkich uczniów, lub o ich szanse na egzaminach, które siłą rzeczy są w całej Polsce takie same. Powoduje nim ignorancja oraz absurdalne lęki. Zdaniem pana prezydenta decentralizacja szkolnictwa jest zagrożeniem polskości, wietrzy on germanizację i zanik wychowania patriotycznego. Oraz, oczywiście, oddaniem odpowiedzialności w ręce ludzi, o czym nie może być mowy – władza wie lepiej.

Prezydent domaga się również jednolitego kanonu w literaturze i historii. Dobrze bądź źle, niemniej coś takiego zostało już stworzone przez MEN i obowiązuje wszystkie szkoły. Nazywa się Podstawa Programowa.

Niestety, projekt ministerialny także ma istotne wady. Samorząd podejmuje decyzję o przekazaniu szkole bez jakichkolwiek konsultacji ze społecznością – mam tu na myśli wszystkich, których życie jest mocno związane z tą instytucją: uczniów, nauczycieli, pracowników niemerytorycznych oraz rodziców. Te grupy powinny mieć wpływ na warunki przejęcia i dalszego zarządzania szkołą. Tego rozwiązaniach MEN brakuje.

Panowie spotkali się. Przestraszony widmem „germanizacji” Kaczyński podał sobie ręce z rodzicami protestującymi przeciw obniżeniu wieku szkolnego (zawsze to kilka głosów…), na debacie zainicjowanej przez wrogi chyba wszelkim zmianom w edukacji ZNP. „Wszyscy zgadzają się ze sobą…”, i cóż z tego, skoro całe wydarzenie zostało ostentacyjnie zignorowane przez drugą stronę sporu – Ministerstwo Edukacji Narodowej.

Dopóki tak będą wyglądały rozmowy a kształcie oświaty, będzie nadal tak jak jest.

Tekst opublikowany pierwotnie na portalu www.okolewe.pl

Łódź
trwa festiwal WYZWOLENIE
Rowerowy piątek już za nami, teraz akcje, wykłady i koncert w niedziele, poniedzialek i wtorek !

wiecej info pod linkiem do programu festiwalu

Dzisiejszy dzień jest dniem strajku generalnego pracowników oświaty we Włoszech, którzy protestują przeciwko reformie całego szkolnictwa. Część szkół publicznych została całkowicie zamknięta, w prawie wszystkich nie odbywają się normalne lekcje.

Akcja protestacyjna cieszy się dużym poparciem rodziców, którzy solidaryzują się z protestującymi nauczycielami.

Z kilku punktów Rzymu już wyruszyły demonstracje w kierunku Piazza del Popolo, gdzie odbędzie się masowy wiec.

Pomimo masowych protestów społecznych, włoski Senat przyjął liczbą głosów 162 do 134 tzw. "Dekret Gelmini" nazwany tak od nazwiska minister edukacji Maria Stella Gelmini.

Główne założenia reformy systemu edukacji, to:

- zmniejszenie o 9 miliardów euro funduszy przeznaczonych na utrzymywanie uniwersytetów,
- zmniejszenie liczby wykładowców na uniwersytetach (o 50%, co wiąże się też z ograniczeniem prac badawczych),
- przekształcenie uniwersytetów w fundacje, które będą zależne od siły nabywczej regionów – prawo do studiowania nie będzie już zapewnione uboższym studentom
- zamknięcie specjalistycznych uczelni dla nauczycieli, wprowadzenie „jedynego nauczyciela” w szkołach podstawowych - co doprowadzi do utraty 83 tys. miejsc pracy.
- stworzenie specjalnych klas dla dzieci imigrantów (zrezygnowano jednak z zapisu o prowadzeniu bazy danych odcisków palców dla dzieci Romów).

Eskalacja protestów przeciwko dekretowi Gelmini jest spodziewana w czwartek. Prawie połowa Włochów sprzeciwia się reformom.