Militaryzm

Koncern zbrojeniowy Bumar zaopatrujący w broń i amunicję polską armię w Afganistanie pomaga finansowo i prawnie w ściganiu internautów negatywnie wypowiadających się o działaniach zbrojnych w tym rejonie. W ostatnim czasie zgłoszono 150 wpisów z których 50 zostało uznanych przez prokuraturę za wykroczenia. 28-latek z Ostrowa Wielkopolskiego jest już czwartą osobą skazaną na miesiąc prac społecznych za wpis „Kolejny okupant nie żyje. Brawa dla afgańskich bojowników o wolność”.

Sierżant Żebryk znany ze ścigania internautów za podobne wpisy już teraz zapowiada, że kolejne sprawy będą wszczynane również z powództwa rodzin zabitych żołnierzy. Powyższe działania tłumaczone są brakiem szacunku dla Polaków, którzy zginęli w Afganistanie.

14 listopada anarchosyndykaliści wzięli udział w proteście przeciwko brutalności policji. Okazją były wydarzenia w Portugalii, podczas których demonstranci okrążyli parlament, a milicja wydała sygnały ostrzegawcze w niebo. 120 osób wpadło tam w pułapkę antyterrorystów, którzy zostali wywiezieni za miasto nie mając dostępu do adwokatów. Mówi się, że nie tylko oni rzucali kamieniami w kordon milicji, ale także inni uczestnicy.

Aresztowano każdego, kto się ruszał - starców, dzieci, kobiety, mężczyzn. W ich obronie wystąpili internauci, pisząc, że przecież nikogo nie można winić za to, że walczy o lepsze warunki życia.

Stajemy w obliczu z jednej strony uproszczeń historycznych, a z drugiej prób narzucenia określonej interpretacji minionym wydarzeniom. Jakie były polityczne i ideologiczne motywy działań władzy i opozycji w okresie wprowadzenia stanu wojennego? Czy złamanie oporu robotników przez reżim generała Jaruzelskiego przysłużył się bardziej prawicy czy lewicy? Gdzie byli wówczas polscy nacjonaliści? Jakiego rodzaju przyniosło to skutki dla obecnych podziałów politycznych?

Prowadzący:
Jarosław Urbański, socjolog związany ze środowiskiem poznańskiego Rozbratu, Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów i Inicjatywy Pracowniczej. Działacz opozycji w latach 80, aresztowany i więziony w 1983 roku. Autor książek: „Globalizacja a konflikty lokalne” (2002), „Odzyskać miasto. Samowolne osadnictwo, skłoting i anarchitektura” (2005), a także licznych artykułów zamieszczanych w antologiach i na łamach prasy codziennej oraz magazynów. Zajmuje się też badaniem historii ruchów społecznych (m.in. opracowania: „Początki radykalnego zawodowego ruchu kobiecego w Wielkopolsce”, „Globalne i historyczne uwarunkowania nierówności społecznych w Europie Środkowo-Wschodniej”, „Robotniczy zryw i święta pamięć”).

14 grudnia godz. 18.30
Cafe Draże
ul. Przedzamcze 6 b, Toruń
www.cafedraze.pl
Wstęp wolny !

Ekwador planuje kupić od Rosji sprzęt wojskowy na kwotę 79 mln dolarów. Jak poinformowało Ministerstwo Obrony, są to taktyczne środki transportowe najwyższej klasy. Dla realizacji tej transakcji Moskwa udzieli pożyczki w wysokości 79 milionów dolarów – podkreślił rosyjski ambasador w kraju Jan Burlaj. Według niego Ekwador również rozpatruje kwestię kupna śmigłowców i sprzętu dla wojsk lądowych.

Prezydent Ekwadoru Rafael Correa zasłynął z tego, że w swojej kampanii wyborczej stwierdził, że część długu zagranicznego Ekwadoru jest "bezprawna" ponieważ została zaciągnięta przez reżim wojskowy. W kolejnych dniach minister finansów ogłosił, że Ekwador byłby skłonny do spłacenia tylko 40% swego zadłużenia, wynoszącego w sumie 11 mld USD. Jednak idąc w śladem zbrojącej się po zęby Wenezueli, jest skłonny ponownie zwiększyć zadłużenie kraju w imię militarystycznych ambicji.

W momencie kiedy Izrael nadal atakuje Gazę, liczba zabitych Palestyńczyków przekroczyła 100 osób. Do tej pory izraelscy urzędnicy i rzecznicy mieli monopol na rozpowszechnianie nieprawdy dotyczącej tego konfliktu.

Oto pierwsze 5 kłamstw, którym media nie stawiają czoła w obliczu kryzysu w Strefie Gazy:

1. Izrael został zmuszony do obrony swoich obywateli w reakcji na wystrzeliwane rakiety

CNN podobnie wiele innych amerykańskich placówek, postanowiło rozpocząć historię ostatniej rundy przemocy w Gazie w dniu 10 listopada, kiedy to 4 izraelskich żołnierzy zostało rannych od palestyńskiego ognia, a IDF (Izraelskie Siły Obronne) powzięły “odwet” zabijając kilku Palestyńczyków. Ale dwa dni wcześniej w wyniku wtargnięcia sił izraelskich do Strefy Gazy zginął 13-letni palestyński chłopiec (będący kolejną ofiarą śmiertelną w ciągu ostatnich dni poprzedzających agresję Izraela). Czy jest jakiś powód, dla którego to wydarzenie nie może być punktem wyjścia w tym “cyklu przemocy”? Stronniczość była jeszcze bardziej rażąca na przełomie 2008/09 r., kiedy potężny atak Izraela na Gazę (w którego efekcie zabito ponad 1400 Palestyńczyków) był przedstawiany jako akt samoobrony, choć mimochodem uznano że to Izrael był stroną, która złamała porozumienie o zawieszeniu broni w tym miejscu i czasie. Palestyńczycy nie są uprawnieni do samoobrony? A jeśli masowe wystrzeliwanie palestyńskich rakiet jest nie do zaakceptowania w odpowiedzi na izraelską przemoc (co absolutnie nie jest), to w jaki sposób można kiedykolwiek zaakceptować masowe izraelskie bombardowania Gazy? I dlaczego nie podaje się szerszego kontekstu, który pokazuje, że Gaza znajduje się pod izraelską blokadą i kontrolą wojskową?

2. Izrael stara się uniknąć ofiar cywilnych

Musi to być wielce obciążające dla propagandystów Izraela, gdy wysocy rangą urzędnicy polityczni wpadają w poślizg i wysyłają zatwierdzone wiadomości do publicznej konsumpcji. Parę dni temu izraelski Minister Spraw Wewnętrznych Eli Yishai powiedział, że “celem operacji jest wysłanie Gazy z powrotem do średniowiecza”. Żeby nie być gorszym, Gilad Sharon, syn byłego premiera Izraela Ariela Szarona, powiedział: “musimy zmieść z powierzchni ziemi całe dzielnice w Gazie. Zmieść całą Gazę”. Jeśli myślisz, że to tylko retoryka, weź pod uwagę fakt, że według Amnesty International podczas ostatniego głównego ataku na Gazę na przełomie 2008/09 r. Izrael “zmienił … ruchliwe dzielnice” w “krajobraz powierzchni księżyca”. To opinia nie tylko organizacji praw człowieka, które eksponowały izraelskie zbrodnie wojenne w Strefie Gazy, ale także izraelskich żołnierzy, których sumienie nie potrafiło znieść milczenia o zbrodniach przez nich popełnionych.

Jeśli z jakiegoś dziwnego powodu, nie możesz się zdecydować, czy to oficjalni izraelscy rzecznicy czy żołnierze sumienia, czy też aktywiści praw człowieka mówią prawdę, rozważ to pytanie: Jeśli Hamasowi udało się zabić tylko 3 osoby pomimo skierowania w celu zabijania cywilów tysięcy rakiet, jak Izrael zdołał zabić kilkudziesięciu palestyńskich cywilów, gdy dysponuje zaawansowaną precyzyjną bronią, której zadaniem jest unikanie ofiar cywilnych? Podczas zaledwie jednego wczorajszego izraelskiego ataku Izrael zabił więcej cywilów palestyńskich w ciągu kilku minut, niż ogólna liczba wszystkich Izraelczyków zabitych przez ostrzał rakietowy ze Strefy Gazy w ciągu ostatnich 3 lat. Pokazuje to całkowite lekceważenie dla życia cywili co potwierdzają zeznania świadków i dowody śledczych.

3. To kwestia bezpieczeństwa

Jeśli głównym celem Izraela było rzeczywiście zakończenie wystrzeliwania rakiet z Gazy, trzeba było zrobić wszystko, aby przyjąć rozejm oferowany przez palestyńskie frakcje przed zabójstwem Jabari. A skoro blokada Strefy Gazy była ustanowiona po to, aby uniemożliwić import broni, to dlaczego nie zezwolono na eksport produktów z Gazy? Dlaczego ograniczano przez cały ten czas produkty spożywcze? Prawda jest taka, że tu nie chodzi o bezpieczeństwo, tylko o ukaranie ludności Gazy na użytek izraelskiej polityki wewnętrznej. Kiedy Gilad Sharon zlecił zdziesiątkowanie Gazy, usprawiedliwił to, mówiąc “mieszkańcy Gazy nie są niewinni, wybrali Hamas”. Dla Sharona i w niektórych kręgach taka postawa może wydawać się satysfakcjonująca, ale właściwie ta sama logika jest wykorzystywana przez terrorystów do przeprowadzania ataków na cywili w tzw krajach demokratycznych. Czy izraelscy cywile stanowią legalne cele przemocy, ponieważ wybrali prawicowych przywódców izraelskich, którzy popełniają zbrodnie przeciwko Palestyńczykom? Oczywiście, że nie, i tylko dowódcy i politycy o wątpliwej moralności mogą utrzymywać tę zasadę konsekwentnie stosując ją również w przypadku palestyńskiej ludności cywilnej.

4. Hamas jest problemem

Nie jestem fanem Hamasu ze względu na prawicowy i religijny porządek sprawowany w Gazie oraz odmowę wyrzeczenia się stosowania przemocy wobec cywili. Ale ilekroć usłyszysz jak Izrael próbuje z Hamasu zrobić kozła ofiarnego odpowiedzialnego za kryzys w Gazie, rozważ dwie rzeczy. Po pierwsze: Hamas nie tylko pokazał gotowość do zawarcia rozejmu z Izraelem, jeśli Izrael zakończy swoje ataki na Gazę, ale sugeruje również (choć z mieszanymi sygnałami), że jest otwarty na rozwiązanie dwu-państwowe.

Po drugie, i co ważniejsze, aż do 2006/07 Hamas nie sprawował władzy w Palestynie. W latach 1993 – 2006 (13 lat), Izrael miał bardziej umiarkowaną, spokojną i giętką Autonomię Palestyńską (która uznaje Izrael i rezygnuje z przemocy), która była dogodnym partnerem do zawarcia pokoju. Co zrobił Izrael? Czy doprowadził do pokoju? Czy może nadal okupował palestyńską ziemię, łamał prawa Palestyńczyków i przywłaszczał sobie palestyńskie zasoby? To właśnie niepowodzenia tzw. „miękkiej polityki” w celu zabezpieczenia wszelkich praw Palestyńczyków poprzez współpracę i negocjacje doprowadziły do wzmocnienia Hamasu i innych radykalnych sił w Palestynie. To właśnie eskalacja przemocy stosowanej przez Izrael wobec Palestyńczyków wzmacnia pozycję radykałów.

5. Konflikt można rozwiązać militarnie

To nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz, kiedy Izrael jest zaangażowany w wojskową kampanię okładania pięściami swoich przeciwników, aż do uległości. Ale czy po latach przemocy jesteśmy dzisiaj bliżej zakończenia tego konfliktu? Odpowiedź brzmi nie. Po wojnie z 2006 roku w Libanie, Hezbollah wyłonił się silniejszy. Po wojnie w 2009 roku w Gazie, Hamas pozostaje w mocy i utrzymał w posiadaniu tysiące rakiet. Przewaga militarna Izraela, która jest rzeczywiście imponująca (dzięki 30 miliardom dolarów pomocy militarnej płynącej z USA w ciągu ostatnich 10 lat) nie jest silniejsza od palestyńskiej woli do życia w godności. Sposobem na zakończenie wystrzeliwania rakiet w krótkiej perspektywie jest zgoda na rozejm i zakończenie blokady Gazy. Sposobem na rozwiązanie całego konfliktu w dłuższej perspektywie jest zakończenie nielegalnej izraelskiej okupacji ziem palestyńskich i umożliwienie Palestyńczykom korzystania z prawa do samostanowienia. Jesteśmy prawdopodobnie blisko porozumienia o zawieszeniu broni, które zakończy tę rundę przemocy. Prawdziwym wyzwaniem jest jednak zakończenie izraelskiej okupacji oraz długoterminowy pokój i bezpieczeństwo zarówno dla Izraelczyków jak i Palestyńczyków.

Omar Baddar, politolog i aktywista praw człowieka

Tłum. Dominik Mierzejewski

Źródło: http://www.huffingtonpost.com/

https://cia.media.pl/palestyna

Wojsko izraelskie ostrzelało Strefę Gazy z dział czołgowych i broni maszynowej, zabijając co najmniej dwóch cywilów i raniąc co najmniej 25 - informują władze palestyńskie i świadkowie.

Ostrzał był reakcją na eksplozję w pobliżu izraelskiego pojazdu wojskowego na granicy między Izraelem a Strefą Gazy. Według świadków ofiarami są palestyńscy cywile, którzy wracali z pogrzebu w pobliżu miasta Gaza.

Wojsko izraelskie poinformowało jedynie, że bada to zajście.

W nocy z soboty na niedzielę w Białymstoku miały miejsce akcje solidarnościowe z uchodźczyniami i uchodźcami prowadzącymi strajk głodowy w strzeżonych ośrodkach dla cudzoziemców w Lesznowoli, Białymstoku, Białej Podlaskiej i Przemyślu.

Na murze ośrodka, w którym w zamknięciu przetrzymywane/i są imigrantki i imigranci, przyklejono dwa plakaty. Jeden z nich przywołuje postać Bardiego Kvarchavy, obywatela Gruzji, który strajk głodowy prowadzi już ponad miesiąc i który wobec braku reakcji na jego protest w ubiegły czwartek podciął sobie żyły. Drugi plakat wzywa do zaprzestania prześladowania imigrantek/ów.
Tej samej nocy pomalowany został mur przy głównej bramie podlaskiej siedziby Straży Granicznej w Białymstoku.

Równiez na murze ośrodka w Białej Podlaskiej pojawił się plakat "Żaden człowiek nie jest nielegalny".

W Turcji trwają antywojenne protesty. 4 października w Ankarze odbył się protest przeciwko wydaniu pozwolenia na przeprowadzenie operacji zbrojnej na syryjskim terytorium przez parlament. Policja użyła gazu łzawiącego, gazu pieprzowego oraz pałek podczas rozpędzania protestujących.

Turecki parlament wczoraj zebrał się na nadzwyczajnym posiedzeniu, na którym formalnie zezwolił na prowadzenie operacji militarnych na terytorium Syrii.

Po ogłoszeniu decyzji w Stambule odbyła się demonstracja antywojenna. ( Wideo) Dziś i podczas weekendu mają odbyć się kolejne demonstracje w całej Turcji.

W dzielnicy Al-Akramija w mieście Aleppo w którym działała grupa anarchistyczna prosząca o międzynarodową solidarność siły rządowe dokonały morderstwa 45 cywilów, których wcześniej aresztowały.

Obecnie armia Assada dokonuje takich zbrodni wszędzie tam gdzie działała jakaś opozycja w celu podburzenia cywilów przeciwko rewolucjonistom. W chwili obecnej w Syrii mordowanych jest ponad 200 osób dziennie.

Skutkuje to tym, że ludność cywilna odmawia pomocy opozycji obawiając się o swoje życie. Drugie nagranie to szpital polowy w Aleppo.

W połowie sierpnia, niemiecki Trybunał Konstytucyjny orzekł, że niemiecka Bundeswehra może zostać użyta do walk na terenie Niemiec. Trybunał w Karlsruhe umożliwił zastosowanie siły w sytuacji „katastrof”. Na razie jednak nie będzie możliwe użycie siły „w odpowiedzi na zagrożenia spowodowane masowymi demonstracjami”. Decyzję o użyciu wojsk na terenie kraju będzie musiał podjąć gabinet rządowy w całości, a nie tylko minister obrony.

Poprzednio, w 2006 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił wydania takiego zezwolenia, powołując się na zbrodnicze działania armii niemieckiej podczas ery nazistowskiej. Jednak landy Bawarii i Hesji odwołały się od tej decyzji, czego skutkiem był sierpniowy wyrok trybunału w Karlsruhe.

Wojsko jednak mimo to jest używane w kontekście tłumienia zamieszek, np. podczas protestów przeciw szczytowi G8 w Heiligen Damm w 2007 r., wojsko udostępniało systemy łączności i obrazy satelitarne siłom policyjnym.

Dziś w południe trwała prawdziwa wojna na Mokotowie. Na zlecenie ambasady i za jej pieniądze gdyż ambasada organizowała nagłośnienie odbywała się demonstracja zwolenników Al Assada.

Całe zajście miało być nagrane przez syryjską telewizję, która ma pokazywać w kraju, że cały świat popiera Al Assada.

Organizator manifestacji zaprosił do współpracy Młodzież Wszechpolską, która coraz mocniej idzie w stronę wspierania dyktatur azjatyckich w tym Iranu, Falangę związaną sojuszem z polskimi maoistami, którzy również rozdawali swoją propagandę mającą na celu wytłumaczenie Syryjczykom, że ich krewni dlatego są mordowani bo są "imperialistyczną piątą kolumną". Obecny był także neonazistowski Niklot.

Ponownie o portalu narodowcy.net, tym razem Młodzież Wszechpolska składa hołd bohaterskiej armii syryjskiej, która zdobyła właśnie miasto Aleppo i jak pisze portal MW "oczyściła" je z "najemnych terrorystów" i "bandytów". W niedzielę o 12:00 Młodzież Wszechpolska organizuje demonstrację poparcia dla rządu Bashara Al Assada, tylko wczoraj zginęło 450 niewinnych osób.

Bashar Al Assad to członek socjal-nacjonalistycznej partii Baas. Jest to to samo ugrupowanie do którego należał z Saddam Hussein. Syryjska armia w każdym mieście, które "wyzwala" dokonuje czystek etnicznych. Niedawno w sieci pojawiła się prośba od syryjskiego anarchisty Mazena K. o solidarność, opisująca trudną sytuację w mieście Aleppo i brak lekarstw i żywności dla dzieci.

Kenya, Uganda, Etiopia, Dżibuti i Ruanda rozpoczęły nową wojnę w Somalii. W dniu 27 lipca owe kraje zadeklarowały wojnę Somalii podczas pobytu Rumsfelda wizytującego we Wschodniej Afryce. W sobotę Kenia, Uganda i Etiopia za pomocą bombowców, myśliwców oraz czołgów rozpoczęły atak, dzięki wsparciu militarnemu USA (USA ma bazy militarne w wyżej wymienionych państwach). Oficjalnie mówi się o wojnie z terrorem oraz siatka terrorystyczna Al-Kaidy jaka jest Al-Shabaab. Jest wiele ofiar cywilnych.

Miliony głodujących Somalijczyków zmierza się obecnie dodatkowo z dramatyzmem rozpoczętej wojny. Scenariusz znany z Afganistanu i Iraku. Mass media od dłuższego czasu straszą terroryzmem z Somalii i ich sympatykami w Kenii, by uśpić wrażliwość społeczeństwa na morderstwa terrorystów w państwowych mundurach oraz z koncernów naftowych szykujących się do przejęcia złóż ropy naftowej.

Nowy prezydent Egiptu, Mohammed Mursi z Bractwa Muzułmańskiego, wspierany przez trockistowskich Rewolucyjnych Socjalistów powiązanych z Socialist Workers Party mianował nowe władze. Przykład? Członek rady wojskowej Mubaraka, Hussein Tantawi został mianowany Ministrem Obrony.

Trockiści nawoływali do popierania Bractwa Muzułmańskiego jako rewolucyjnej siły mającej za zadanie utrzymanie faszystowskiego stronnictwa Mubaraka z dala od władzy. Wiele wskazuje na to, że czeka ich czkawka. Nie po raz pierwszy. Egipscy trockiści byli już prześladowani przez islamistów, którzy podobnie jak anarchistów sprzedawali ich władzom. Później postanowili poprzeć "rewolucyjną awangardę proletariatu" żeby ta nadała wiele stołków starym aparatczykom.

Radzimy śledzić rozwój wydarzeń w Egipcie i obserwować jak rozwija się "nowoczesne demokratyczne państwo dla wszystkich Egipcjan, muzułmanów i chrześcijan".

Rozpoczynające się w piątek letnie igrzyska olimpijskie jeszcze na etapie przygotowań zaczęły przypominać skomplikowaną operację wojskową. Stan mobilizacji wygląda następująco: 13 tys. żołnierzy - więcej niż stacjonuje dziś w Afganistanie (chociaż obecnie inne media informują o 17, a nawet 20 tysiącach), lotniskowiec u ujścia Tamizy z helikopterami bojowymi na pokładzie, myśliwce Typhoon w stanie gotowości bojowej, wyrzutnie rakiet ziemia–powietrze na dachach prywatnych domów, drony z kamerami fruwające nad miastem, 25 tys. ochroniarzy, 60 psów tropiących materiały wybuchowe, tysiące tajniaków, specsłużby z całego świata, specjalne drogi dojazdowe dla vipów”.

Pierwszy wyłom w planie przygotowań pojawił się dwa tygodnie temu. Firma G4S, najważniejszy zakontraktowany partner imprezy, poinformowała, że nie będzie w stanie zapewnić ustalonej liczby ochroniarzy. Zamiast 10, udało się zebrać tylko 4 tysiące, co spowodowało skierowanie do pomocy kolejnych kilku tysięcy żołnierzy (którzy swoje tymczasowe obozy rozstawili m.in. w miejskich parkach).