Prawa kobiet/Feminizm

Parlamentarny Zespół na Rzecz Ochrony Życia i Rodziny przygotowuje projekt ustawy o klauzuli sumienia dla farmaceutów, która pozwoli im odmówić sprzedaży danego produktu ze względów etycznych.

PO ma coraz większy problem z własnymi konserwatystami. Wiceprzewodniczący zespołu poseł PO Jacek Żalek, uznawany za bliskiego współpracownika ministra sprawiedliwości Jarosława Gowina chce, by aptekarze mogli odmówić sprzedaży np. tabletek antykoncepcyjnych, pigułek wczesnoporonnych czy środków wspomagających samobójstwo, jeśli jest to niezgodne z ich sumieniem. Jacek Żalek uważa także, że ta kontrowersyjna ustawa ma szansę przejść w Sejmie, bo uzyska poparcie całej Platformy Obywatelskiej.

Pojawiła się książka autorstwa Lubny Ahmed al-Hussein, która jest dziennikarką pracującą w dziale do spraw współpracy z mediami misji ONZ w Sudanie. Książka nosi tytuł zgodny z wyrokiem jaki usłyszała, czyli: "40 batów za spodnie".

Nalezy przypomniec, ze Lubna Ahmed al-Hussein została aresztowana 3 lipca 2009r. wraz z 12 innymi kobietami w jednej z restauracji w Chartumie, ich "zbrodnią" było założenie spodni. Dwa dni po zatrzymaniu 10 kobiet zaakceptowało karę 10 batów. Hussein nie wyraziła zgody na karę i postanowiła dochodzić sprawiedliwości przed sądem. Kobieta usłyszała zarzut naruszenia moralności zgodnie ze 152 artykułem sudańskiego prawa.

Jak donosi BBC, w Uzbekistanie dochodzi do masowego sterylizowania kobiet bez ich zgody i wiedzy. Każdy ginekolog czy położnik w Uzbekistanie ma do wypełnienia miesięczną normę - w większych miastach lekarz musi wysterylizować cztery kobiety, na wsi - nawet 30. - Jakiś czas po porodzie dowiedziałam się, że usunięto mi macicę. Lekarz tylko wzruszył ramionami - mówiła BBC jedna z ofiar uzbeckiego rządu.

W Uzbekistanie od przynajmniej siedmiu lat prowadzony jest tajny program masowej sterylizacji kobiet podczas rutynowych zabiegów. Nie ma żadnych wskazań medycznych, a bardzo często nawet zgody "pacjentki" na sterylizację. Kobiety o tym, że wycięto im narządy rodne, dowiadują się najczęściej przypadkiem - podaje BBC.

W Uzbekistanie jednak wcale takiego prawa nie ma. Mimo to tamtejsi lekarze od dwóch lat otrzymują odgórne zalecenia dotyczące tego, ile kobiet muszą wysterylizować. - Każdego roku przedstawiają nam nowy plan. Każdy lekarz ma normę, którą musi wypełnić, czyli ile kobiet miesięcznie czy tygodniowo musi wysterylizować - powiedziała anonimowo BBC jedna z lekarek z uzbeckiej stolicy Taszkientu. - Moja kwota to cztery kobiety miesięcznie - dodała.

Pod koniec marca, Sąd Najwyższy stanu Ontario postanowił zalegalizować domy publiczne i uznał, że legalne jest zatrudnianie przez prostytutki personelu służącego do ochrony. Wyrok również uchylił niektóre zapisy ustawy przeciw sutenerstwu. Sutenerstwo będzie odtąd nielegalne tylko jeśli odbywa się w „warunkach wyzysku”.

Prostytutki powitały ten wyrok z zadowoleniem, gdyż pozwoli on zmniejszyć ryzyko związane z wykonywaniem tego zawodu. Jednak sędziowie nie uchylili zakazu „komunikownia w miejscu publicznym w celu świadczenia usług prostytucji”, choć tego również domagały się prostytutki. Ten zakaz powoduje, że negocjacje z klientami odbywają się ukradkiem i nie ma możliwości upewnienia się, czy klient podjeżdżający samochodem nie stanowi zagrożenia.

Większość aresztowań związanych z prostytucją odbywa się z tytułu ustawy o zakazie “publicznego komunikowania się”. Zdaniem aktywistek z Toronto Sex Workers Action Project, te represje dotykają i tak najbardziej zagrożone osoby żyjące na najdalszym marginesie społeczeństwa. Pomimo iż zmiany prawne nie poszły wystarczająco dalego, przedstawicielki związków prostytutek uznały, że wreszcie zostały potraktowane jak obywatelki.

Kilka dni temu, 16-letnia Marokanka Amina Filali, popełniła samobójstwo, by nie pozostać żoną mężczyzny, który ją zgwałcił i pobił. Ta tragedią stała się okazją do przypomnienia światu o pułapce zawartej w artykule 475 marokańskiego Kodeksu Karnego. Pozwala on gwałcicielowi uniknąć kary, pod warunkiem, że ożeni się z ofiarą jeśli ta jest nieletnia. Rząd od 2006 r. obiecuje uchylenie tego paragrafu, jednak wciąż to nie nastąpiło.

Amina Filali została zgwałcona, gdy miała 15 lat. W tradycyjnych regionach Maroka utrata dziewictwa przez dziewczynę przed ślubem oznacza dyshonor dla całej rodziny. Według ojca nastolatki, to prokurator zasugerował, by poślubiła swojego oprawcę. Dziewczyna skarżyła ją, że również po ślubie mąż ją bije. Gdy nikt nie zareagował, nastolatka postanowiła się zabić trutką na szczury. Jak podaje BBC, mężczyzna wpadł w taki szał, gdy dowiedział się, że Amina wypiła truciznę, że ciągnął ja za włosy po ulicy. 16-latka wkrótce zmarła. Poruszone tym wydarzeniem setki Marokańczyków wyszło na ulice, by domagać się zmiany prawa.

Stan Arizona rozważa wprowadzenie ustawodawstwa, które umożliwiłoby pracodawcom odmowę wypłacania pracownicom części ubezpieczenia pokrywającej koszty pigułek antykoncepcyjnych. Ustawa o numberze 2625 dałaby prawo pracodawcom żądać od pracownic odpowiedzi na pytanie, czy recepta na leki antykoncepcyjne jest przeznaczona na zapobieganie ciąży, czy też na regulację hormonów lub zwalczanie trądziku.

Republikanin Debbie Lesko, autor propozycji, tak uzasadnił projekt ustawy: „Żyjemy w Ameryce, a nie w Związku Radzieckim, więc rząd nie powinien nakazywać pracodawcom by robili coś wbrew swoim przekonaniom”. Wprowadzenie ustawy spowodowałoby jednak, że pracownice musiałyby się tłumaczyć pracodawcom ze swojego życia prywatnego. Ta propozycja jest częścią konserwatywnej ofensywy ustawodawczej, trwającej od 2011 r. W zeszłym roku padł rekord pod względem liczby wprowadzonych ustaw antyaborcyjnych w USA.

Egipski trybunał wojskowy w niedzielę uniewinnił wojskowego lekarza oskarżonego o upokarzające traktowanie protestującej kobiety, m.in. przez przeprowadzenie „testu na dziewictwo”. Trybunał zaprzeczył, że upokarzające wydarzenia miały miejsce, pomimo wcześniejszych zeznań wysoko postawionych wojskowych i przeciwnego orzeczenia innego sądu.

Jedna z siedmiu kobiet, która zeznała iż poddano ją upokarzającej procedurze, Samira Ibrahim, uzyskała już przed sądem cywilnym wyrok potwierdzający że wydarzenie miało miejsce i nakazujący zaprzestanie podobnych praktyk.
Ten wyrok spowodował furię. Działacze społeczni oświadczyli, że testy na dziewictwo są dowodem na to, że generałowie, którzy przejęli władzę po Hosni Mubaraku nie zamierzają zaprzestać stosowania jego represyjnych praktyk. Wyrok wydany cztery miesiące przed planowanym oddaniem władzy cywilnej administracji jest dla wielu dowodem na to, że wojsko próbuje zacierać ślady i zapobiec oskarżeniom o naruszenia praw człowieka popełnione podczas okresu przejściowego.

Ibrahim oświadczyła: “Nikt nie naruszył mojego honoru. Honor stracił tylko Egipt.”

Wczoraj, w kilku największych miastach w Polsce odbyły się tzw. "Manify". "Manify" miały miejsce w Warszawie, Poznaniu, Trójmieście, Krakowie, Toruniu, Wrocławiu, Łodzi czy Olsztynie.

Jedną z największych była oczywiście XIII Manifa w Warszawie. Hasłem tegorocznej, XIII Manify było „Przecinamy pępowinę”. Zdaniem organizatorek, to właśnie Kościół Rzymskokatolicki jest w Polsce głównym hamulcem zmian. To z hierarchami kościelnymi konsultowane są zmiany w prawodawstwie, mimo że teoretycznie w konstytucji mamy zagwarantowany rozdział państwa od Kościoła.

"Etaty dla kobiet, nie dla księży", "Nie igrzysk nam trzeba! Lecz pracy, żłobków i chleba", "Więcej mieszkań komunalnych, mniej kościołów", "Tatusiowie na urlopy macierzyńskie", "Kobiety do pracy. Pawlak na emeryturę!" - można było przeczytać na transparentach. W demonstracji w Warszawie brało udział około 3000 osób.

Zakończyła się tegoroczna wrocławska Manifa organizowana przez lokalną Inicjatywę 8 Marca. W demonstracji wzięło w niej udział kilkaset osób, które przemaszerowały ulicami miasta. W przeciwieństwie do zeszłorocznej, dzięki zmianie organizatorek, tegoroczna miała jednoznacznie społeczny i radykalny charakter (w związku z tym nie trzeba było organizować tym razem wyodrębnionego bloku radykalnego). Partie polityczne nie mogły prezentować swoich emblematów, a politycy nie mogli się lansować przy tubie.

Kobiety i mężczyźni zgromadzeni na Manifie ostrze krytyki skierowali przede wszystkim przeciwko włodarzom miasta ("Rada Miejska do kontenera", "Defenestracja!") i systemowi ("Ani patriarchat, ani kapitalizm"). Krytykowano sposób zarządzania publicznymi pieniędzmi przez polityków i wydawanie ich na luksusowy stadion na Euro 2012, który kosztował ponad 900 mln zł ("Dutkiewicz oddawaj 900 mln!") i nadal będzie musiał być sponsorowany z miejskiej kasy ("Narobicie długów, puścimy was z torbami!"), bo inwestycja która miała go utrzymywać, czyli galeria handlowa, nie wypaliła - inwestor się wycofał i zostawił pusty plac.

Fotorelacja z wrocławskiej Manify (fot. Anna Luchowska)

Zgromadzone domagały się przeznaczania większych środków na cele społeczne i podstawowe usługi jak budownictwo mieszkaniowe, żłobki i przedszkola, komunikacja zbiorowa ("Chcemy chleba, a nie igrzysk", "Wasze kamienice, nasze piwnice", "Chcemy domów, nie stadionów", "Edukacja to nie towar"). Manifestantki domagały się także przejęcia kontroli nad budżetem przez mieszkańców miasta ("Demokracja bezpośrednia", "Władza w ręce ludu").

ZAPRASZAMY NA WYDARZENIA MANIFOWE WE WROCŁAWIU:

MANIFEST: CHLEBA ZAMIAST IGRZYSK
Tegoroczna Manifa jest naszą odpowiedzią na brak współpracy władz miasta z jego mieszkankami i mieszkańcami, w szczególności na brak konsultacji społecznych w sprawie kluczowych wydatków z budżetu miasta.

Jesteśmy koalicją lokalnych środowisk, które nie zgadzają się na milionowe inwestycje związane z EURO2012 i jednoczesne cięcia budżetowe powodujące realne zubożenie nas wszystkich, a zwłaszcza mieszkanek Wrocławia.

Antyspołeczna polityka zawsze najmocniej uderza w kobiety!

Międzynarodowy Dzień Kobiet jest świętem solidarności społecznej i upominaniem się o sprawiedliwość dla wszystkich!

Nie zgadzamy się na wzrost kosztów życia poprzez podnoszenie opłat i wprowadzanie nowych podatków, które mają ratować zrujnowany budową stadionu budżet miejski.
Nie zgadzamy się na łamanie praw lokatorskich i niesprawiedliwą politykę mieszkaniową.

Uważamy, że edukacja jest prawem, a nie towarem. Domagamy się zwiększenia inwestycji miejskich na edukację i opiekę. Mówimy stanowcze NIE zamykaniu szkół publicznych oraz corocznemu podnoszeniu opłat za przedszkola i żłobki.

Domagamy się realnych konsultacji społecznych w sprawach, które dotyczą budżetu naszego miasta i naszych kieszeni – to obywatelki i obywatele powinni decydować, które inwestycje i projekty są im najbardziej potrzebne, a które to zbędne i drogie igrzyska.

Zgadzasz się z Nami? Dołącz do Nas! Przyjdź na Manifę

11.03.2012 o godz. 14
Rynek (pomnik Fredry)

Inicjatywa 8 Marca

PROGRAM:

8 marca /czwartek/

- godz. 12 - konferencja prasowa /Falanster, ul. św. Antoniego 23/

- godz. 13.00-15.00 - happening Amnesty International "Stop Przemocy Wobec Kobiet!" - http://www.facebook.com/events/185952178180534/ /deptak na ul. Oławskiej/

- godz. 17.30-19.00 – pokaz filmu „Strajk matek” + dyskusja „Dla was smakołyki dla nas śmietniki – kobiety i neoliberalne miasto”

"Strajk matek" to film dokumentalny o warunkach pracy i życia kobiet w Wałbrzychu, gdzie bohaterki opowiadają, w jaki sposób muszą radzić sobie z ciągłym brakiem stabilnego i wystarczającego dochodu, z miejskiemu urzędami oraz mówią o tym, jak lokalna polityka miasta, szczególnie ta związana z mieszkaniami, utrudnia ich codzienną opiekuńczą pracę. Film opowiada również o taktykach ich oporu. Autorki filmu Magda Em i Małgorzata Maciejewska zostały wyróżnione nagrodą "Okulary Równości", przyznawaną przez Fundację im. Izabeli Jarugi-Nowackiej.
Po projekcji zapraszamy do dyskusji o kryzysie opieki w neoliberalnym mieście. Oprócz Gosi Maciejewskiej, wezmą w niej udział również Katarzyna Gawlicz i Marcin Marszałek, współautorzy Raportu Social Watch o biedzie i wykluczeniu w Polsce.
/Klub Puzzle, Przejście Garncarskie 2/

10 marca /sobota/

- godz. 15 - otwarta debata o kryzysie edukacji we Wrocławiu.

Do dyskusji zapraszamy mieszkanki i mieszkańców naszego miasta, zwłaszcza rodziców, nauczycieli, pedagogów i studentów.

Dlaczego miasto wydaje pieniądze na stadion a nie na edukację? Czy żłobki mają być coraz droższe? Czy nadal będzie brakowało miejsc w przedszkolach? Czy szkoły przeniosą się do kontenerów? Czy wyższe uczelnie staną się instytucjami szkolącymi jedynie do pracy korporacjach? Czy edukacja ma być prawem, czy towarem? Czy ma być dla wszystkich czy dla wybranych? Przyjdź! Powiedz, co cię denerwuje! Niech miasto usłyszy głos swoich mieszkańców!

/Klub Włodkowica 21, ul. Włodkowica 21/

- godz. 16 – WYMIANA RZECZY UŻYWANYCH DLA DZIECI I DOROSŁYCH.

W ramach tegorocznej Manify zapraszamy wszystkie osoby na wymianę ubrań, która odbędzie się 10 marca, w sobotę w godzinach od 16.00 do 19.00 w Falansterze (ul. Św. Antoniego 23).
Będzie to świetna okazja do odświeżenia swojej garderoby przed wiosną. Zasady są proste:
- każda osoba sama decyduje co przyniesie na wymianę: ubrania (również dziecięce), paski, torebki, buty, broszki, bransoletki....
- ciuchy muszą być czyste i w dobrym stanie
- rzeczy można wymieniać na zasadach dowolnie ustalonych z drugą stroną transakcji
- ubrania, których nie uda się Wam wymienić można zostawić organizatorkom, które oddadzą je kobietom z Ośrodka Interwencji Kryzysowej.
Wymianę współorganizuje Inicjatywa 8 marca wraz z Fundacją Koliber. koliber

Więcej informacji o fundacji: www.fundacjakoliber.pl, www.facebook.com/fundacja.koliber

/Falanster, ul. św. Antoniego 23/

11 marca / niedziela/

- godz. 14 – Manifa!!! /Rynek pod pomnikiem Fredry/
- godz. 20 afterparty /Klub Niskie Łąki/

Po Manifie zapraszamy na after-ową imprezę i specjalny koncert Zdrady Pałki.
Obejrzymy również fotorelację z Manify i wspólnie poprzeżywamy marszowe emocje.
Wjazd free.

Zdrada Pałki - to wrocławski projekt muzyczny tworzący brzmienia z pogranicza new disco i chamskiego techno. Pomimo kiczowatego image’u grupy, tematyka poruszana w tekstach ma polityczny wydźwięk - oscyluje wokół queeru, feminizmu, weganizmu i szeroko pojętego wyzwolenia. Poza występami na scenie kolektyw zajmuje się również oprawą dj'ską i wodzirejską imprez kulturalnego podziemia. Performerską stroną przedsięwzięcia są filmiki o przygodach Waldka i Andrzeja – prawdziwych mężczyzn, którzy dzielą się z nami swoim bezkompromisowym podejściem do życia i głębokimi refleksjami. Celem grupy jest zmienianie oblicza ziemi, tej ziemi.

Biuletyn na Manifę: http://manifa.wroclaw.pl/component/k2/item/4-manifowy-biuletyn

PRZEJMUJEMY MIASTO! II BENEFIT NA MANIFĘ 'CHLEBA ZAMIAST IGRZYSK'

Zapraszamy na benefitowe party na rzecz tegorocznej manify!

Dobrą muzykę zapewnią djane Tomboy oraz djane Za Mało Miejsca Na Dysku C.

Kolorowe drinki, wegańskie przekąski + impreza taneczna przez całą noc w Falansterze!
Wjazd to jedyne 10 złotych, cały dochód przeznaczony zostanie na organizację tegorocznej Manify.
Zapraszamy!

24.02 (piątek) g. 20.00
Falanster, ul. św. Antoniego 23, Wrocław

W tym roku Manifa rusza:
11 marca / niedziela/
- godz. 14 – Rynek pod pomnikiem Fredry

program i więcej na:
http://manifa.wroclaw.pl/

jeżeli chcesz dowiedzieć się kim była i jakie idee propagowała Emma Goldman,
w programie przewidziany wykład i dyskusja:

Emma Goldman, pozostaje jedną z najbardziej fascynujących postaci przełomu XIX oraz XX wieku, której poglądy wyprzedziły swą epokę, do tego stopnia, iż (co trafnie spostrzegł Peter Marshall) poglądy anarchistki były zbyt dalekosiężne, zbyt otwarte i postępowe ażeby mogły zostać przyjęte przez inny ruch aniżeli ruch anarchistyczny na początku XX wieku.

Uważała, że dyskryminację oraz utowarowienie kobiet odpowiadają (w dużej mierze) warunki społecznoekonomiczne, a nie wyłącznie kwestie prawne czy kulturowe (należy mieć w pamięci, iż są one wtórne wobec sfery gospodarczej, mają ją wspierać, legitymizować i ułatwiać zachowanie status quo). Tym samym samo zagadnienie „kwestii kobiet” pozostaje ściśle powiązane z systemem klasowym i walką klas, czego wyrazem była min. moralność purytańska zakrywająca interesy klasowe uprzywilejowanych i rządzących.
Przekonywała Goldman, iż nie możliwe jest oderwanie kwestii kobiet od ustroju ekonomicznego, który zmusza 99% ludzkości do niewolniczej pracy, życia w ubóstwie, podczas gdy drobna mniejszość pławi się w bogactwie, bogacąc się poprzez okradanie pracującej i ubogiej większości.

Emma Goldman stała na stanowisku, iż wyzwolenie kobiet nie nastąpi bez równoczesnego wyzwolenia mężczyzn. Mówiąc nieco inaczej - problemem płci uważała za problem całej ludzkości, a nie wyłącznie kobiet. Zarówno kobiety jak i mężczyźni cierpią, chociaż w nierównym stopniu, w tym burżuazyjnym, purytańskim świecie, którzy zmusza wszystkich do życia wbrew własnej naturze.

*obejrzeć filmy o życiu i problemach kobiet w różnych kulturach,

dokument ,,Koreańskie niewolnice seksualne'' 2007:

Chociaż od zakończenia II wojny światowej minęło ponad 60 lat, niektóre bolesne kwestie z nią związane nadal pozostają niewyjaśnione.

Rząd japoński do dziś nie przeprosił koreańskich kobiet, eufemistycznie zwanych „kobietami do towarzystwa” (ang. comfort women), które pod okupacją japońską były wykorzystywane seksualnie przez japońskich oficerów. Młode dziewczyny już od 12-go roku życia porywano i siłą umieszczano w domach publicznych, gdzie żyły w okrutnych warunkach zmuszane do prostytucji. Szacuje się, że los ten dotknął ponad 200 tysięcy dziewcząt i kobiet koreańskich, które przymuszano do uprawiania seksu z kilkudziesięcioma mężczyznami dziennie. Te, które przeżyły, nadal czekają na oficjalne przeprosiny i należne im odszkodowania.

,,Leila Chaled – terrorystka'' 2006

Jest jedno jej zdjęcie, które stało się symbolem palestyńskiej rewolucji. Szczupła dziewczyna w chuście trzyma karabin. Na palcu ma pierścień, w którym zamiast oczka jest mała kulka z pistoletu. Dziewczyna jest ładna, ale nie kokietuje, wąskie usta ma lekko zaciśnięte, w ogóle nie patrzy w obiektyw.

To Leila Chaled, pierwsza na świecie kobieta, która porwała samolot. W latach 70. to zdjęcie wieszano obok portretów Che Guevary, którego zresztą stawiała sobie za wzór. – Szanowni państwo, proszę o uwagę i zapięcie pasów. Mówi do was nowy kapitan – usłyszeli jej głos pasażerowie boeinga 707 lecącego z Rzymu do Aten. – Samolot został przejęty przez komando Che Guevary należące do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny?

Kim była? Bojowniczką o wolność Palestyńczyków? Czy może niebezpieczną terrorystką, która nigdy nie poniosła zasłużonej kary? Te pytania stawia w swoim dokumencie Lina Makboul, młoda Palestynka wychowana w Szwecji, która jako dziecko bezgranicznie podziwiała Leilę.Samolot porwany przez Leilę w sierpniu 1969 r. wylądował w Syrii. Pozwoliła pasażerom opuścić pokład, a maszynę wysadziła w powietrze. Rok później spróbowała po raz drugi. Wcześniej musiała przejść kilka operacji plastycznych, bo jej zdjęcie znane było służbom lotniskowym na całym świecie. Razem z nikaraguańskim towarzyszem chcieli porwać samolot izraelskich linii El Al. Tym razem się nie udało. Mężczyzna został zastrzelony przez ochronę samolotu, a ona została aresztowana.

- Niczego nie żałuję – mówi Leila, dziś starsza pani mieszkająca z mężem i dwójką synów w jordańskim Ammanie. – Porywaliśmy samoloty, ponieważ świat był głuchy na okrzyk rozpaczy dobywający się z palestyńskich namiotów.

*wziąć udział w interesujących dyskusjach na temat ruchów feministycznych, wolnościowych, walczących o prawa pracownicze,

* przy okazji możesz znaleźć coś ciekawego dla siebie w naszym free shopie i spróbować wielu wegańskich smakołyków.

Zapraszamy 10 marca do Centrum Kultury Niezależnej 13.
CKN 13
ul. Jana Śliwki 13
Gliwice

Zapraszamy !

Przemoc seksualna zdarza się we wszystkich środowiskach. Również "między nami": w środowiskach lewicowych, anarchistycznych, działackich, feministycznych, homoseksualnych i "kłirowych".

Pracujemy na rzecz przeciwdziałania przemocy, nadgryzamy patriarchat i kapitalizm, występujemy przeciw hierarchii… Ze względu na idee, jakie wyznajemy, reagowanie na przemoc powinno być dla nas jeszcze ważniejsze, niż w innych środowiskach. I to naprawdę ważne, co zrobimy.

"Między nami" też zdarzają się przemocowe relacje i sytuacje. Ale w większości przypadków nie wiemy, co miałybyśmy/li byśmy z tym zrobić. Więc nie robimy nic. Nie ma utartych wzorów postępowania w takich sytuacjach. Mówimy sobie, że przemoc to sprawa prywatna.

W efekcie mężczyźni/osoby stosujące przemoc zostają w środowisku, osoby zgwałcone/doświadczające przemocy - odchodzą. I jeśli nie wypracujemy zupełnie nowych sposobów reagowania na przemoc, wszystko zostanie po staremu.

"Między nami zin" to "zin dla dziewczyn, kobiet, kłirowych osób, lesbijek, transów, wszelkich odmieńców i wszystkich moich przyjaciółek. To jest ZIN o seksie, bezpieczeństwie, odpowiedzialności wewnątrzgrupowej, mówieniu „nie”, mówieniu „tak”, gwałcie, podwójnej moralności, naszej społeczności, alkoholu…". Tak we wstępie pisze Agi - autorka zina.

Inspiracją dla napisania zina był akt przemocy seksualnej, do którego doszło wewnątrz znanej autorce grupy. Zin opisuje jak można zareagować, gdy ktoś/ktosia zgłasza, że doznała przemocy seksualnej, w tym zwłaszcza jak reagować, gdy sprawca/sprawczyni również nie jest osobą z zewnątrz. Wartością zina jest przybliżenie tak zwanej odpowiedzialności wewnątrzgrupowej - procesu wspierania ofiar i prób doprowadzania do wzięcia odpowiedzialności przez sprawcę/czynię, który to proces nie jest jednak prezentowany jako środek zastępczy wobec drogi sądowej.

Agi: Między nami zin, Wydawnictwo "Agi w ksero", Warszawa 2011, do pobrania na stronie http://miedzynamizin.blogspot.com/

Na ostatniej sesji w tym roku senat Urugwaju zalegalizował aborcję. Legalizacja dotyczy pierwszych 12 tygodni ciąży.

Przedstawicielka inicjatorów nowego prawa stwierdziła:

„Dotychczasowe prawo jest nieskuteczne, dyskryminujące i niesprawiedliwe, dlatego niektórzy powinni się posunąć dalej w swych decyzjach”