Prawa pracownika

300 tureckich górników zabarykadowało się w kopalni Zonguldak w rejonie Morza Czarnego. 2000 ich kolegów protestuje na powierzchni. Protestują przeciwko fatalnym warunkom bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Tureckie kopalnie znane są na świecie jako najgorsze pod względem bezpieczeństwa dla pracowników. Od 1991 roku zginęło w nich 2554 górników.

Domagają się m.in. specjalistycznego obuwia oraz płaszczy. Zwracają również uwagę na ciężki dojazd służb medycznych do kopalni podczas wypadków. W ostatnim czasie gdy górnik dostał ataku serca karetka jechała do kopalni aż 35 minut.

Protest został rozpoczęty 26 listopada podczas nocnej zmiany i jest bezterminowy.

Setki pracowników fabryki "Nokia" w Dongguan (Chiny Południowe) przerwała pracę w dniu 19 listopada, aby zaprotestować przeciwko pogorszenia warunków pracy.

W dniu 23 listopada, grozili rozszerzyć strajk po tym jak firma ogłosiła zwolnienie 59 osób za odmowę pracy. W Guangdong doszło do starć pracowników Nokii z policją. Aresztowano 10 osób, byli również ranni w tym kobieta w ciąży. Liczba protestujących miała przekraczać 1000.

Przedstawiciele Nokii twierdzą, że nieporozumienia są wyjaśniane, a większość pracowników pracuje.

Pracownicy twierdzą, że ani pracodawca ani związek zawodowy nie wyznaczyły swoich przedstawicieli do negocjacji postulatów strajkowych.

Związek Syndykalistów Polski i Sierpień 80, wraz ze swoimi członkami, byłymi i obecnymi pracownikami agencji ochrony Impuls, zorganizowały dziś wejście do biura firmy. Akcja wiązała się z sięgającymi 6 miesięcy brakami w wypłatach wynagrodzeń. Podczas akcji była też obecna ekipa telewizyjna Polsatu. Czwartek został wybrany na dzień akcji w związku z tym, że jest to dzień wypłat. Początkowo, pracownicy biura zarzekali się, że nie ma żadnych pieniędzy w kasie i pracownicy nie mogą w związku z tym otrzymać wynagrodzenia. Jednak protestujący nie dali za wygraną i powiedzieli, że nie ruszą się dopóki pieniądze nie zostaną wypłacone. Policja wezwana przez agencję okazała zrozumienie dla protestu i nie próbowała nawet usuwać blokujących, a zamiast tego mediowała w sporze.

Gdy do biura przyjechali przełożeni, nagle okazało się, że pieniądze są w kasie. Po dwugodzinnej okupacji, pracodawca wypłacił czterem pracownikom łącznie ponad 12 tys. zł. To oczywiście nie oznacza, że Związek Syndykalistów Polski i Sierpień 80 kończą działania w sprawie agencji, gdyż jest jeszcze bardzo wielu poszkodowanych pracowników, którzy nadal czekają na swoje wypłaty. Ponadto, ZSP będzie pomagać pracownikom walczyć o uznanie stosunku pracy, wypłaty wynagrodzenia za nadgodziny, oraz wypłacenie ekwiwalentu urlopowego. Kampania Związku Syndykalistów Polski przeciw agencji Impuls trwa od lipca b.r. W tym czasie odbyło się już wiele pikiet przed biurem agencji i wielu pracownikom zgłaszającym się do ZSP udało się pomóc.

Poniżej film z akcji.

W Żydowskim Instytucie Historycznym ma miejsce prześladowanie pracowników będących członkami związków zawodowych. Jego dyrektor, Paweł Śpiewak, autor Żydokomuny usiłował zwolnić z pracy Alinę Całą - badaczkę antysemityzmu.

Sama zainteresowana jest przekonana, że powodem zwolnienia był spór między Śpiewakiem, a związkowcami. Zwolnienie to zostało wycofane, gdyż pracodawca dowiedział się, iż nie miał szans na wygranie sprawy w sądzie. Zastosował więc inną formę represji - przeniósł szóstkę pracowników zrzeszonych w związku zawodowym do działu digitalizacji co uniemożliwia im pracę naukową.

W związku z takim traktowaniem dwie osoby porzuciły pracę w ŻIH, a jedna (Alina Cała) pozwała pracodawcę do sądu pracy.

We wrześniu tego roku 43-letni mieszkaniec Częstochowy zatrudnił się jako kierowca w firmie transportowej z Katowic. Woził towary do państw Unii Europejskiej. Niedługo po zatrudnieniu właścicielka firmy Anita N. zaczęła mieć zastrzeżenia do jego pracy. 30 października przyjechała do Częstochowy w towarzystwie swojego znajomego - Patryka Zielińskiego. Miała odebrać od kierowcy auto służbowe.

Według policji wtargnęli oni do mieszkania zajmowanego przez kierowcę i jego matkę, zażądali wydania kluczyków oraz dokumentów samochodu służbowego. Patryk Zieliński bił i kopał kierowcę. Mężczyzna doznał bardzo poważnych obrażeń, m.in. urazów organów wewnętrznych i głowy. Jego stan lekarze określają jako bardzo ciężki.

W dniach 15-17 listopada 2013 r. odbędzie się spotkanie międzynarodowej sieci bojowych związków zawodowych Czarno-Czerwona Koordynacja. Do Poznania przyjadą działacze i działaczki min. ze Szwecji, Hiszpanii, Włoch, Francji, Niemiec i Ukrainy.

Koordynacja spotyka się corocznie, aby rozwijać międzynarodową współpracę. Na spotkaniu omówiona zostanie sytuacja pracowników i ruchów pracowniczych w krajach pochodzenia delegatów/delegatek (zmiany w kodeksach pracy, ograniczanie prawa do strajku, mobilizacje przeciwko pogarszającym się warunkom pracy, niestabilności i programom oszczędnościowym). Koordynacja planuje też przygotować wspólne materiały promocyjne (wielojęzyczne plakaty) oraz zastanowić się nad formą wsparcia strajków i protestów poza Europą (min. w Tunezji, Meksyku, Bangladeszu).

W piątek (15.11) odbędzie się otwarty panel dyskusyjny tłumaczona na język polski. Sobotnie i niedzielne spotkanie (16-17.11) planowo odbędzie się w języku angielskim. Osoby zainteresowane udziałem w spotkaniu prosimy o kontakt: international@ozzip.pl.

Dziś przed południem miała miejsce kolejna akcja pod biurem firmy Impuls na ul. Łabiszyńskiej na warszawskim Bródnie. Aktywiści Związku Syndykalistów Polski, Sierpnia 80, jeden z byłych pracowników Impulsu, oraz osoby wspierające wtargnęli do biura domagając się zapłaty dla pracowników, w szczególności dla jednego z nich, który zwrócił się do ZSP o pomoc. Dyrekcja była niedostępna, a część pracowników potraktowała protestujących opryskliwie, zasłaniając się brakiem płatności ze strony kontrahentów. Związkowcy jednak wytłumaczyli dość jasno, że odpowiedzialnością pracodawcy jest wypłacanie wynagrodzenia, niezależnie od pozostałych okoliczności. Zapowiedziano również pomoc wszystkim pracownikom, którzy mają problemy z płatnościami w Impulsie, w zakresie składania pozwów o ustalenie stosunku pracy.

Pod wpływem presji, dyrektor handlowy agencji obiecał, że zostanie zorganizowane spotkanie w sprawie niewypłaconych wynagrodzeń jednego z pracowników, który był obecny na proteście. Znając jednak słowność Impulsu, ZSP spodziewa się, że dyrekcja może nie być zainteresowana spotkaniem. Na tą okoliczność przewidziana jest dalsza eskalacja protestów. Akcja była już drugą w tym tygodniu i szóstą akcją od rozpoczęcia kampanii. Podczas trwania protestu, dwóch innych poszkodowanych pracowników Impulsu zgłosiło się do ZSP z prośbą o pomoc. ZSP zajmie się także ich sprawą i będzie się domagać wypłaty zaległych wynagrodzeń, a także sądowego uznania istnienia stosunku pracy.

W Urugwaju i Serbii trwają akcje skierowane przeciwko firmom Kresta, Almag i Monte del Plata, które korzystają z usług pracowników serbskiej firmy Termoelektro, ale nie chcą im zapłacić należnych 10 000 dolarów pensji.

Pracownicy nie są m.in. w stanie wrócić bezpiecznie do swoich domów bez pieniędzy na które zapracowali. Serbskich pracowników wspierają będący na miejscu działacze IWA oraz serbscy anarchosyndykaliści z ASI. Warunki pracy były przez lokalną prasę określane jako niewolnicze.

Siódemka pracowników prowadzi teraz głodówkę w jednym z centralnych punktów Montevideo. Od kilku miesięcy nie tylko nie dostawali pensji, ale również wyżywienia.

Clean Clothes Campaign wierzy, że wszyscy pracownicy i pracownice przemysłu odzieżowego powinni otrzymywać godną płacę - wystarczającą na życie im samym i ich rodzinom. Niestety tak się nie dzieje. Większość z nich zarabia równowartość płacy minimalnej. Te wynagrodzenia zwykle nie wystarczają na godne życie. Szacunki Clean Clothes Campaign pokazują, że godna płaca wystarczająca na życie to w większości badanych krajów trzykrotność płacy minimalnej.

Obejrzyj spot i podpisz petycję na rzecz godnej płacy w przemyśle odzieżowym

Tymczasem, przemysł odzieżowy wciąż zwiększa swoje zyski. Z ceny, którą konsumenci płacą za sztukę odzieży tylko 1-2% trafia do pracowników a około 50% do marek odzieżowych. Dysproporcja ta pokazuje, że godne wynagradzanie pracowników nie jest niemożliwe. Niskie płace są jednak konsekwencją sytemu działania firm odzieżowych kierujących się maksymalizacją zysków. Przenoszą one produkcję do coraz tańszych krajów z coraz słabszym systemem prawa pracy i nikłym stopniem edukacji i zorganizowania pracowników. W przypadku polepszenia się warunków pracy w jednym kraju, produkcja przenosi się do tańszych sąsiadów lub innych regionów. Dlatego też, jedynie globalne działania na rzecz godnej płacy wystarczającej na życie i wzięcia odpowiedzialności przez firmy odzieżowe za pracujących na ich potrzeby pracowników, mogą przynieść poprawę sytuacji. Jest to powód rozpoczęcia przez Clean Clothes Campaign globalnej kampanii na rzecz Godnej Płacy dla Wszystkich. Poprzez badania, akcje konsumenckie, wspieranie działań pracowników i dialog z firmami dążymy do zapewnienia godnej płacy w przemyśle odzieżowym.

Godna płaca to fundamentalne prawo. W całej Azji, pracownicy i pracownice walczą o godne wynagrodzenia. Powinniśmy im pomóc z trzech powodów.

Ponieważ wszyscy jesteśmy pracownikami/pracownicami. Staramy się znaleźć godną pracę, która pozwoli nam – bez brania morderczych nadgodzin – zapewnić sobie dach nad głową, kupić jedzenie, ubrania, pójść do lekarza, do szkoły, wyjechać za miasto, otrzymać świadczenia socjalne. Czy zgodzilibyśmy się na ciężką pracę w zamian za życie w nędzy? Nie. Dlatego nie gódźmy się na takie życie dla innych. Wymagajmy godnej płacy dla wszystkich.

Ponieważ wszyscy jesteśmy konsumentami/konsumentkami. Tylko ułamek ceny noszonych przez nas ubrań trafia do ludzi, którzy je uszyli. Gdybyśmy zapłacili o złotówkę więcej za sztukę odzieży, życie szwaczek i szwaczy znacznie by się polepszyło. Czy chcemy tanich ciuchów za cenę pozbawienia godności szyjących je ludzi? Nie. To nie do zaakceptowania. Wymagajmy, aby globalne marki odzieżowe zawarły w kosztach zamówień zlecanych fabrykom godne pensje dla pracowników.

Ponieważ wszyscy jesteśmy obywatelami/obywatelkami. Mamy dziś globalną świadomość i wiemy co łączy nas z osobami oddalonymi o dziesiątki tysiące kilometrów. Te powiązania materializują się w postaci pijanej przez nas kawy, cyny obecnej w naszych telefonach, zjadanych przez nas owoców, kupowanych zabawek. No i ubrań. Wiemy, że dążenia tamtych ludzi są także naszymi. Wiemy, że wyzysk, podobnie jak społeczna niesprawiedliwość z łatwością przekraczają granice państw. Czy nasze poczucie solidarności może więc zawężać się do granic państw, podczas gdy nasze ubrania przemierzają pół świata? Nie. Sprawiedliwość społeczna nie może zatrzymywać się na granicy danego kraju. Naciskajmy na rządy, aby płace minimalne zrównały się z godnymi, wystarczającymi na życie płacami. Wymagajmy od korporacji, aby wprowadziły godne płace w swoich łańcuchach dostaw.

W Azji pracownicy i pracownice sektora odzieżowego już teraz walczą o prawo do godnej płacy. Teraz czas na nas. Musimy im pomóc i zacząć działać.

Nosząc ich ubrania, wesprzyjmy ich starania o godną płacę.

Gdy firma Amazon ogłosiła, że otworzy 3 centra logistyczne w Polsce, niektórzy politycy i dziennikarze tryumfalnie pisali o tym, jakby to było jakieś wielkie osiągnięcie dla polskich pracowników. Niedługo potem dotarły informacje od pracowników w krajach, gdzie już działa Amazon, którzy opisują swoje warunki pracy jako „koszmarne”. Niniejszy artykuł nie tylko opisuje niektóre fakty o warunkach pracy w Amazonie ale także analizuje, jak szkodliwy dla pracowników i całego społeczeństwa jest system Amazona i jak Amazon traktuje Polskę jako kraj łamistrajków.

Cały system Amazona jest oparty na cięciu kosztów pracy i jak najtańszych zakupów od wydawnictw. Dzięki temu firma może oferować atrakcyjne ceny, dość szybkie terminy realizacji zamówień i różne innowacje technologiczne dla konsumentów. Im więcej mają klientów, tym mocniejsza jest ich pozycja na rynku, szczególnie w porównaniu z tradycyjnymi księgarniami. Jednak, tak jak w przypadku tanich ubrań z Bangladeszu, wszystko to okupione jest wielkimi kosztami dla pracowników i całej branży.

Pracownicy Amazonu muszą pracować prawie jak roboty. Latają jak szaleni po magazynie. Muszą znaleźć i spakować książki w prawie nierealnym tempie. Ci, którzy nie potrafią pracować jak maszyny przez wiele godzin dziennie tracą pracę. Wszystko jest monitorowane za pomocą nadajnika GPS.

Związek zawodowy CNT w mieście Huevla wygrał spór zbiorowy w restauracji "El Pescador". Po raz kolejny, metody bezpośredniego działania w wykonaniu CNT odniosły skutek.

Kucharka, Maria Carmen została zwolniona z restauracji po 5 latach ciężkiej pracy. Aby płacić mniej pracodawca obciążył kuchcika obowiązkami kucharza bez podnoszenia mu wynagrodzenia. Pracodawca zaprzeczał stwierdzeniom, że pogorszył warunki pracy w restauracji.

Do ustępstw skłoniło go dopiero pojawienie się pod restauracją megafonu i flag związkowych.

Tak łatwe rozwiązanie sporu w miejscu pracy możliwe było dzięki dobrej organizacji i komunikacji pomiędzy pracownikami restauracji oraz poczucia wspólnoty w relacji pracownik-szef.

W krajach UE 880 tys. osób pracuje w warunkach niewolniczych, a jedna czwarta z nich wykorzystywana jest seksualnie - podał w niedzielę niemiecki tygodnik "Der Spiegel", powołując się na dane zebrane przez komisję Parlamentu Europejskiego.

3 tysiące 600 międzynarodowych gangów działa na terenie Unii Europejskiej - tak wynika z informacji specjalnej komisji parlamentu europejskiego CRIM. Zyski gangów z handlu ludźmi szacowane są na 25 mld euro rocznie. Sprzedaż ludzkich organów oraz dzikich zwierząt przynosi gangsterom od 18 do 26 mld euro rocznie - czytamy w "Spieglu".

Przypadek bardzo podobny do sprawy robotnika z Grójca. Tym razem pracodawca ze swoim wspólnikiem pobili kierowcę, który odszedł z ich firmy.

Powodem odejścia z firmy były problemy osobiste ze wspólnikiem szefa. Okazało się jednak, że beneficjent wolnego rynku nie pozwala na to żeby jego pracownicy od tak sobie odchodzili z firmy. Grozi mu utrata oka i niemożność wykonywania zawodu kierowcy.

72 proc. pracowników Telewizji Polskiej, którzy wzięli udział w referendum strajkowym, zagłosowało za wszczęciem protestu. Frekwencja wyniosła 51,16 proc.

Referendum strajkowe zakończone zostało we wtorek 8 października br., po osiągnięciu frekwencji na poziomie 51,16 proc. (tym samym referendum jest ważne, ponieważ frekwencja przekroczyła 50 proc.). W środę przez cały dzień trwało jeszcze liczenie głosów, a oficjalne wyniki podano późnym wieczorem.

W głosowaniu wzięło udział 1769 pracowników TVP, z których 1274 (czyli 72,02 proc.) opowiedziało się za strajkiem, 172 (9,72 proc.) było przeciw, a 258 (14,58 proc.) wstrzymało się od głosu. 65 głosów (3,67 proc.) było nieważnych.

Agencja Pracy Full Job opublikowała na swojej stronie internetowej artykuł zawierający dane osobowe pracownika (w tym miejsce jego zamieszkania) i grozi pozwem sądowym za to, że sprawa zaległości wypłat za czerwiec została opisana w internecie.

Stan faktyczny wygląda następująco: niektórzy pracownicy Agencji, którzy świadczyli usługi firmie Direct Post za pośrednictwem agencji, nie otrzymali pensji za czerwiec. Agencja sama przyznaje, że nie zapłaciła wszystkim pensji za czerwiec.

W liście do byłych pracowników, Full Job napisało:

"Szanowni Państwo,

…. Wszelkie pisma czy wezwania do zapłaty kierowane do nas będą kierowane do Sądu w Lublinie w postępowaniu cywilnym ,gdzie Sąd będzie informowany przez nas o złożeniu Reklamacji przez Kontrahenta a tym samym Sąd będzie zmuszony do zawieszenia postępowania do czasu wydania orzeczenia w rzeczonej sprawie. Dopiero pozytywne rozpatrzenie sprawy przez Sąd zmusi Direct Post do zapłaty a nam umożliwi zapłatę wynagrodzeń."