Protesty

W czasie kryzysu w branży węglowej zamykane są kopalnie, a wielu ludzi na północy Hiszpanii traci z tego powodu pracę.

O 7:30 rano 150 osób zaprotestowało w mieście Leon i zablokowało autostradę C-626. Akcję wspierali lokalni mieszkańcy oraz... lokalne władze gminy chcące chronić miejsca pracy okolicznych mieszkańców.

Protest miał charakter pokojowy i obyło się bez incydentów. Ludzki łańcuch zablokował ciężarówki wyładowane węglem. Akcja została zorganizowana za pośrednictwem portali społecznościowych. Jej organizatorzy zapowiadają kontynuację blokad importowanego węgla.

Miasto Leith w Dakocie miało stać się miastem nazistów po tym jak jeden z lokalnych rasistów zaczął skupywać nieruchomości. Działał we współpracy z neonazistowską elitą w tym Jeffem Shoepem z National Socialist Movement oraz Tomem Metzgerem z White Aryan Resistance.

Do miasta liczącego 20 mieszkańców, w większości białych neonaziści chcieli sprowadzić wystarczającą ilość swoich celem przejęcia władzy. Dakota została przez nich wybrana dlatego, że 90% mieszkańców tego stanu jest biała i jest to miejsce z najmniejszym odsetkiem ludności kolorowej w całych Stanach. Napotkali jednak na opór. Zbuntowali się przeciwko nim lokalni Indianie oraz biali mieszkańcy okolic nie zgadzających się z ideą nazizmu i rasizmu. Doszło do protestu pod pierwszą siedzibą nazistów oraz pod ratuszem.

Na temat niedawnych protestów związków zawodowych - jak przebiegały, co z nich wyniknęło, o czym nam mówią i jak przedstawiano wydarzenia - rozmawialiśmy z drem Adamem Mrozowickim z Instytutu Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz z Xavierem ze Związku Syndykalistów Polski, prowadzącym także bloga Lewica Wolnościowa.

Audycja do pobrania:
http://goo.gl/6qtsHs

Audycja do odsłuchania online:

Związek Nauczycielstwa Polskiego, który w 1994 roku zezwolił na odebranie pensji strajkującym nauczycielom jako pierwszy wyłamał się z protestów związkowych i chce wrócić do komisji trójstronnej.

Zdaniem prezesa związku Sławomira Broniarza to jedyne możliwe forum do prowadzenia negocjacji. Jest on przeciwny zawieszeniu udziału Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych w rozmowach komisji.

Komentarz: Wygląda na to, że przez ostatnie 10 lat ZNP nie zmieniło się i nadal jest tym samym łamistrajkowym związkiem. Nic nie wskazuje na to, żeby kiedykolwiek miało się to zmienić.

Nawet do 200 tysiecy pracownikow zatrudnionych w branzach zwiazanych z dostawa benzyny blokuje dostawy w generalnym strajku domagajac sie podwyzki placy o 10 % oraz podwyzki godzinnej stawki o rownowartosc 13 pln. Dostawa benzyny, ropy i gazu jest sparalizowana od ponad 10 dni. Co ciekawe strajk chca uciszyc same wielkie zwiazki zawodowe.

W strajku biera udzial nietylko zwiazkowcy, ktorzy jak sami bonzowie zwiazkowi (liderzy) mowia w srodkach masowego przekazu sa ponad ich kontrola, ale i sami nieuzwiazkowieni pracownicy dolaczyli i wciaz dolaczaja do protestu. Strajk rosnie w sile, a sami strajkujacy nie zamierzaja odpuscic. W stolicy RPA aresztowano ponad 50 strajkujacych, lecz taktyki zastraszania przez kapital panstwowy jak i korporacyjny przynosza odwrotny skutek i jednocza reszte pracownikow walczacych w slusznej sprawie.

Podczas Ogólnopolskich Dni Protestu, dnia 14 września 2013 r. grupa niezrzeszonych działaczy społecznych postanowiła uczcić pamięć wszystkich tych, którzy stali się śmiertelnymi ofiarami nieludzkiej polityki uprawianej przez rząd Donalda Tuska i tego dnia zaprotestować już nie mogli.

O godz. 11:00 na chodniku w Alejach Ujazdowskich, naprzeciwko Kancelarii Prezesa Rady Ministrów umieścili oni plastikową tablicę upamiętniającą samospalenie się w tym miejscu w dniu 13 czerwca 2013 r. Andrzeja Filipiaka, 56-letniego mieszkańca Kielc, który w tak drastyczny sposób postanowił zaprotestować przeciwko biedzie i braku perspektyw na godne życie.

Napis na tablicy brzmiał: "W tym miejscu w dniu 13 czerwca 2013 r. ANDRZEJ FILIPIAK dokonał samospalenia w geście protestu przeciwko nieludzkiej polityce i biedzie. Zmarł On śmiercią męczennika za godność zwykłych ludzi w dniu 20.06.2013 r. Cześć Jego pamięci!"

Około 200-300 osób wzięło udział w bloku antykapitalistycznym podczas warszawskiej demonstracji związkowej w dniu 14 września. Część antykapitalistyczną zorganizowały OZZ Inicjatywa Pracownicza, Warszawska Federacja Anarchistyczna, Pracownicza Demokracja, Polska Unia Lokatorów, Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów oraz członkowie i członkinie grup wolnościowych z całej Polski.
http://antyfaszystowskitorun.wordpress.com/

Demonstranci zebrali się przed budynkiem Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej.

Po krótkim wiecu blok ruszył spod ministerstwa i połączył się z główną demonstracją związkową. Na czele bloku niesiono transparenty „Władza precz” oraz „Czas na strajk generalny”, a także “Stop roszczeniowym pracodawcom” i “Walcz, protestuj, stawiaj opór”. Skandowano „Uderz, uderz w kapitalizm, naszą drogą syndykalizm!”, „Wolność, równość, pomoc wzajemna!” oraz „Strajk, strajk generalny!”. Duży entuzjazm wśród innych protestujących wywołało hasło „rząd na bruk, bruk na rząd”.

Blok przy dźwiękach gwizdków i trąbek przeszedł otoczony transparentami do Placu Zamkowego, gdzie kończyła się demonstracja związkowa. Rozdawane były biuletyny i ulotki dotyczące strajku generalnego.

Wzieliśmy udział w demonstracji, ponieważ nie godzimy się na przywileje dla przedsiębiorców, na reformy zmierzające do degradacji roli związków zawodowych i wzmagające wyzysk pracowników i pracownic. Taka polityka prowadzi do coraz głębszych podziałów na biednych i bogatych, wzrostu ubóstwa i wykluczenia oraz bogacenia się wąskich elit. Rząd w liberalnym zaślepieniu zamienia nasz kraj w republikę bananową, której atutem jest tania siła robocza.

Uważamy, że konieczna jest szeroka koalicja wszystkich środowisk, które sprzeciwiają się polityce rządu pod dyktando kapitału. Chcemy wspólnie opracować strategię postępowania i formę uczestnictwa w protestach społecznych. Jest tak źle, że wszystkie związki zawodowe razem wychodzą na ulice. Nie można ani chwili dłużej czekać z protestem. Następnym krokiem powinien być strajk generalny, by wywalczyć prawa pracownicze i związkowe dla wszystkich pracujących.

Komentarz redakcji: Według szacunkowych obliczeń demonstracja związkowa zmobilizowała nawet 100 000 osób. W związku z tym był to największy protest w Polsce od 1988 roku.

"Możliwość zakładania związków i 8-godzinny dzień pracy wywalczyli robotnicy 150 lat temu. Dziś rządzący próbują nam to odebrać, stosując zasadę "dziel i rządź" - na młodych i starych, etatowych i śmieciowych itd., a także zwykłą arogancją i bezczelnością. Mówimy: NIE!" Protest zorganizowany w przez Federację Anarchistyczną Kraków 11 września w ramach Ogólnopolskich Dni Protestów.

http://www.youtube.com/watch?v=TgjNHpAu0B4

W dniach 11 i 14 września, Związek Syndykalistów Polski wziął udział w protestach związków zawodowych w Warszawie. W dniu 11 września, członkowie ZSP byli obecni pod Ministerstwem Zdrowia, gdzie rozdawali materiały informacyjne, w tym specjalny numer "Akcji Bezpośredniej". W ulotkach poruszono temat salowych i pielęgniarek, które utraciły bezpośrednie umowy i zostały przesunięte do firm outsourcingowych, takich jak Impel, oraz pracowników ochrony zatrudnianych wbrew prawu pracy na umowach śmieciowych z głodowymi stawkami przez Ministerstwo (za pośrednictwem znanej z problemów z nieterminowymi wypłatami firmy Impuls).

W piątek 13 września ZSP-Związek Wielobranżowy Warszawa zorganizował własne stoisko w miasteczku namiotowym pod Sejmem. Namiot był obwieszony banerami m.in. "Walczymy o godne warunki pracy i życia", "Stop impelizacji" (chodzi o antypracownicze praktyki firmy Impel), "Dość arogancji władzy", oraz "ZSP-Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników". W namiocie dystrybuowano ulotki informacyjne o ZSP, oraz pisma "Zapłata" oraz "Akcja Bezpośrednia", zawierające opisy bieżących walk pracowniczych oraz sukcesów, które mogą osiągnąć działający konsekwentnie w obronie swoich praw pracownicy.

Dzisiaj we Wrocławiu odbyła się pikieta pod hasłem “Sprawy zaszły za daleko!”. Pikieta miała miejsce pod biurami poselskimi PO. Uczestnicy manifestowali swoje poparcie dla żądań związkowych m.in. przywrócenia 8 godzinnego dnia pracy, podwyższenia płac, oraz zaprzestania stosowania umów śmieciowych.

Około 15 osób rozdawało gazetki informacyjne o Strajku Generalnym Inicjatywy Pracowniczej. Przedstawiono także krytykę systemu kapitalistycznego, wspieranego przez machinę państwową na służbie korporacji i firm, z pominięciem praw pracowniczych.

W dniach 13-14 września Związek Syndykalistów Polski – Sekcja Wielobranżowa zaprasza na dni protestu przeciw antyspołecznej polityce rządu i alternatywę wobec protestów głównych związków zawodowych

W dniu 13 września pod Sejmem począwszy od godz. 14:30, odbędzie się konferencja prasowa z udziałem wykluczonych opiekunów pozbawionych świadczeń, pracowników poszkodowanych przez firmę Impel pozbawionych pomocy sądowej i lokatorów reprywatyzowanych kamienic, pozbawionych od 10 lat dostępu do wody i bez nadziei na pomoc.

W konferencji wezmą udział również działacze związkowi zwolnieni za swoją działalność, którzy walczą o swoje prawa. Konferencja odbędzie się w namiocie oznaczonym napisem „DOŚĆ AROGANCJI WŁADZY”.

W dniu 14 września o godz. 11:00 zapraszamy pod Pałac Prezydencki, na jedyną demonstrację niezależną od partii politycznych.

Później przejdziemy na Rondo De Gaulle, by przyłączyć się do głównej demonstracji.

Informacje na temat pracowników Impelu: http://zsp.net.pl/byli-pracownicy-lotu-i-impel-cleaning-walcza-o-sprawie...

Informacje o wykluczonych opiekunach: http://www.wykluczeniopiekunowie.fora.pl/tresc-listu-otwartego,15/list-o...

Informacje o lokatorach pozbawionych dostępu do wody: http://lokatorzy.info.pl/od-10-lat-bez-wody-przy-ul-potrzebnej-15-we-wlo...

W dniu 7 września, polska Partia Zieloni i Fundacja Heinricha Bolla współorganizowały wraz z dwoma związkami zawodowymi konferencję "Europa Społeczna". Konferencja miała miejsce w tygodniu międzynarodowych akcji solidarnościowych z pracownikami Fundacji zrzeszonymi w anarcho-syndykalistycznym związku FAU. Chodzi o nielegalne zatrudnianie przez Fundację pracowników za pośrednictwem agencji zewnętrznych, choć zgodnie z niemieckim prawem powinni być zatrudniani bezpośrednio przez Fundację. Pracownicy żądają też wyższych stawek godzinowych, odpowiadających porozumieniom zbiorowym w branży. Związek Syndykalistów Polski, na prośbę FAU, zorganizował pikietę solidarnościową.

Przed Konferencją, niektórzy członkowie Partii Zieloni starali się bronić praktyki zatrudniania pracowników Fundacji Heinricha Bolla na umowach śmieciowych i marginalizować spór i działania anarchosyndykalistów. Ze strony kierownictwa Partii Zieloni pojawiły się również insynuacje, że konflikt jest wykorzystywany do wspierania konkurentów Zielonych, Die Linke, w niemieckich wyborach! Polski oddział fundacji opublikował nowe oświadczenie, w którym wspomniał o rzekomych "próbach wykorzystania politycznego sporu". Pozostaje jednak faktem, że Fundacja Heinricha Bolla odmówiła dotąd rozmów ze związkowcami z FAU. Nawet po wyroku berlińskiego sądu, który uznał nielegalny charakter zatrudniania jednego z pracowników przez zewnętrzną firmę, która nie miała statusu agencji pracy tymczasowej, Fundacja stara się bagatelizować sprawę i podtrzymuje stanowisko, że zatrudnianie zewnętrznych pośredników w oparciu o najtańszą z możliwych ofert jest zdrowym podejściem do polityki zatrudnienia i nie jest sprzeczne z deklarowaną polityką.

W dniu 5 września, Sąd Pracy w Berlinie postanowił, że związkowiec z FAU, który pozwał powiązaną z Zielonymi Fundację im. Heinricha Bölla faktycznie miał z nią stosunek pracy. Sąd postanowił, że nasz kolega jest pracownikiem Fundacji od 2011 roku. Sad przyznał, iż doszło do nielegalnego zatrudnienia przez niezarejestrowaną agencję pracy tymczasowej, oraz że doszło do pogwałcenia warunkow wynikających z porozumienia zbiorowego. Pracownik został uznany wstecznie przez sąd za bezpośredniego pracownika Fundacji i może teraz wystąpić o przyznanie różnicy w wynagrodzeniu.

Jeszcze 3 pracowników Fundacji czeka na proces i decyzja sądu zapewne będzie dla nich podobna. Spór pracowniczy z Fundacją trwa od kwietnia. Od tego czasu Fundacja ani razu nie chciała się spotkać ze związkiem FAU.

Jak Fundacja im. Heinricha Bölla usprawiedliwa odmowę dialogu ze związkiem i korzystanie z taniej siły roboczej

W związku z akcjami solidarnościowymi z pracownikami, którymi stracili pracę w Fundacji im. Heinricha Bolla, po tym jak zaczęli się organizować i pozwali Fundację do sądu o ustalenie stosunku pracy, polski i niemiecki oddział Fundacji opublikował oświadczenia.

Fundacja przyznaje, że istotnie doszło do konfliktu pracowniczego w Berlinie. Jednak nie piszą o tym, że zanim pracownicy pozwali Fundację i zaczęli organizować pikiety, Fundacja im. Heinricha Bolla, nie chciała nawet spotkać się z pracownikami. O to prosili zarówno pracownicy, jak i związek FAU. FAU wystosował łącznie 5 listów do Fundacji im. Heinricha Bolla – na żaden nie było jakiejkolwiek odpowiedzi.

Zamiast rozmawiać ze związkiem, Fundacja zmieniła agencję świadczącą usługi i wzorem wielu innych zakładów pracy korzystających z zewnętrznych usługodawców, udaje że złe warunki pracy są wyłącznie odpowiedzialnością tej zewnętrznej firmy. Fundacja twierdzi, że „umowa wygasła”. Niezależnie od tego, czy to prawda czy nie, wszyscy stracili pracę. Wyraźnie widoczny jest brak dobrej woli Fundacji wobec tych pracowników. To dość oczywiste, że nie chodziło im o rozwiązanie sytuacji na koryzść pracowników. Zamiast porozmawiać z nimi, Fundacja twierdzi, że rozmawiała ze swoją Radą Pracowniczą i związkiem Verdi i że starają się wymyślić jak poprawić sytuację w Fundację. Nie ma słowa o ewentualnych rozmowach z FAU w celu rozwiązania konfliktu pracowniczego. Fundacja wyraża w sposób jasny, że jedynie sąd może rozstrzygnąć tą sprawę.

Wczoraj, siedzibie głównej Fundacji im. Heinricha Bölla w Berlinie miała miejsce akcja protestacyjna związku FAU. Protest odbył się podczas spotkania z politykiem z Bundestagu. Krótko po rozpoczęciu spotkania zebrani działacze FAU wstali i rozwinęli transparenty, domagając się rozwiązania problemu pracowników zatrudnionych na umowach śmieciowych, którzy zostali zwolnieni przez Fundację po tym jak założyli sprawy w sądzie o uznanie stosunku pracy.

Prowadząca spotkanie próbowała obrócić sprawę w żart i potraktować protestujących protekcjonalnie, jednak była zmuszona obiecać w imieniu Fundacji w obecności zebranych przeprowadzenie rozmowy ze związkowcami, co nigdy do tej pory nie miało miejsca, mimo wielokrotnych listów i próśb o rozmowy ze strony FAU.

Ponieważ spotkanie dyskusyjne na którym odbył się protest dotyczyło spraw gender, protestujący mieli ze sobą tęczową flagę, by nie dać Fundacji pretekstów do krytyki niskiego lotu i sugerowania, że protestujący wychodzą z pozycji konserwatywnych.