Protesty

Na krakowskim rynku odbyła się dziś pikieta solidarnościowa upamiętniająca wczorajszą śmierć trójki czeczeńskich dzieci-nielegalnych emigrantów w Bieszczadach. Działacze Komitetu Wolny Kaukaz protestowali przeciw drakońskiej polityce imigracyjnej polskich władz wznosząc okrzyki: "Tragedia w Bieszczadach - krew na rękach polskich urzędników!"

Grupa aktywistów KWK-Kraków rozwinęła duży baner nawołujący do solidarności z uchodźcami z Czeczenii, piętnujący respresyjną politykę polskich władz wobec uchodźców, a także nawołujący do wycofania udziału Polski w okupacji Iraku i Afganistanu. Proponowali by uzyskane w ten sposób pieniądze przeznaczyć na pomoc socjalną i opieke medyczną dla uchodźców zamiast na dozbrajanie polskiej armii w służbie imperialnej wojny Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie.

Z ciekawością ludzie oglądali w telewizji lub czytali o tym, jak mieszkańcy osiedla Poręba w Lublinie walczyli przeciw budowie masztu telefonii komórkowej w Lublinie. Nie jest to pierwszy taki protest w Polsce, a także nie jest to pierwszy raz, kiedy firma próbowała budować maszt bez zezwolenia. Wszystko wskazuje na to, że m.in. temat budowy masztów powinien podlegać publicznej dyskusji i w końcu ludzie powinni decydować o tym wspólnie.

A tu zaczyna się problem do przemyślenia i wezwanie do samoorganizacji społeczeństwa.

W języku angielskim istnieje określenie NIMBYISM, który pochodzi od słowa/skrótu NIMBY – czyli Not in My Backyard (nie na moim podwórku). NIMBYISM opisuje w sposób negatywny taką praktykę / sposób myślenia, które czasami można spotkać. Że jakaś grupa mieszkańców nie chce mieć czegoś nieprzyjemnego – spalarni śmieci, masztu telefonii, schroniska dla bezdomnych – blisko swoich domów i raczej nie przejmuje się tak bardzo gdzie te rzeczy mają powstać, byle nie u nich.

To nie znaczy, że każdy obywatel, który nie chce mieć spalarni obok swojego domu, jest egoistą, który ma wszystko to gdzieś, ale niestety zbyt często protesty typu NIMBY kończą się kiedy to nieprzyjemna budowa już nie jest problemem protestujących. Wtedy nie rozpatrują oni problemu dalej.

Zbyt często wygląda na to, że mieszkańcy stosunkowo bogatych rejonów lub dzielnic unikają wszystkich nieprzyjemnych skutków swojego stylu życia wysoce konsumpcyjnego, bo udaje im się wywozić gdzieś swoje śmieci, bo udaje im się znaleźć biednych, którzy zrobią za nich brudną pracę itd. Nie muszą o tym nawet myśleć, bo wszystko to jest dla nich niewidzialne.

W sytuacji takiej jak w Lublinie, możemy przypuszczać, że protestujący w większości posiadają telefony komórkowe i nie zamierzają z tego rezygnować. Więc oczekują, że te telefony będą działać, mieć zasięg wszędzie, a to znaczy, że muszą być maszty komórkowe. Ale nikt nie chce specjalnie, żeby były na jego podwórku.

Często, jeśli zdarza się wtedy taki protest, firmy budujące obiekt muszą znaleźć inne miejsce, ale nie zawsze to znaczy, że znajdują miejsce gdzie, np. nikogo nie ma. Znajdują miejsce tam, gdzie mieszkańcy nie są w stanie się buntować – bo nie są zorganizowani, nie mają społecznej władzy lub są biedni, a więc godzą się na budowę u nich, bo może to dać im trochę pieniędzy.

Uważam, że mieszkańcy powinni mieć prawo decydować, czy na ich podwórku znajduje się składowisko śmieci, czy maszt komórkowy, czy fabryka, czy elektrownia atomowa – ale to prawo ma dotyczyć wszystkich, nie tylko mieszkańców bogatych krajów lub dzielnic, lub obywateli bardziej wykształconych i zorganizowanych społecznie.

W przypadku masztu, to oznacza, że nie wystarczy protestować przeciw jego budowie na swoim podwórku – ludzie, muszą razem z sąsiadami z innych dzielnic decydować, gdzie będą te maszty. I nie może być tak, że jedna dzielnica jest „gorsza” od innych i ma mieć maszty, bo i tak ludzie nie uważają jej za atrakcyjną dzielnicę czy coś podobnego.

W przypadku masztu, tak jak w wielu przypadkach, wierzę, że uda się znaleźć miejsce, które nie przeszkadza ludziom, ale także musimy zdać sobie sprawę, że nie zawsze taki wariant będzie możliwy. A maszty komórkowe pewnie nie są tak szkodliwe jak np. składowisko odpadów nuklearnych, takie jak to w Gorleben w Niemczech, a więc ludzie muszą wtedy dyskutować, jakie mogą być alternatywy i jak całe społeczeństwo będzie ponosić część ciężaru i odpowiedzialności za takie rzeczy.

Odpowiedzialność społeczna to jest coś, o czym możemy mówić tylko w społeczeństwie równości i samorządności. Jeśli ktoś eksportuje toksyczne odpady do Wybrzeża Kości Słoniowej i nawet jeśli ktoś z lokalnego społeczeństwa godzi się na to, to nie jest to prawdziwa zgoda, ale zgoda wymuszona przez brak równości, który jest niekorzystny dla wszystkich ludzi biednych albo mniej uprzywilejowanych.

W wielu przypadkach, widzimy jak naprawdę wygląda ta nierówność. Rok temu, naukowcy z Uniwersytetu Northeastern zrobili badania w stanie Massachussets w USA z których wynika, że biedne dzielnice mają 3-4 razy więcej toksycznych składowisk śmieci i odpadów w porównaniu ze średnią, a w dzielnicach, gdzie mieszkają nie-biali biedni, to jest 23 razy więcej na milę kwadratową niż w statystycznej dzielnicy!

Tak nie może być. Albo ludzie biorą na siebie odpowiedzialność po równo, albo znajdują sposób, aby uniknąć tych rzeczy, które są szkodliwe dla ekologii i zdrowia człowieka. Pewnie, kiedy skończy się ta nierówność i niekorzyść dla biednych, wtedy ludzie uświadomią sobie, że pewne aspekty ich konsumpcji i użycia szkodliwych produktów mają swoją cenę i będą traktować to bardziej poważnie i nawet być może spróbują coś z tym robić.

Grupa Wietnamczyków, w tym z Komitetu Obrony Robotników w Wietnamie, Stowarzyszenia na rzecz Demokracji w Wietnamie, oraz inni aktywiści protestowali przed Belwederem przeciwko wizycie premiera Wietnamu Nguyen Tan Dunga. Protestujący trzymali transparenty z hasłami: "Wolny Wietnam", "Żądamy natychmiastowego uwolnienia więźniów politycznych w Wietnamie".

Podczas wizyty z Jarosławem Kaczyńskim, Polska udzieli Wietnamowi pożyczki na rozwój dwustronnej wymiany handlowej. Podczas spotkania Wietnamczycy zwrócili się do Polaków z prośbą o wyproszenie wietnamskiej dziennikarki opozycyjnej z Belwederu. Podczas wspólnej konferencji prasowej obu premierów Nguyen Tan Dung zapytany został przez dziennikarzy o powody wyproszenia dziennikarki. Dung powiedział, że "nic nie wie" o sprawie.

We Włoszech odbył się jednodniowy bojkot makaronu. W ten sposób obywatele wyrazili sprzeciw wobec rosnących cen żywności, a w szczególności najchętniej spożywanego przez Włochów makaronu. Według niektórych szacunków, niedługo ceny makaronu mogą wzrosnąć o 20%.

Bojkot dotyczył kupowania makaronu, a nie jedzenia go, tak więc pod parlamentem w Rzymie rozdawano przechodniom darmowe posiłki z makaronem. W strajku uczestniczyli też więźniowie w zakładzie karnym Rebibbia, odmawiając kupowania makaronu w więziennym sklepiku.

W ciągu ostatnich dwóch miesięcy koszt pszenicy durum używanej do produkcji makaronu wzrósł z 30 do 50 eurocentów za kilogram.

Aktualizacja: 12.09 - Zwycięstwo mieszkańców? Wojewoda i prezydent miasta pod presją protestu podjęli decyzję o wstrzymaniu budowy masztu telefonii komórkowej.

Policjanci spacyfikowali manifestację. W czasie protestu dwie osoby zostały zatrzymane, a kilka osób odniosło obrażenia w wyniku starć. Wieczorem część protestujących poszła pod dom prezydenta Lublina Adama Wasilewskiego. Prezydent obiecał, że w środę spotka się z nimi o godz. 18 pod masztem. Zdaniem mieszkańców ul. Szafirowej Wasilewski ich oszukał obiecując w wypowiedzi dla TVP3 Lublin, że budowa zostanie wstrzymana, więc może być gorąco.

Kilkadziesiąt osób od kilku godzin bije się z policją w Lublinie, informuje Dziennik. Ludzie nie zgadzają się na budowę masztu telefonii komórkowej, ponieważ wieża ma stanąć tuż przy ich blokach.

Policja nie potrafi poradzić sobie z buntem mieszkańców. W ruch idą pięści i duże kamienie. Policja także brutalnie odpowiada i zatrzymuje część protestujących. Inni próbowali ich odbić i wydostać z radiowozów.

Mieszkańcy próbowali zablokować przejazd ciężarówek, które przywiozły beton pod fundamenty. Na pikietę przyszli z flagami i syreną alarmową. Kiedy pojawiły się samochody, protestujący zrobili żywą barykadę. Wtedy naprzeciw nich stanęło kilkudziesięciu policjantów z tarczami.

Komisja Środowiskowa OZZ Inicjatywa Pracownicza Szczecin zaprasza na spotkanie na temat nowych wyborów. Chcemy wspólnie zastanowić się nad strategią działania, prowadzenia kampanii bojkotu wyborów i propagowania samorządności i syndykalizmu. Odpowiedzieć na pytanie: co możemy zrobić, poza tym, że nie oddamy głosu na żadną partie i polityka.

Sam bojkot wyborów jest tylko pierwszym krokiem. Drugim, koniecznym i znacznie trudniejszym, jest zainicjowanie innej praktyki społecznej. Odebranie władzy politykom, lokalnym i państwowym kacykom.

Pytanie stawiamy sobie - jako działaczom społecznym. I sobie jako zwykłym ludziom.

Zapraszamy wszystkich, którym wstrętna jest polityka parlamentarna i są za samorządnością i równością społeczną.

NIE CHCEMY BY PAńSTWO RZąDZIłO NAMI!
CHCEMY BYć WOLNI - RZąDZMI SIę SAMI!

Środa 12.09.2007
godzina 17:30
Społeczny InfoPunkt ALERT
Śląska 34

Wczoraj w Sydney miała miejsce demonstracja przeciwko szczytowi APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation). APEC to „luźny układ integracyjny dotyczący współpracy gospodarczej krajów Azji i obrzeży Pacyfiku”. Obecnie zrzesza takie potęgi jak USA, Rosja, czy Chiny. Ludzie sprzeciwiają się temu ekonomicznemu szczytowi twierdząc, że jest on organizowany w interesie wielkich, ponadnarodowych korporacji, a najbardziej pobudzana przezeń gałąź gospodarki to przemysł zbrojeniowy. Fala protestów przeciw szczytowi wynika również z faktu, że przywódcy uczestniczący w forum okupują inne kraje, prowadząc w nich krwawe wojny – USA Irak, Rosja Czeczenię, Chiny Tybet.

Koalicja „Zatrzymać Busha” która zorganizowała wczorajszy marsz twierdzi, że uczestniczyło w nim ponad 10,000 ludzi. Według szacunków policji ok. 5,000. Wielu ludzi zebrało się pod urzędem miasta, po jakimś czasie dołączyło do nich ok. 500 studentów maszerując z Belmore Park. Przybyło również ok. 500 związkowców z „Morskiego Związku Australii” zrzeszającego marynarzy, pracowników portowych i wszystkich ludzi związanych z pracą na morzu.

Był to pierwszy obóz tego typu na terytorium Ukrainy. Uczestniczyło w nim ponad 300 osób z całego swiata. Głownym celem organizatorów akcji było wyrażenie protestu przeciw zamykaniu granic, deportacjom i tworzeniu nowej żelaznej kurtyny miedzy bogatymi a biednymi krajami za pomoca zaostrzania praw migracyjnych, oraz przeciw pogłebiającym się w wyniku ekspansji globalnego kapitalizmu nierównościom ekonomicznym.

Wybór miejsca obozu - okręg zakarpacki, był nieprzypadkowy. Wg danych organizacji humanitarnych, liczba imigrantów w tym rejonie sięga już 50 tys. osób, co roku pogranicznicy łapią ok. 5 tys. nielegalnych imigrantów usiłujących uciec przed wojną, prześladowaniami lub biedą. Jedynie 2-3% takich osób w na całej Ukrainie otrzymuje status uchodźcy i może pozostać w tym kraju legalnie.

Bomba podłożona pod budynkiem stacji Canal 13, znajdującym się niedaleko centrum stolicy, spowodowała ogólne zniszczenia infrastruktury. Do ataku doszło w ostatni piątek o godzinie 20:30 miejscowego czasu. W eksplozji nikt nie został ranny. Film dokumentujący miejsce po ataku dostępny TUTAJ.

Świadkowie powiedzieli, że poczuli silny wybuch, a potem zobaczyli płomienie ogarniające niższą część wzgórza San Cristobal, gdzie jest zlokalizowana siedziba TV Canal 13. Sprawcy ataku przedarli się przez ogrodzenie i zostawili bombę na tylnym patio stacji. Ulotki rozrzucone podczas akcji oskarżają telewizję o „bycie po stronie kapitalistycznej potęgi”. Oskarżenie zawarte w ulotce nawiązuje do negatywnego ukazywania protestujących podczas ostatnich zamieszek w Chile.

15 uczestników organizacji „Anarchiści przeciwko murowi” zblokowało wczoraj wjazd do osiedla Karmei Zur. Drogę do osiedla zbudowanego na terenie palestyńskich wiosek Halhul i Beit Umar zablokowano przy pomocy drutu kolczastego, który został uprzednio wycięty z ogrodzenia osiedla – uniemożliwiał on miejscowej ludności palestyńskiej dostęp do ich ziem. Film z blokady dostępny TUTAJ.

Tabliczkę z napisem „Śmiertelne zagrożenie – strefa wojskowa. Osoba próbująca przejść lub zniszczyć ogrodzenie ryzykuje życiem”, która została zerwana z otaczającego osiedle muru powieszono na uniemożliwiających wjazd zasiekach. Ulotki rozrzucone na drodze przypomniały mieszkańcom osiedla, że ich wolność poruszania się została tylko na krótko i symbolicznie zaburzona, a każdego dnia przeciętny Palestyńczyk musi zmierzyć się z takimi niedogodnościami jak wojskowe punkty kontroli, zablokowane betonowymi blokami drogi, ogrodzeniami, „apartheidowymi drogami” i uzbrojonym okupantem.

63 osoby zostały zatrzymane po nocnych zamieszkach, które wybuchły w Kopenhadze po manifestacji upamiętniającej eksmisję Ungdomshuset 1 marca 2007.

W dwóch demonstracjach, która rozpoczęła się o godz. 15:00 wzięło udział około 1500 osób, przeszli oni z dzielnic Norrebro, gdzie znajdował się budynek Domu Młodzieży oraz z wolnego miasta Christiania, po czym połączyły się. Wielu mieszkańców wywiesiło z okien bannery solidarnościowe i wyrażało swoje poparcie wobec demonstrujących. Demonstracja przebiegła pokojowo, oprócz incydentu z cywilnymi policjantami, którzy prowokowali manifestujących w okolicy Ratusza, gdzie zgromadzenie zostało zakończone. Na godz. 23:00 zapowiedziano street party na Ground 69, w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się Ungdomshuset.

Demonstracja upamiętniająca wyburzone w marcu przez duńskie władze kopenhaskie centrum młodzieżowe (Dom Młodych) przerodziła się w niedzielę nad ranem w starcia policji z chuliganami wznoszącymi uliczne barykady, wybijającymi witryny sklepowe oraz podpalającymi auta.

Manifestację zorganizowała młodzież z dzielnicy Norrebro, gdzie przez szereg lat w dawnej siedzibie teatru funkcjonowało nieoficjalne centrum młodzieżowe (tzw. squat), popularne w środowiskach anarchistycznych i lewicowych. W marcu bieżącego roku władze eksmitowały nielegalnych mieszkańców i wyburzyły budynek.

W poniedziałek na wyspie Kauai na Hawajach doszło do blokady promu firmy Superferry. Setki protestujących na deskach surfingowych, w łódkach i po prostu wpław blokowało przez dwie godziny dostęp do przystani w Nawiliwili. Amerykańska Straż Przybrzeżna użyła siły by próbować usunąć protestujących i aresztowała 11 osób, ale nie przyniosło to skutku. Prom musiał powrócić do Honolulu.

Poniedziałkowy rejs był pierwszym rejsem luksusowego promu. Już we wtorek firma zawiesiła rejsy, gdyż Straż Przybrzeżna oświadczyła, że nie jest w stanie zagwarantować bezpiecznego dostępu do portu.

Dziś w Kijowie odbyła się pikieta przed ambasadą Uzbekistanu przeciw reżimowi Karimowa. 1 września to Dzień Niepodległości Uzbekistanu. W pikiecie brali udział uchodźcy z Uzbekistanu, którzy protestowali przeciw represjom politycznym.

Aktywiści z Animal Rights Militia, walczący przeciwko testowaniu produktów na zwierzętach twierdzą, że dokonali skażenia żrącymi substancjami produktów firmy Novartis, z powodu jej powiązań z firmą Huntington Life Sciences – przeprowadzającej testy na zwierzętach.

W wyniku akcji firma Novartis była zmuszona do wycofania tysięcy opakowań kremu antyseptycznego z brytyjskich sklepów, oraz kropli do oczu ze sklepów we Francji.