Protesty

Wczoraj we wczesnych godzinach rannych, w fabryce Foxconn wybuchły zamieszki, sprowokowane wyzyskiem pracowników i pracownic. Korporacja jest dostawcą części do elektroniki konsumenckiej i telefonów Apple, w tym najnowszego iPhone'a 5. Wezwano policję do spacyfikowania protestu. Niepotwierdzone doniesienia mówią o udziale 2 tysięcy ludzi.

W tej samej fabryce w marcu br. także miał miejsce strajk związany z niedotrzymaniem przez zarząd obietnicy podwyżki, wspomina się także o trwających oskarżeniach wobec zarządu o antypracownicze praktyki — wymuszanie nadgodzin i zakaz przerw. Sam Foxconn jest oskarżany o wyzysk pracowników i pracownic, popychający ludzi nawet do samobójstw, którymi próbowano zapobiegać m.in. absurdalnymi "zobowiązaniami o niepopełnianiu samobójstwa".

19. marca w Würzburgu w Bawarii uchodźcy w obozie przystąpili do strajku przeciwko prawu azylu i nieludzkim warunkom życia w obozach azylanckich w Niemczech. Kilku irańskich uchodźów przystąpiło do strajku głodowego. Po tych wydarzeniach w 9 miastach w czterech landach w Niemczech powstały namioty prostestujących, również w Berlinie.

Na początku września z Würzburga do Berlina wyruszyły dwie "karawany", by dołączyć do protestujących na miejscu i wywierać presję na rząd. Jedna karawana to marsz protestujących i solidarnych z nimi, druga to autobus podążający inną trasą mający przewieźć migrantów z innych rejonów Niemiec. Po drodze do karawan będą dołączać migranci z obozów. Marsz pieszy ma dotrzeć do Berlina na początku października.

Według informacji z sieci marsz znajduje się teraz w Saksonii. W Erfurcie podczas protestu karawany przed Landtagiem doszło do starcia z marszem NPD. Azylaci dołączając do marszu protestują m.i. przeciwko prawu, które nie pozwala im się poruszać swobodnie po kraju (dalej niż 40km od obozu, do którego zostali przydzieleni).

www.refugeetentaction.net | www.thevoiceforum.org | www.thecaravan.org

Około 150 pracowników szpitala w Starachowicach okupuje siedzibę starostwa. Domagają się rozmów ze starostą Andrzejem Matynią i odwołania dyrektorki szpitala Jolanty Kręckiej - donosi lokalna Gazeta Wyborcza.

Pracownicy złożyli wotum nieufności, ponieważ dyrektor Jolanta Kręcka zaproponowała ich zdaniem niekorzystne zmiany. Weekendowe i świąteczne dyżury pielęgniarskie miałaby przejąć zewnętrzna firma. Zdaniem załogi, pracę straciłoby około 150 pielęgniarek. Wyliczenia dyrektorki są inne, jej zdaniem bez pracy zostałoby około 40 osób, z czego połowa nabierze praw emerytalnych.

- Przyszliśmy do pana starosty z wotum nieufności dla dyrektor Kręckiej. Powiedział, że rozpatrzy nasz wniosek na najbliższej sesji - informuje Rafał Lipiec, wiceprzewodniczący Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych w starachowickim szpitalu. Załoga domagała się konkretów, to znaczy, kiedy ich pismo zostanie rozpatrzone. - Nie dostaliśmy takiej informacji, dlatego postanowiliśmy zaczekać - wyjaśnia Lipiec.

W czwartek około godz. 14 do siedziby starostwa przyjechała policja. Funkcjonariusze rozmawiają z załogą szpitala.

W kilku gruzińskich miastach całą noc trwały protesty przeciwko torturowaniu więźniów. Gruzini wyszli na ulice po obejrzeniu reportażu telewizyjnego o tym, jak strażnicy więzienia Głdani w Tbilisi znęcali się nad grupą skazanych.

Kilkaset osób zablokowało główną ulicę Rustawelego w Tbilisi. Podobne demonstracje odbyły się w: Batumi, Poti, Zugdidi i Kutaisi. Dziś również zamierzają wyjść na ulice gruzińskich miast.

W dwóch portugalskich rafineriach ropy naftowej w Sines i Matosinhos rozpoczął się w poniedziałek nad ranem strajk. Jak poinformował Armando Farias ze związku zawodowego pracowników przemysłu Fiequimetal, przed południem w proteście uczestniczyło ponad 90 proc. załogi obu zakładów rafineryjnych.

Przewidujemy, że ten zaplanowany na trzy dni protest w rafineriach może stać się jednym z największych strajków w historii Portugalii. Jego organizacja okazała się nieunikniona w sytuacji dalszego ograniczania przez rząd Passosa Coelho praw pracowniczych. Naszym celem jest obrona praw załogi" - powiedział Farias.

Strajkujący w Sines i Matosinhos domagają się odstąpienia rządu od zapowiedzianej przez premiera podwyżki składki opłacanej przez pracowników na ubezpieczenia społeczne w portugalskich firmach o 7 proc. z obecnego poziomu 11 proc. Uczestnicy strajku żądają również 1-procentowego wzrostu wynagrodzeń dla pracowników spółki Galp Energia. To niewielki wydatek dla firmy, która w pierwszym półroczu miała prawie 200 mln euro zysku.

W sobotę przeciwko zapowiedzianemu przez rząd wzrostowi pracowniczej składki na ubezpieczenia społeczne protestowano na terenie całej Portugalii. Szacuje się, że w zorganizowanych w 40 miastach tego kraju manifestacjach wzięło udział łącznie ok. 800 tys. osób.

Rusza kampania promująca strajki edukacyjne.

Od 17 września, cześć pracowników szkół i uniwersytetów w Madrycie rozpoczyna bezterminowy strajk przeciw cięciom w budżecie edukacyjnym. W wielu krajach studenci i pracownicy edukacji protestują przeciw komercjalizacji edukacji, zamykaniu szkół i likwidowaniu miejsc pracy. Nauczyciele z Chicago strajkują od już od tygodnia, na Słowacji odbył się jednodniowy strajk generalny... Ludzie mają już dość, nawet w krajach gdzie rzadko zdarzają się strajki. Zdesperowani nauczyciele wyszli na ulice. Cóż więc dzieje się w Polsce?

Władze już zamknęły w tym roku kilkaset szkół. Niektórzy nauczyciele stracili pracę, czy otrzymali nowe, gorsze warunki zatrudnienia. W całym sektorze edukacji mamy do czynienia z postępującą prekaryzacją części pracowników, którzy coraz częściej pracują na umowach śmieciowych. A studenci nie mają wcale łatwo, wielu musi opłacać koszt studiów w części lub w całości, a po ukończonych studiach wcale nie może liczyć na gwarancję dobrej pracy.

Już dawno czas by zorganizować się i zbudować mocny ruch protestu w Polsce.

15 września kilkaset tys. osób protestowało przeciwko cięciom i polityce rządu. Dzisiaj trwają protesty. Bierze w nich udział już ok. 1 mln osób z ponad 40 miast kraju.

W Lizbonie policja starła się z demonstrantami. Policja atakowała grupę protestujących, która obrzucała budynek przedstawicielstwa Międzynarodowego Funduszu Walutowego butelkami i pomidorami. Kolejne starcia miały miejsce pod parlamentem. Tam demonstranci obrzucili policjantów petardami i granatami dymnymi.

1 października jest zaplanowana inna wielka manifestacja, nazwana "Dzień Gniewu". Związki zawodowe także nie wykluczają zorganizowania strajku generalnego.

W dniu 12 września, aktywiści związani z grupą o nazwie Genetic Crimes Unit zablokowali dostęp do zakładu dystrybucji nasion w Oxnard w Kalifornii, należącego do firmy Monsanto. Dystrybucja nasion modyfikowanych genetycznie została zablokowana na cały dzień.

Wszystkie trzy wjazdy dla transportu zostały zablokowane, m.in. za pomocą samochodu, na dachu którego zamontowano wielką „rybo-kukurydzę”. Podczas happeningu użyto też repliki celi więziennej z siedzącym w niej prezesem Monsanto, Hugh Grantem. Aktywiści byli ubrani w stroje ochronne przeciw zagrożeniom chemicznym. Gdy minęło ponad pięć godzin, wezwano straż pożarną, a 9 aktywistów zostało aresztowanych i oskarżonych o „wejście na teren prywatny”.

Lepiej umrzeć pod (czarno)czerwonym sztandarem niż pod płotem

Bądźmy realistami - po tym co było w zeszłym roku i po tym, jak rozwija się 'ogólna sytuacja w kraju' - i tak marne są szanse na realną blokadę marszu prawicy, a 'antyfaszyści' kulący się w 500 czy 1000 osób za kordonem policji, w towarzystwie wątpliwych sojuszników w rodzaju GW, KP, RP czy Kalisza to dokładnie to, czego drugiej stronie potrzeba do szczęścia - powtarzając manewr z 2011 radykalna lewica sama stawia się po stronie establishmentu, kompromitując się jako wiarygodna alternatywa dla liberalnego status quo.

Sprawy mają się tak, że już nawet mainstreamowe media zaczynają otwarcie mówić o kryzysie i przygotowywać swych odbiorców na to, że już wkrótce dostaną po dupie - wystarczy mieć zresztą chocby ogólne pojęcie o ekonomii żeby z powszechnie dostępnych danych wyprowadzić te same wnioski - wielkie miasta, praktycznie co do jednego - są na krawędzi bankructwa, środki unijne w kolejnych 4 latach zostaną zredukowane o 2/3, firmy tną koszty pracy, wzrost gospodarczy spowalnia, konsumpcja jeszcze bardziej, za moment banki przywalone rosnącą liczbą niespłaconych pożyczek zaczną ograniczać kredyt co tylko pogłębi zapaść, jaka się właśnie zaczyna. Jako że jedyną odpowiedzią kapitalizmu na kryzys jest nasilenie wyzysku, eskalacja konfliktów ekonomicznych jest nieuchronna, pozostaje tylko pytanie, na którym froncie najpierw przybiorą one otwartą, drastyczną formę (do wyboru mamy: okupacje bankrutujących zakładów, protesty lokatorskie, strajki w oświacie i służbie zdrowia, bunty miejskie w stylu londyńskim itp;)

Bez względu na jego formę, konflikt będzie się rozgrywał między 'bogatymi' a 'biednymi', 'elitami' a 'społeczeństwem' - i w tej sytuacji radykalna lewica, stając 11 listopada w jednym szeregu z ludźmi i organizacjami, postrzeganymi jako 'elity' staje w opozycji do 'społeczeństwa' - otwierając jeszcze bardziej skrajnej prawicy możliwość autopromocji jako 'wyrazicielki społecznego niezadowolenia' i 'pozaparlamentarnej opozycji antysystemowej'. Nie muszę mam nadzieję nikomu wyjaśniać, że alternatywa 'system - faszyści' jest z gruntu fałszywa, jednak stając po jednej stronie z liberalną lewicą i grzęznąc w retoryce typu 'marsz Komorowskiego jest OK, marsz narodowców - be' radykalna lewica będzie tę alternatywę umacniać.

Wybór, jaki stoi przed nią 11 listopada ma więc polityczny i strategiczny charakter, nie jest jednak zbyt trudny. Albo trwamy przy zeszłorocznej formule i składzie organizacyjnym blokady, stawiając się po stronie establishmentu i pozwalając faszystom obsadzić rolę 'gniewu ludu', albo wychodzimy na ulice jako alternatywa dla jednych i drugich, pod hasłami przeciwko faszyzmowi i liberalizmowi, w obronie wszystkich wykluczonych, odbierając 'prawej stronie' legitymizację do wyrażania społecznego niezadowolenia.

Dla mnie, jako dla anarchisty i antyfaszysty wybór wydaje się oczywisty - czy pójdziemy 11 listopada z liberałami przeciwko faszystom, czy sami przeciwko jednym i drugim, taktycznie czeka nas porażka - mobilizacja mniejsza od prawicowo-faszystowskiej a w przypadku protestu na 2 fronty pewnie i konkretne represje. Strategiczne jednak protest przeciwko faszyzmowi i kapitalizmowi (z naciskiem na kapitalizm;) pozwoli nam przynajmniej zachować wiarygodność jako niezależna, prospołeczna opcja polityczna, alternatywa dla obu wrogich nam opcji w nadchodzącym kryzysie. I na tym przede wszystkim powinno nam zależeć 11.11

Z okazji rocznicy wybuchu II wojny światowej w Poznaniu odbywały się uroczystości z udziałem polityków i kombatantów. Jednocześnie w innej części miasta maszerował ONR z Młodzieżą Wszechpolską pod hasłami: "Idzie nacjonalizm! Nacjonalizm to patriotyzm. Miejsce lewicy jest na szubienicy. Zdrajcy! Była Moskwa, jest - Bruksela!".

Wszystko dlatego, że jak wszyscy wiemy to Moskwa była odpowiedzialna za atak nazistowskich Niemiec na Polskę. Godzinę wcześniej ruszyła antyfaszystowska demonstracja podczas której rozdawano ulotki. Około 150 osób maszerowało ulicą Półwiejską pod Ratusz.

Po demonstracji grupa około 100 osób postanowiła ustawić się obok trasy przemarszu ONR i zagłuszyć przemarsz faszystów.

W tej chwili w londyńskim Departamencie Pracy i Emerytur odbywa się protest grupy niepełnosprawnych, którzy blokują wejście do budynku.

Protestują oni przeciwko odbieraniu niepełnosprawnych zasiłków umożliwiających normalne życie. W obliczu kryzysów odbieranie niepełnosprawnym zasiłków jest często praktykowane.

W chwili obecnej liczba protestujących wynosi około 30 osób.

Podczas wczorajszej ewikcji skłotu Warsztat przy ulicy Podgórze w Poznaniu, funkcjonariusz Tomasz Woliński przez kilka minut dusił jednego z uczestników pikiety solidarnościowej. Zdarzenie zostało zarejestrowane na filmie. Policjant nie reagował na krzyki swojej ofiary, ani na protesty zgromadzonych wokół ludzi. Z sadystyczną przyjemnością uciskał gardło zatrzymanego aktywisty.

Wolińskiemu mało było jednak sadystycznych doznań. Podczas przesłuchania na komisariacie funkcjonariusz-zwyrodnialec urządził kolejnej z zatrzymanych osób seans dręczenia psychicznego i fizycznego. Oto słowa jego ofiary:

24 sierpnia w Meria ok. 70 bezrobotnych wywłaszczyło jedzenie w czasie akcji publicznej. Brali w niej udział członkowie kolektywu "La trastienda", Ruchu 15M i związku CNT.

To nie pierwsza taka akcja w Hiszpanii. Już w innych miastach odbyły się podobne. Ludzie chcą pokazać, że jeśli nie ma pracy, nie będą głodować, tylko wezmą, co jest im potrzebne.

Wiele osób w Carrefourze poparło akcję.

Podczas akcji także mówiono o roli Carrefoura oraz innej sieci, Mercadona, w wyzysku pracowników i o tym jak duże korporacje zarabiają fortuny nawet podczas kryzysu.

Po akcji w supermarkecie, protestujący przeszli pod urząd pracy, gdzie przeprowadzili protest. Domagali się m.in. lepszej ochrony dla bezrobotnych.

Dziś w południe trwała prawdziwa wojna na Mokotowie. Na zlecenie ambasady i za jej pieniądze gdyż ambasada organizowała nagłośnienie odbywała się demonstracja zwolenników Al Assada.

Całe zajście miało być nagrane przez syryjską telewizję, która ma pokazywać w kraju, że cały świat popiera Al Assada.

Organizator manifestacji zaprosił do współpracy Młodzież Wszechpolską, która coraz mocniej idzie w stronę wspierania dyktatur azjatyckich w tym Iranu, Falangę związaną sojuszem z polskimi maoistami, którzy również rozdawali swoją propagandę mającą na celu wytłumaczenie Syryjczykom, że ich krewni dlatego są mordowani bo są "imperialistyczną piątą kolumną". Obecny był także neonazistowski Niklot.

W dniu 24 sierpnia, pod Instytutem Polskim w Berlinie miała miejsce pikieta informacyjna, będąca akcją solidarnościową z ruchem lokatorskim w Polsce. Wokół Instytutu rozwieszono zdjęcia przedstawiające warunki mieszkaniowe w lokalach komunalnych w Warszawie i opisujące tragiczną sytuację lokatorów. Licznym przechodniom, zarówno turystom, jak i Niemcom, rozdawano wielojęzyczne ulotki.

Pracownicy Instytutu, na widok protestujących, przedwcześnie zamknęli drzwi placówki, mimo że jeszcze nie wybiła godzina zamknięcia. Chcieli widać uniknąć niewygodnych pytań Berlińczyków.

Wystawa zawita też do obozu protestujących mieszkańców dzielnicy Kreuzberg, na Kottbuser Tor. Nasi przyjaciele z Berlina przesyłają wyrazy solidarności działaczom lokatorskim w Polsce i zachęcają ich do kontynuowania walki.