Recenzje

Nigdy nie byłem w Karkonoszach, którym tyle obrazów, grafik, drzeworytów poświęcił Jerzy Jakubów. Nigdy nie byłem w Kowarach-Wojkowie, w których mieszka ten utalentowany artysta. Nigdy nie byłem w stworzonym przez niego w zakupionej od PKP wieży ciśnień w Kowarach, a jedynym w Europie, muzeum lasek pasterskich i mieszczącej się na jej parterze jego pracowni drzeworytniczej.

Właściwie zetknąłem się z twórczością Jerzego Jakubów jedynie przy okazji jego prac ilustracyjnych do różnych produkcji „Ulicy Wszystkich Świętych” – jako grafik książkowy ilustrował bowiem m.in. „W cukrze arbuza” Richarda Brautingana, „Liście ze świata żywych, listy z Krainy Jaszczurek” Lecha L. Przychodzkiego i „Zapomniałem cię nazwać” Kazimierza Malika.

Od kilku dni w kinach film Kena Loacha "Polak potrzebny od zaraz". Trzeba było brytyjskiego socjalisty, żeby spojrzał na Polaka z sympatią i nadzieją, jak na człowieka z przyszłością.

Ken Loach nie nakręcił filmu "Polak potrzebny od zaraz" o polskiej imigracji zarobkowej do Wlk. Brytanii - to tylko nasz dystrybutor dał mylący tytuł filmowi "It's a Free World" ("To jest wolny świat"), sugerując, że słynny brytyjski reżyser-społecznik zajął się losem Polaków. Niby dlaczego miałby to robić? Taki film sami będziemy musieli nakręcić.

Mamy dwojaki obraz inwazji Polaków na Wyspy. Raz służy ona jako dowód naszego narodowego sukcesu, a kiedy indziej - jako oskarżenie polskiej polityki, która nie stworzyła szans dla młodych. Z jednej strony tłumaczymy sobie, że migracje, zwłaszcza w ramach Unii, są dzisiaj czymś naturalnym: młodzi nabiorą demokratycznych nawyków, a kiedy wrócą, ruszą kraj z cywilizacyjnego zastoju, pociągną nas ku Europie. Z drugiej strony - czyta się reportaże, jakim utrapieniem stają się Polacy dla lokalnych brytyjskich społeczności: trudni w asymilacji, aspołeczni, kłótliwi, wymagający, nieznający języka.

W warszawskim wydawnictwie Aletheia ukazała się książka dr Jacka Uglika "Michała Bakunina filozofia negacji".

Informacje o książce:
Niniejsza rozprawa, Michała Bakunina filozofia negacji, stanowiąca zmodyfikowaną wersję doktoratu, nie jest wbrew pozorom poświęcona problemowi anarchizmu. Kwestia ta rzeczywiście zostaje omówiona na kartach książki, ale nie jest wyłącznym jej tematem. W publikacji podjąłem bowiem próbę całościowego omówienia filozoficznego dorobku Bakunina w celu przekonania Czytelnika, że myśl ta, zogniskowana wokół kategorii negacji, okazuje się w ostateczności wyrazem konsekwentnej afirmacji człowieka konkretnego, a zatem filozofia Bakunina daleka jest od formułowania teoretycznych postulatów zniszczenia zawsze aktualnej rzeczywistości w imię nieokreślonej przyszłej harmonii.
Jacek Uglik (rocznik 1976), doktor filozofii, adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Specjalizuje się w filozofii rosyjskiej - zainspirowany głównie dziełem Dostojewskiego oraz dziewiętnastowiecznym anarchizmem. Od kilkunastu lat wydaje artzine'a "Blasfemia", jest autorem tomu poetyckiego, jeszcze nie całkiem umarły (Portret, 2005), a także szkiców z zakresu literatury, filmu i dramatu publikowanych na łamach ogólnopolskich periodyków kulturalnych. Wybrane teksty zamieszcza w sieci pod adresem www.blasfemia.blog.onet.pl

Pozycja do nabycia pod adresem http://www.unus.shop.pl/unus/skrypty/ks_wyd.pl?294

"Świat bez nas" Alana Weismana jest intrygująca książką, zmuszająca do myślenia o roli człowieka w życiu planety. Jest również ciekawa dla osób zainteresowanych ekologią i przyrodą a także dla tych, których myślą o przyszłości człowieka i świata.

W swojej książce Weisman zaprasza nas do odwiedzenia Ziemi, na której już nas nie ma. Pyta m.in., co się stanie z wszystkim, co zostawiliśmy na tym świecie. Scenariusz, który wymyślił daje wiele do myślenie. Czasami pokazuje jak zniekształciliśmy środowisko, budując miasta. Ale tak naprawdę przyroda może łatwo odwrócić te zmiany i przywrócić przestrzeń miast naturze, gdy przestaniemy regularnie utrzymywać obiekty. Czasami nie wygląda to zbyt dobrze dla natury: niektóre nasze produkty chemiczne pozostaną w ekosferze tysiące a nawet setki tysięcy lat.

Książka którą powinni przeczytać wszyscy myślący... W swojej książce Richard Dawkins z pozycji darwinizmu, pisze o religii i niszczy, szydzi z kreacjonizmu. Religia według Dawkinsa jest nie tylko nielogiczna. Jest szkodliwa, czasem bardzo niebezpieczna. Religie dość już narobiły zła, czas, by ich miejsce zajęła wreszcie nauka.

Pobierz książkę:
Richard Dawkins - Bóg urojony

Podejrzewam – ba! jestem pewien – że jest całe mnóstwo ludzi, którzy zostali wychowani w jakiejś religii, a dziś nie są z nią szczęśliwi, stracili wiarę albo wstydzą się zła wyrządzanego w jej imię. Ci ludzie nierzadko uświadamiają sobie własne pragnienie odejścia od wiary rodziców, ale nie zdają sobie sprawy, że taka możliwość w ogóle istnieje. Jeśli również masz taki problem – jest to właśnie książka dla Ciebie. Jej celem jest uświadomienie każdemu, że być ateistą to aspiracja całkiem realna; więcej nawet, to postawa świadcząca o odwadze i doprawdy godna szacunku. Zatem – można być szczęśliwym, zrównoważonym oraz moralnie i intelektualnie spełnionym ateistą!
Richard Dawkins, ze wstępu do „Boga urojonego”

Prokuratura w Zabrzu chce umorzyć sprawę pikniku z 2004r.,gdzie na tle płonącej swastyki skandowano "Sieg Heil" i wyciągano ręce w geście hitlerowskiego pozdrowienia.

Zdaniem prokuratorów nikt postronny nie mógł tego widzieć i słyszeć, więc nie ma przestępstwa.

Udział w imprezie wzięła m.in. Leokadia Wiącek, późniejsza działaczka Młodzieży Wszechpolskiej i asystentka eurodeputowanego Macieja Giertycha, a jej organizatorem był Paweł Szmidt, kiedyś kandydat na radnego z ramienia PiS. Prokuratura w Zabrzu planowała umorzyć sprawę w lipcu, bo "była to impreza prywatna". Po publikacji "Gazety" przełożeni kazali im jednak dalej badać sprawę. Prokuratorzy przygotowali właśnie kolejny wniosek o umorzenie sprawy neonazistów.

Ameryka Zbuntowana: Siedemnaście dialogów o ciemnych stronach imperium wolności

Nowa książka Artura Domosławskiego, nie jest zupełnie nowa; fragmenty większości rozmów już były opublikowane w Gazecie Wyborczej. Jednak jako zbiór wywiadów, książka jest mocna; artykuły zawarte w książce są dobrze dobrane i tworzą sensowną całość.

Rozmówcy Domosławskiego mają różne polityczne punkty widzenia: od liberalnych demokratów do lewaków, jednak łączy ich krytyczny stosunek do pewnych askpektów amerykańskiej polityki i społeczeństwa. Wśród tekstów są wywiady z Eric Fonerem, Howardem Zinn oraz Noamem Chomskim.

Ciekawe także są teksty innych wybitnych amerykańskich intelektualistów, w tym mniej znanych w Polsce jak wywiad z profesorem Al. Camarillo o polityce imigracyjnej USA lub wywiad z profesorem Claybornem Carlsem o rasizmie, który chyba jeszcze nie został opublikowany. Wyjątkowo ciekawy jest wywiad z Loicem Wacquantem „Zero Tolerancji dla Ubogich” o wymiarze sprawiedliwości, ubóstwie i rasizmie. W wywiadzie wypowiada się przeciwko popularnej w Polsce mitologii „zero tolerancji" byłego burmistrza Nowego Jorku Guilianiego.

Nie wszystkie wywiady są równie krytyczne, a niektórzy po prostu starają się wytłumaczyć zjawiska, tak jak wywiad z profesorem Thomasem Benderem o poczuciu „wyjątkowości” Amerykanów. Ten tekst socjologiczno-historyczny, może być bardziej ciekawy dla tych, którzy trochę głębiej interesują się amerykańskim społeczeństwem. Choć pod koniec książki, czytelnicy mogą już być gotowi na taką lekturę.

Jedynym minusem tej książki jest fakt, że jeśli już czytało się większość tych wywiadów w gazecie, może być zbyt mało nowego do przeczytania w książce, co może zniechęcić do jej kupienia. Ale gdyby ktoś chciał posłuchać rady pewnego znanego zbuntowanego Amerykanina i chciał „ukraść tą książkę”, pewnie będzie miał kilka godzin ciekawej lektury.

Artur Domosławski: „Ameryka Zbuntowana: Siedemnaście dialogów o ciemnych stronach imperium wolności” wyd. Świat Książki; Warszawa 2007, 285 str.

Nakładem poznańskiej Oficyny "Bractwa Trojka" ukazała się druga książka w serii "Teorie oporu", Michaela Alberta "Ekonomia uczestnicząca. Życie po kapitalizmie".

Michael Albert jest amerykańskim ekonomistą i działaczem alterglobalistycznym, a także jednym z twórców koncepcji "ekonomi uczestniczącej". Książka "Ekonomia uczestnicząca. Życie po kapitalizmie", jest pierwszą jego pełną pracą opublikowaną w języku polskim.

Pierwotnie miała to być recenzja książki “W obronie wolności” Sama Williamsa (dostępnej w sieci pod tym adresem), ale objaśnienia, o czym właściwie jest ta książka, zupełnie rozsadziły formę recenzji.

Dwóch austryjackich turystów w wieku 18 i 20 lat zostało sakzanych na rok więzienia w zawieszeniu za ściągnięcie z masztu greckiej flagi. Jeden ze skazanych schował pod ubranie dumnie powiewającą na plaży przy hotelu "świętą szmatę". Stróże prawa byli jednak na posterunku i zatrzymali przestępców w popularnym resorcie Faliraki. Turyści zostali uznani za winnych "znieważenia symbolu narodowego".

W kinach wyświetlany jest nowy dokumentalny film Andreja Niekrasowa „Bunt, Sprawa Litwinienki.” W warszawskim Kinie Nova Praha niedawno odbyła się konferencja prasowa z udziałem reżysera, żony Aleksandra Litwienienki, Mariny i Aleksa Goldfarba, autora książki o śmierci Litwinienki. Na konferencji prasowej Niekrasow powiedział, że jego film nie pozostawia złudzeń co do brutalnych zasad stosowanych przez Kreml. Po obejrzeniu filmu, można tylko się z nim zgodzić.

Miłośnicy formy i przewagi stylu nad treścią może stwierdzą, że to nie film dla nich. Wiele kadrów jest zrobionych z archiwalnych ujęć i nieprofesjonalnego wideo, ale tu liczy się tylko historia. Główny bohater filmu, Aleksander Litwinienko, tłumaczy jak wygląda życie i operacje w rosyjskich służb specjalnych. Pojawia się także kilku z jego kolegów, którzy buntowali się i nie chcieli np. być dalej częścią skorumpowanego i zabójczego systemu, oraz inni, w tym dziennikarka Anna Politowskaja. Według Litwinienki, w Rosji rządzi banda z FSB, która nadużyła władzy by zarabiać, zdobyć władzę i jeszcze więcej zarabiać. On wspomina dwa skandale kryminalno-finansowych w których uczestniczył Vladimir Putin w latach 90-tych, a także mówi o tym, jak FSB prowadziło tajne operacje, żeby usprawiedliwić wojnę w Czeczenii.

Film "Bunt" jest smutny ale robi wrażenie wstrząsające. Niektórzy porównują film do Fahrenheit 9/11 Michaela Moore’a, ale uważam, że jednak film Niekrasowa jest bardziej głęboki i zawiera wiele pytań o moralności. Warto go obejrzeć.

Dla tych, który jeszcze nie widzieli tego filmu, także polecam film Niekrasowa „Disbelief”, który jest na google video, niestety nie w wersji polskiej.

Jakie są składniki trującej mieszanki zwanej państwem? Jaki jest ich rodowód, jakie są ich czynniki pierwsze? Książka Cassirera jest pewnego rodzaju katalogiem wypaczeń umysłowych, które w ciągu wieków ugruntowały myślenie państwowe i stanowiły podkład dla zbrodni nieuchronnie związanych z państwowym sposobem organizacji społecznej.

Polskie tłumaczenie słynnej książki Mouffe i Laclau z 1985 roku.

Książka ta należy do postmarksistowskiej tradycji. Została opublikowana w wyjątkowo ważnym momencie koniunktury ruchów marksistowskich, kiedy zaczął się okres głasnosti i pierestrojka. To był bardzo intensywny okres refleksji dla marksistowskiej lewicy. Kiedy już myślenie postmodernistyczne uzyskało pozycję dominującą w zachodniej myśli akademickiej i wśród znacznej części lewicy, zaczęto się przestawiać na sprawy obyczajowe i socjaldemokrację. Mouffe i Laclau w tym momencie opublikowali książkę, w której dementują tezę o rewolucyjnym charakterze klasy pracującej oraz negują samo określenie tej klasy. Autorzy twierdzą, że nie wszystkie polityczne tożsamości są klasowe lub mogą być tłumaczone w ramach logicznego paradygmatu.

Nakładem oficyny wydawniczej RED RAT ukazała się broszura „Prawo do lenistwa” Paula Lafargue. „Prawo do lenistwa” jest znakomitą odtrutką dla wszystkich tych, których umysły zostały zaczadzone etyką pracy, których myśli krążą wokół pracy 24 h na dobę i którzy uznają prawo do pracy za podstawowe prawo człowieka. W dobie powszechnego pracoholizmu tekst ten staje się zaskakująco aktualny.

Paul Lafargue pisał ją w czasach, gdy nędza pracowników była z jednej strony warunkowana przez kościelną ideologię cierpienia, które miało uszlachetniać i która uzasadniała wszelki wyzysk w życiu doczesnym, a z drugiej strony przez złudzenia postępu społecznego osiąganego poprzez pracę, lansowane przez socjalistów.

W Polsce trwa strajk pielęgniarek przed Kancelarią Premiera, a w USA wchodzi na ekrany film Michaela Moore'a pt."Sicko". Dwugodzinny akt oskarżenia przeciw amerykańskiemu systemowi opieki zdrowotnej miał pojawić się w kinach w przyszły weekend, ale producent The Weinstein Company postanowił pokazać "Sicko" już dzisiaj w Nowym Jorku.

Zapowiedz filmu "Sicko" [video]

Najnowszy film Moore'a to analiza niemal całkowicie sprywatyzowanego systemu opieki zdrowotnej w USA, który podporządkowany jest od ponad 30 lat zasadzie maksymalizacji zysków agencji ubezpieczeń zdrowotnych (tzw. health maintenance organisation, czyli HMO), często kosztem jakości opieki zdrowotnej dla pacjentów.