Ruch anarchistyczny

Dziś w Warszawie odbyła się ostatnia rozprawa Adama Pazuryny ds. jego aresztu po demonstracji przeciwko Radzie Europy. Adam został aresztowany i pobity przez policję po legalnej demonstracji przeciwników Rady Europy z dnia 16.05.2005. 30 września 2005 r., po posiedzeniu Sadu Rejonowego w Warszawie, uznał iż zatrzymanie Adama było bezzasadne. Jednak dopiero dziś przesłuchano ostatnich świadków w tej sprawie.

Wyrok w sprawie Adama zostanie ogłoszony w dniu 3 listopada.

W nocy z 19 na 20 października dwie bomby eksplodowały przed główną kwaterą policji w Parmie. W wyniku wybuchu został nieznacznie uszkodzony budynek, żaden z przebywających wewnątrz policjantów nie został ranny. Atak nastąpił w związku z biciem i torturami wobec zatrzymywanych tam ludzi, głównie imigrantów.

20 października w związku ze zdarzeniem zostały przeszukane domy dwóch anarchistów z Werony, jak też inne należące do ich rodziców i przyjaciół. Jedynymi rzeczami, jakie znaleziono i skonfiskowano był komputer, ulotki, „materiały polityczne”, kastet i nóż. Anarchiści zostali zawiezieni na komisariat i zwolnieni około 20 z postawionymi zarzutami „sprzyjania przestępom” (artykuł 378 włoskiego kodeksu karnego) w związku z odmową składania zeznań.

Równocześnie w Weronie aresztowano trójkę innych anarchistów – mężczyznę Giuseppe Sciaccię i dwie kobiety - Norę Gattiglia i Maddalenę Calowe. Prokuratura zamierza postawić im zarzuty „wyprodukowania, przetransportowania i detonacji materiału wybuchowego w celach terrorystycznych” oraz wywieszania transparentu na kwaterze głównej policji, który informował o biciu i torturowaniu zatrzymanych. We wtorek 21 października w Parmie zatrzymano 4 podejrzanego - Santo Caselbonese Contiego.

W związku z powtarzającymi się zarzutami redaktorów Indymediów Polska o łamanie prawa autorskiego przez Centrum Informacji Anarchistycznej, prosimy czytelników o zwracanie uwagi na podawanie źródeł w przypadku zamieszczania informacji pochodzących z innych serwisów, a zwłaszcza nieprzeklejanie informacji z serwisu Indymedia Polska (chyba że jest to news autorski zamieszczany własnoręcznie w obu serwisach - wtedy najlepiej podpisać się w obu tak samo, aby uniknąć nieporozumień i zbędnych dyskusji nt. tego w którym serwisie dana informacja pojawiła się najpierw i kto ją zamieścił).

Zdajemy sobie sprawę, że tzw. "proste informacje prasowe" (tj. bez odautorskiego komentarza, pozbawione elementów szerszej analizy sytuacji, etc.) nie podlegają ochronie prawa autorskiego, ale chcemy uniknąć eskalacji spięć na linii CIA i IMC, zwłaszcza że ostatnimi czasy powstała atmosfera niezdrowej konkurencji.

Kto pierwszy rzuci kamieniem w chwiejącego się Lewiatana? Czyja dłoń przemówi brukiem dając wyraz, świadectwo? Inicjując aktem nieposłuszeństwo czas zmian? Zaneguje całościowo urzeczowioną rzeczywistość, szalony spektakl kolorowych towarów, powszechną alienację?

Przyglądając się grupie będącej uznawanej najczęściej za typ idealny proletariatu, należy przyznać, że posiada ona obecnie ekonomiczne stabilną sytuacje[1]. Włączona w znacznym stopniu w konsumpcję uznaje siebie za część systemu. Wyzysk i alienacja zostaje ukryta za częściowym dostępem do dóbr i usług, możliwością odłożenia sobie na wczasy nie tylko pod gruszą. Wykwalifikowani robociarze, producenci, zamieszkujący kraje rozwinięte obecnie nie wydają się grupą rewolucyjną. Politykę zastąpili konsumpcją, a rynkowa wartość ich pracy pozwala na indywidualne negocjacje, które jawią się jako dobrowolne i równe.

Anarchiści z Jordanii nadesłali raport ze swojej działalności w ciągu ostatniego roku. Piszą w nim m.in.:

„Dołączyliśmy do większej grupy lewicowej (tzw. „socjalnej lewicy”) w skład której wchodzą marksistowscy anarchiści i post-lewicowcy. Dzięki temu uzyskaliśmy ochronę prawną: w Jordanii za uczestnictwo w niezalegalizowanym ruchu grozi do 3 lat więzienia. Ruch socjalno-lewicowy zyskał ostatnio na dynamice i liczy około 1-2 tys. członków. Anarchistów jest jak na razie jedynie 16, ale odgrywamy ważną rolę w ruchu.

W historii lewicowego ruchu w Jordanii ewenementem jest próba przyjęcia niehierarchicznej struktury. Ta struktura została opracowana przez anarchistów i przyjęta przez młodzież i studentów w ruchu. Jeśli wszystko dobrze pójdzie, ta struktura zostanie zaadaptowana w całym ruchu. Uważamy, że dzięki temu, że sami działamy na zasadzie niehierarchicznej, zachęcamy innych do zapoznania się z zasadami anarchistycznymi na podstawie praktycznych przykładów.

Odnieśliśmy sukcesy w naciskach na uwolnienie uwięzionych towarzyszy. Dwóch anarchistów i 3 marksistów zostało zwolnionych z aresztu dzięki naciskom socjalnej lewicy.

Niedaleko Magurki Wilkowickiej odbyło się drugie spotkanie środowisk wolnościowych "Na Czarnym Szlaku". Oprócz anarchistów i związkowców z całej Polski w spotkaniu brali udział również regionaliści z Litwy i śląscy autonomiści. W programie znalazły się wykłady, prelekcje, a także targi książek wolnościowych i prasy. – W zeszłym roku nie zakładaliśmy, że będą to spotkania cykliczne, jednak po cichu o tym marzyliśmy. Impreza jest dwudniowa, a jej czas wypełniają liczne wykłady – mówi jeden z organizatorów dla portalu Super Nowa.

– To co się dzieje obecnie w środowiskach anarchistycznych w Polsce jest powrotem do źródeł, do koncepcji dziewiętnastowiecznych, które powiadają, że celem powinno być samoorganizowanie się społeczności lokalnych: grup sąsiedzkich, wiejskich, dzielnicowych, czy też grup zainteresowań, na przykład filatelistów – wyjaśniał Lech L. Przychodzki, wydawca mail-artowej 'Ulicy Wszystkich Świętych", związany z portalem Infopol. – Tak naprawdę anarchizm powinien właśnie na tym polegać. Powinien być spotkaniem ludzi, którzy potrafią się dzielić z ludźmi, którzy potrzebują jakiejś pomocy. Nie jest to destrukcja, wręcz przeciwnie, jest to próba budowania nowej, może trochę lepszej, rzeczywistości na najniższym poziomie, takiej, na którą realnie ma się pewien wpływ.

Mieszkańcy pewnej kijowskiej dzielnicy walczą przeciw budowie elitarnych domów w ich parku. Postanowili zablokować ulicę i nie wpuszczać samochodów z materiałami budowlanymi. Dziś rano firma budowlana wysłała 70 ochroniarzy i mafiosów na budowę, aby bili mieszkańców. O 5.45 pojawiła się ekipa 25 anarchistów. Wybuchła mała wojna. Na razie ochroniarze się wycofali.

Podobne protesty często mają miejsce w Rosji, gdzie firmy budują w miejscu parków i w innych przestrzeniach publicznych nawet bez zezwolenia.

Z końcem września z ramówki poznańskiego Radia Afera należącego do Politechniki Poznańskiej zniknęła audycja "Szerokość Marginesu" realizowana przez anarchistyczne środowisko związane z skłotem Rozbrat. Powodem usunięcia prowadzonego od 2005 roku programu, miało być jego nadmierne upolitycznienie. Przedstawiciele Rozbratu nie zgodzili się na inną formułę audycji. Ostatnia emisja "Szerokość Marginesu" odbyła się pod ścisłym nadzorem ze strony dyrekcji radia.

Anarchistów na falach rozgłośni zastąpiła... poznańska Krytyka Polityczna, która ubiegała się wcześniej o miejsce w ramówce Radia Afera.

W sobotę 18 października ulicami Oslo przeszło 60 osób, które chciały wyrazić swój sprzeciw wobec polityki mieszkaniowej miasta. Od dłuższego czasu władze Oslo wyprzedają mieszkania i budynki, które są własnością publiczną. Kupującymi są agencje nieruchomości. Podobnie jak w wielu innych europejskich miejscowościach w przestrzeni miasta zaczyna brakować miejsca dla zwykłych, zwłaszcza biednych ludzi, za to przybywa banków i ekskluzywnych sklepów. Jednocześnie w Oslo wiele budynków stoi pustych, a działające skłoty spotykają się z brakiem przychylności miejskich urzędników.

Skłotersi starają się wydrzeć miastu przestrzeń na działania społeczne wieloma sposobami: zajmując nowe budynki, ale także starając się uzyskać do nich dostęp drogą legalną poprzez rozmowy z miastem. Każde negocjacje mają jednak swój kres...

Poniżej do pobrania makieta ulotek/wlepek portalu CIA, które każdy kto lubi nasz serwis może rozprowadzać w realu, w miejscach gdzie porusza się.

W Helsinkach co roku odbywa się tzw. "Noc bezdomnych". W tym dniu aktywiści skłotują puste domy. 17 października ludzie zaskłotowali dwa domy oraz główny budynek uniwersytetu. Akcja ma zwrócić uwagę na problem braku tanich mieszkań i bezdomności.

W Pietrozawodzku w Karelii, w dniach od 5 do 7 grudnia 2008 r. odbędzie się Forum Wolnościowe.

W programie znajdą się wykłady o radykalnej ekologii, prawach zwierząt, antyfaszyzmie, walce o prawa pracowników i uczniów.

Celem forum jest rozwinięcie kultury protestu i zachęcenie do udziału w inicjatywach anty-autorytarnych, znalezienie nowych kierunków rozwoju ruchu wolnościowego i wymiana doświadczeń aktywistów.

Na serwisie ZNet zamieszoczono debatę na temat alternatywnej w stosunku do kapitalizmu ekonomii, prowadzoną przez Michaela Alberta i Waynea Pricea. Pierwszy jest znany polskojęzycznemu czytelnikowi z pozycji „Ekonomia Uczestnicząca” wydanej z zeszłym roku przez Trojkę, drugi jest członkiem Północnowschodniej Federacji Anarcho-Komunistów (NEFAC), współpracownikiem serwisu anarkismo.net

Dyskusja „Ekonomia uczestnicząca vs. Anarchokomunizm” została ujęta w przejrzysty sposób w formie następujących po sobie artykułów oraz zwieńczona stanowiskami końcowymi spisanymi przez obie strony. Dostępna jest TUTAJ.

10 paźdzernika Anarchistyczny Czarny Krzyż oraz Ruch Jericho organizowali wiec pod siedzibą ONZ w Nowym Jorku. Protestujący domagali się uwolnienia więzniów politycznych. Po wiecu odbyła się nielegalna demonstracja.

Poniżej opublikujemy zdjęcia z demonstracji.

W dniach 26-27 września odbyło się trzecie wydanie anarcho-feministycznego festiwalu „Lovekills” w Timisoarze.

W ramach pierwszego dnia festiwalu odbyły się wykłady na temat roli rumuńskiego kościoła prawosławnego w opresji kobiet, różnych subtelnych postaci prostytucji (nie tylko czysto seksualnej) wpisanych w strukturę społeczną i objętych zmową milczenia, oraz warsztaty na temat możliwości kwestionowania i reinterpretacji seksistowskich i konsumpcyjnych stereotypów. Ponadto, odbyły się też dyskusje na temat postrzegania przez społeczeństwo włosów na różnych częściach ludzkiego ciała i tego jaką rolę odgrywa rytuał hodowania lub golenia włosów w rolach i tabu przypisanych do płci.

Drugiego dnia odbyły się różne dyskusje, m.in. „Feminizm – nie tylko dla kobiet” (o tym dlaczego mężczyźni postrzegają feminizm jako walkę tylko i wyłącznie o prawa kobiet), oraz warsztaty z bezpieczeństwa komputerowego (PGP, GPG, szyfrowanie dysków) oraz warsztaty drag king/queen.