Ruch anarchistyczny

W dniach od 5 do 15 sierpnia w okolicach Niżnego Nowogrodu odbędzie się ekologiczny obóz antynuklearny zorganizowany przez ruch antyatomowy, Akcję Autonomiczną (Awtonomne Dejstwie), oraz Rainbow Keepers.

Plany związane z budową elektrowni atomowej w regionie Niżnego Nowogrodu są częścią ogólnego planu rozwoju energetyki jądrowej w Rosji. W ramach planów, ma powstać 36 nowych reaktorów jądrowych. Władze regionu Niżnego Nowogrodu wyraziły zgodę na budowę w kwietniu 2007 r. Elektrownia ma zostać uruchomiona w 2016 r.

Według badań opinii publicznej, od 62% do 66% mieszkańców regionu jest przeciwnych budowie. Choć szef państwowej korporacji ROSATOM twierdzi, że agencja nie zamierza budować elektrowni atomowych tam, gdzie większość społeczeństwa sprzeciwia się takim inicjatywom, ROSATOM nie wycofuje się z planów dotyczących Niżnego Nowogrodu.

Obóz będzie polegał na serii wykładów, szkoleń, projekcji filmów, akcji protestacyjnych i koncertu.

4-6 lipca we Włoszech odbył się ósmy zjazd Międzynarodowej Federacji Anarchistycznej (IFA). Brało w nim udział ok. 200 osób z 18 krajów.

Na zjedzie odbyły się warsztaty na temat strategii Federacji, o migracjach, religii, nacjonalizmie i faszyzmie, edukacji oraz o kwestiach genderowych i anarchafeminizmie.

Moja powieść "Wydziedziczeni" jest historią małej planety, której mieszkańcy nazywali się Odonianami. Ich nazwa pochodzi od założycielki tego społeczeństwa, Odo, która żyła wiele pokoleń przed czasami, o których pisze w mojej książce, i dlatego nie może ona brać udziału w akcji inaczej, jak tylko w sposób pośredni, w tym sensie, że gdyby nie ona, nie byłoby "Wydziedziczonych".

Międzynarodowe Stowarzyszenie Pracowników (International Workers' Association – IWA, w jęz. hiszpańskim: AIT - Asociación Internacional de los Trabajadores), to międzynarodowa federacja anarcho-syndykalistyczna zrzeszająca organizacje pracownicze i związki zawodowe w wielu krajach. IWA powstała na kongresie założycielskim w 1922 r. w Berlinie.

Pośród sygnatariuszy znalazły się grupy z Argentyny, Chile, Niemiec, Holandii, Włoch, Meksyku, Norwegii, Portugalii i Szwecji. Największa organizacja anarchosyndykalistyczna - Confederacion Nacional del Trabajo (CNT) z Hiszpanii nie mogła przysłać swoich delegatów ze względu na to, że toczyła zażartą walkę z dyktaturą Primo de Riviery. W późniejszym czasie CNT przystąpiło do IWA na zjeździe w Saragossie w 1923 roku.

Już w pierwszym roku istnienia, w IWA zrzeszone były miliony pracowników.

Program IWA zakładał ustrój oparty na autonomicznych komunach i sfederowanych radach na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i globalnym. Samorządne organizacje miały na celu stworzenie podstaw samorządnego społeczeństwa opartego o racjonalne wykorzystanie zasobów i pomoc wzajemną.

Kongres berliński przyjął nazwę Interenational Workmen’s Association, później zmienioną na International Workers Association. Przyjęto również "Zasady, Cele i Statuty", które były podłożem zasad rewolucyjnego syndykalizmu. "Zasady..." przez dziesiątki lat były jedynie w minimalnym stopniu zmieniane, tak więc do dzisiaj stanowią fundament dla działań IWA.

W latach dwudziestych IWA rozwijało się bardzo dynamicznie i coraz więcej organizacji przyłączało się bądź nawiązywało kontakt z międzynarodowym sekretariatem IWA. Organizację anarchosyndykalistów i syndykalistów powstawały w Urugwaju, Bułgarii, Polsce, Japonii, Australii, Południowej Afryce, Paragwaju, Północnej Afryce i wszędzie tam gdzie rozwijał się przemysł.

USI we Włoszech było w 1920 roku jedną z największych organizacji syndykalistycznych na świecie, lecz z dojściem do władzy Mussoliniego i faszystów stało się również jedną z pierwszych organizacji zmuszonych do zejścia do podziemia i praktycznie zaprzestania działalności. FAUD w Niemczech, NSV w Holandii, CGT w Portugalii, CDSR we Francji i wiele innych organizacji w Europie i Ameryce Płd. nie było w stanie przetrwać faszystowskiej ofensywy w latach trzydziestych i czterdziestych.

8 lipca anarchiści brali udział w demonstracji przeciwko tarczy antyrakietowiej z okazji wizyty Condoleezi Rice w Pradze. Minister Schwarzenberg, który podpisał porozumienie z amerykanami został obrzucony pomidorami.

Ukazał się nowy numer szczecińskiego pisma Akcja Bezpośrednia. Pismo bierze udział w walce klas.
Zbójeckie pismo, którego lektura może spowodować utratę wiary w neoliberalizm - ostrzega Instytut im. Adama Schmita.

plik pdf tutaj.

Nie dla amerykańskiej tarczy antyrakietowej !

W nocy z 9/10 lipca 2008 w Toruniu na moście samochodowym zawisł transparent o treści "NIE DLA TARCZY" !

Akcja jest wyrazem niechęci środowisk wolnościowych wobec planów lokalizacji na terenie Polski elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej.

Chcemy wyrazić sprzeciw wobec instalacji na terenie Polski, a dokładnie w Redzikowie pod Słupskiem, u.s. - amerykańskich baz wchodzących w skład tak zwanej "tarczy antyrakietowej" National Missile Defence. Uważamy, że "tarcza antyrakietowa" to anachroniczne politycznie i destabilizujące strategicznie podejście do zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego. System obrony antyrakietowej nie polepszy obronności Polski, a wręcz przeciwnie - wzrośnie realne zagrożenie ze strony wrogich rządowi U.S.A. państw. Tarcza będzie służyć tylko Stanom Zjednoczonym, a Polska stanie się pierwszym celem w przypadku ataku, ponieważ przeciwnicy U.S.A. będą chcieli w pierwszym rzędzie zniszczyć systemy chroniące. Obawę wzmaga fakt, że system ten nie jest do końca sprawdzony (pozytywnie przeszło zaledwie 6 na 12 prób - www.publik.wikidot.com/md-czydziala). Polska tak naprawdę otrzyma dziurawą "kamizelkę kuloodporną" w zamian za narażenie się na strzał.

Co jakiś czas, ktoś zadaje mi pytanie, często zahaczające o sarkazm - czy kilkuosobowe pikiety solidarnościowe cokolwiek mogą zmienić?

Aby nie powtarzać się za każdym razem tych samych argumentów, postaram zebrać je poniżej.

Ostatnio, jako uczestnik Związku Syndykalistów Polski, brałem udział lub organizowałem pikiety solidarnościowe ws. zwolnienia związkowców z Auchan, Starbucks i Lionbridge. W każdym z tych przypadków część zaproszonych na pikietę osób nie przyszła, stwierdzając, że "akcja nie ma sensu". Pomijając już, że może być to zwykła racjonalizacja nieróbstwa - znakomita, "rozsądna" wymówka, aby nic nie robić i zostać w domu i w najlepszym przypadku czytać Marksa lub Bakunina. Wierzę jednak że część osób, cierpiąc na polityczną depresję, która trawi obecnie całe społeczeństwo, autentycznie nie wierzy, że można tego rodzaju niewielkimi akcjami mieć jakikolwiek wpływ na rzeczywistość - i do nich kieruję ten tekst, bo "racjonalizatorów" nic nie przekona, zawsze znajdą sto innych wymówek.

Dzisiaj odbyła się kolejna rozprawa po demonstracji przeciw Radzie Europy z 2005 r. Sprawa została znowu odroczona z powodu nieobecności kilka osób oraz wniosku o powołanie nowego świadka, autora raportu z wydarzeń, który trafił do sądu trzy lata po wydarzeniu.

Od wczoraj pod siedziba burmistrza Berlina odbywa się demonstracja przeciwko ewikcji skłotu na Brunnenstraße 183. Sklotersi i przyjaciele stworzyli mały obóz i zostają tam przez najbliższy tydzień. Protest ma mieć formę symbolu - jeśli wyrzucicie nas z naszego domu, będziemy zmuszeni mieszkać na ulicy. Może nawet tutaj. Nie ma możliwości rozbicia namiotów, wiec warunki są dość trudne.

Skłotersi prowadza weganski/wegetarianski bar, w którym raz w tygodniu wyświetlane są filmy oraz odbywają sie koncerty i jam sessions. W budynku działa sklep darmowy, otwarty we wszystkie dni robocze. Większość aktywności zostaje na ten tydzień przeniesiona pod siedzibę burmistrza. Jednym z argumentów jest to, ze burmistrz Berlina na swojej stronie internetowej zamieścił fotografie z wizyty w sklepie darmowym, udowadniając jak bardzo "społecznym" jest politykiem. Może teraz będzie miał okazje to potwierdzić.

Więcej o sytuacji skłotu na stronie http://www.brunnen183.de - po niemiecku.

…tekst jest głosem w debacie, sugestią, próbą, reportażem z drogi badawczej, pisanym raczej w trakcie niż u kresu… w kontekście walki z podwyżkami cen…

Kto jest wrogiem?

Pamiętna scena z Gron Gniewu: jeden z farmerów, któremu bank odebrał ziemie zastanawia się, komu wpakować kulkę w łeb, bo przecież ktoś musi być winny. Czy jednak winny musi być człowiekiem, postacią z krwi i kości? Kapitalista powołujący się na obiektywne uwarunkowania podczas przeprowadzania redukcji zatrudnienia w firmie… Hierarchia w firmie, z sympatycznym, miłym szefem u szczytu, jako odzwierciedlenie obiektywnej struktury bytu, już nie świętego, a ziemskiego, jednak tak samo apodyktycznego… Krótko mówiąc, czy można obwinić człowieka, który postępuje według żelaznych praw? Obciążyć, postawić przed sądem ludowym, kogoś kto postępuje tak jak postępuje nie z własnego wyboru? Redukcja jest bolesna dla zwalnianych, niezależnie czy podejmujący decyzję o zwolnieniu czyni to ze smutkiem czy z uśmiechem na ustach. Hierarchia przetrwa niezależnie od tego, kto będzie na szczycie – i podobne spustoszenia będzie pełnić w ludziach żyjących w zhierarchizowanym społeczeństwie.

W ostatnich miesiącach prawie codziennie słyszymy o kolejnych podwyżkach cen towarów. Zazwyczaj są to towary pierwszej potrzeby, nieodzowne w każdym gospodarstwie domowym, bo jak zrezygnować z kupna chleba, którego cena w ostatnim czasie znacząco poszła w górę? Więcej płacimy nie tylko za żywność, droższy jest także gaz, prąd, czynsz. Walka elit biznesowych o panowanie nad światowymi surowcami powoduje, że nie tylko więcej zapłacimy za paliwo, ale także za bilety komunikacji miejskiej. Spekulacje giełdowe i niszczenie naturalnych rynków dóbr doprowadziły do katastrofalnych podwyżek cen żywności. Dotyka to również Polski. Elity finansowe i polityczne, nie podlegające demokratycznej kontroli, narzucają wyższe ceny nie tylko towarów pierwszej potrzeby. Znacznie więcej wydamy także na towary luksusowe, jak kosmetyki, alkohol czy papierosy, których ceny wciąż rosną.

Dzisiaj we Wrocławiu przed główną siedzibą firmy AmRest - American Restaurants odbyła się pikieta solidarnościowa ze zwolnionymi związkowcami, pracownikami sieci kawiarni Starbucks: Colem z USA (Industrial Workers of the World) oraz Moniką z Hiszpanii (CNT). Pikietę zorganizowała wrocławska sekcja Związku Syndykalistów Polski włączając się tym samym w międzynarodową kampanię solidarnościową w obronie represjonowanych związkowców sieci Starbucks. Kampania rusza w wielu krajach świata i jest koordynowana przez IWW oraz CNT przy wsparciu lokalnych organizacji Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników (IWA-AIT).

Firma AmRest prowadzi w Europie Środkowo-Wschodniej restauracje takich marek jak Pizza Hut, Burger King, KFC i właśnie Starbucks. Niedawno otworzyła pierwszą restaurację Stabucksa w Pradze, a w tym roku otworzy je także w Polsce. Aktywiści ZSP weszli do siedziby AmRestu i wręczyli list protestacyjny ws. represjonowanych związkowców. ZSP wkrótce uruchomi stronę informacyjną ws. kampanii w języku polskim, która będzie także służyć przyszłym pracownikom sieci Starbucks w Polsce jako źródło informacji.

Więcej: http://grsbuxunion.blogspot.com
http://seccionstarbuckscnt.wordpress.com

7 numer "Przeglądu Anarchistycznego", półrocznika redagowanego przez poznańskie środowisko anarchistyczne, dostępny jest w dodatkowych punktach sieci EMPIK.

"Przegląd Anarchistyczny" to półrocznik prezentujący artykuły z zakresu radykalnej krytyki społecznej i praktycznej realizacji alternatywnych koncepcji politycznych. Zawartość pisma zainteresuje nie tylko anarchistów. W najnowszym numerze m.in. działy poświęcone: przemianom i walkom społecznym w Ameryce Łacińskiej, ruchowi autonomii robotniczej podczas rewolty lat 60. i 70. we Włoszech oraz krytyce państwowej koncepcji resocjalizacji i kontroli społecznej. Poza tym wywiad z prof. Wodiczką, artykuły poświęcone historii wolnościowej lewicy i wiele innych.

Zapraszamy do posłuchania piosenki o członkach grupy Los Solidarios: Juanie García Oliver, Buenaventurze Durruti oraz Francisco Ascaso. Los Solidarios była to zbrojna grupa robotnicza powstała w celu obrony robotników przed Pistoleros uzbrojonymi najemnikami kapitalistów, którzy mordowali działaczy związkowych CNT w latach 20 XX wieku.

I w wersji oryginalnej w wykonaniu Chicho Sánchez Ferlosio: