Świat

Imigranci z Maroka nielegalnie przekroczyli metalowe ogrodzenie oddzielające Maroko od hiszpańskiej enklawy - Melilli rankiem 28 maja 2014.

1500 z nich udało się przekroczyć granicę. Wielu zostało od tego powstrzymanych przemocą przez hiszpańską i marokańską policję.

Wielu z nich to uchodźcy z Erytrei i Somalii.

Meilla jest głównym punktem przerzutowym dla osób szukających azylu na terenie Europy. Obok Ceuty jest to jedyny obszar Unii Europejskiej posiadający lądową granicę z Afryką.

Metalowe ogrodzenie ma 6 metrów wysokości. Było już forsowane przez kilka dużych grup w ostatnich miesiącach.

W sobotę na szwedzkiej fermie Skåne Tonganoxie został aresztowany rzecznik oraz współzałożyciel portalu Pirate Bay, Peter Sunde.

Do zatrzymania doszło dzięki współpracy polskiej i szwedzkiej policji. Powodem zatrzymania było widnienie na narodowej liście międzynarodowej zorganizowanej przestępczości.

Sunde był poszukiwany przez interpol już od 2012, obecnie znajduje się w policyjnym areszcie czekając na odbycie kary za ułatwianie naruszania praw autorskich. Zatrzymanemu grozi 8 miesięcy więzienia i wysoka grzywna.

Wraz z nim w 2010 roku przez sąd apelacyjny w Svea zostało skazanych także dwoje współzałożycieli serwisu Fredrik Neij oraz Godfrey Swartholm Wargin.

Wczoraj, Aleksiej - izraelski działacz anarchistyczny aktywny w walce z nacjonalizmem i kapitalizmem w Palestynie został skazany przez izraelski sąd wojskowy na 31 dni aresztu w więzieniu wojskowym.

Skazany został za to, że odmówił powrotu do swojej jednostki (w Izraelu obowiązkowa służba wojskowa dotyczy wszystkich mężczyzn i kobiet posiadających obywatelstwo).

Obecnie jest jednym z trzech żołnierzy przebywających w więzieniu pod zarzutem odmowy stawienia się w jednostce z powodów politycznych.

Są to: Omar Sa'ad, Uriel Ferrera and Aleksiej Kissitz. Zadeklarowani przeciwnicy syjonizmu.

Informacja od działaczy izraelskiej anarchistycznej grupy Jedność.

Trzecią dobę trwają w stolicy Katalonii demonstracje i zamieszki między anarchistami oraz squattersami a policją. Starcia wywołała ewikcja squatu Can Vies w północno-zachodniej części Barcelony. Budynek należący do barcelońskiego zakładu transportu od przeszło 17 lat zajmowany jest przez środowiska wolnościowe, które w opuszczonym i niszczejącym budynku powołały do życia prężnie działające, popularne wśród lokalnych mieszkańców dzielnicy centrum kulturalno-społeczne. Organizowano tam koncerty, pokazy filmów, debaty i warsztaty szkoleniowe.

W 2006 r. właściciel zdecydował, że chce odzyskać budynek, by go zburzyć i dokonać przebudowy miejskiego krajobrazu. Can Vies mieści się nieopodal dworca kolejowego Sants, najważniejszego w Barcelonie. Władze z ratusza i spółka TMB, właściciel budynku, doszły między sobą do porozumienia względem planów wobec przyszłości squatu i przy pomocy znacznych sił policyjnych, w poniedziałek 26 maja, siłą eksmitowały mieszkańców Can Vies.

Działacze Złotego Świtu próbujący budować swoje partyjne struktury w Australii zaczęli "atakować lokalnych anarchistów".

Na początku maja w Brisbane miała się odbyć demonstracja australijskich i greckich neonazistów podczas której domagano się uwolnienia z więzień członków Złotego Świtu.

Akcja zakończyła się porażką, a środowiska neofaszystowskie zrobiły z siebie pośmiewisko. http://stopnacjonalizmowi.wordpress.com/2014/05/02/australia-nieudana-de...

Prawdopodobnie obciachu było im za mało więc uznali, że w ramach walki za Wielką Białą Grecję namalują na siedzibie anarchistów swastykę i nazwę swojej partii.

Po dwóch latach i dwóch miesiącach pokojowego blokowania wejścia do niechcianej kopalni złota El Tambor.

Przeciwnicy inwestycji Kappes, Cassiday & Assocaites (KCA) zostali eksmitowani przez policję.

Opór mieszkańców okolic został złapany a ciężki sprzęt przetransportowany na teren kopalni.

Mieszkańcy okolic La Puyi oddalonej o kilka mil na północ od stolicy kraju twierdzą, iż inwestycje górnicze na ich ziemiach są nielegalne ponieważ nie były z nimi konsultowane.

Zapowiadają kontynuowanie 24-godzinnej okupacji wejścia do kopalni.

W marcu tego roku Berkin, radykalny lewicowiec, zostal zamordowany na ulicy przez policje. Berkin pochodzil z biednej dzielnicy Okmeydanı zamieszkalej przez ludnosc kurdyjska, ludnosc alevi oraz radykalnych lewicowcow, a takze wielu anarchistow i anarchistek. Od tamtego czasu trwaja nieprzerwanie protesty, zamieszki, demonstracje, gdzie gniew ludzi wydostal sie otwarcie na ulice. W miedzyczasie panstwo tureckie za pomoca zbrojnych oddzialow policji zabilo kolejne osoby, a dzisiaj zamordowano 30 letniego Akan'a Yücel, Kurda, ktory osierocil syna.

W protestach bardzo aktywnie uczestnicza anarchistki i anarchisci z calej Turcji i Kurdystanu tureckiego przeciw brutalnosci policji, panstwa i kapitalu.

Esencję całego projektu Donieckiej Narodowej Republiki można zmieścić w jednym akapicie, wziętym z zakończenia preambuły jej Konstytucji:

„Stworzenie suwerennego, niezależnego państwa, opartego na ustanowieniu jednego, kulturalno-cywilizacyjnego stronnictwa Rosyjskiego Świata, opartego na tradycyjnych, religijnych, społecznych, kulturalnych i moralnych wartościach, z perspektywą wejścia w skład Większej Rosji, co byłoby jak aureola dla Rosyjskiego Świata.”

Filar nowego państwa, w prostych słowach, ukazuje rosyjski nacjonalizm – wyrażenie „Rosyjski Świat” powtarza się w Konstytucji nieskończoną ilość razy. Na przykład w sensie deklaracji:

„…uczucie pozostawania integralną częścią Rosyjskiego Świata jako cywilizacji rosyjskiej…”

„…myślenie o jedności losu całego Rosyjskiego Świata i chęć dalszego pozostawania jego częścią…”

„…pozostać wiernym ideałom i wartościom Rosyjskiego Świata i czcić pamięć przodków…”

W Bawarii w mieście Furth prowadzone jest śledztwo przeciwko policjantowi, który przykleił w swoim radiowozie wlepkę ze znanymi hasłami używanymi przez niemieckich neonazistów.

Zdjęcie jednej z wlepek z napisem "Good Night Left Side" zrobiła osoba wracająca z meczu piłkarskiego. Jak mówi, wlepki były widoczne z zewnątrz. Inne zawierały hasła "Organize against Antifa. Know your enemy. Name your enemy" oraz "No sex with ticks". Słowo "tick" kleszcz jest używane przez niemiecką skrajną prawicę jako pogardliwe określenie oponentów politycznych.

Jak ustalono, 25-letni policjant kupił wlepki w internetowym sklepie Final Resistance prowadzonym przez bawarskich neonazistów.

Jedyna podstawowa wartość dookoła, na której budować się może lewicowa i liberalna polityka, to ludzie. Nie państwa, nie narodowości, nie idee, nie mity – a ludzie.

Na dodatek ludzie to nie jakaś abstrakcyjna wielkość, ale każdy konkretny, maleńki człowiek z jego marzeniami, potrzebami i słabościami.

Dlatego wszystko co się dzieje w Donbasie ja oceniam właśnie patrząc na ludzi, odrzuciwszy takie nacjonalistyczne fantomy, jak „prawo narodów do samostanowienia” z jednej strony i „terytorialną jedność” z drugiej.

Nie będziemy zwracać uwagi na kolor flag, a popatrzymy na sedno sprawy. To co dzieje się teraz na wschodzie państwa, to zamiana Donbasu w Somalię. Nie w Hulajpole, jak mówią niektórzy pseudo-lewicowo-brunatni-dranie, a konkretnie w Somalię, czyli państwo, gdzie wszystkim rządzą uzbrojone bandy. Hulajpole w Donbasie teraz po prostu nie może powstać. Dlatego, że anarchia – tonie wesołe chłopy z harmonijkami, anarchia – to nie jeżdżenie na karuzeli ze strzelbą, anarchia – to umiejętność ludzi, którzy potrafią organizować się samodzielnie, współpracować jeden z drugim.To możliwość organizacji wspólnoty, którą można by było nazwać anarchistyczną, albo liberalną, albo lewicową. By tak się stało, krytyczna masa mieszkańców musi być aktywnie wciągnięta w ten proces.

W Hiszpanii w latach 30. setki, tysiące i miliony ludzi było praktykującymi anarchistami. Ruch Bat’ki Machno bazował nie tylko na karabinach maszynowych i strzelbach. On bazował na radach pracowniczych, związkach zawodowych i na – wtedy jeszcze żywej – tradycji chłopskiej wspólnoty, która sama z siebie była przykładem masowego, oddolnego samorządu. Każdy zapatysta w pełni świadomy jest częścią liberalnej struktury, w której ludzie myślą o wspólnym jak o swoim i razem biorą udział w podejmowaniu decyzji.

Kiedy uzbrojone bandy chodzą po mieście, poziom ulicznego bandytyzmu rośnie, a większa cześć mieszkańców ze strachu siedzi w domach i myśli jakby zwiać – to nie anarchia, to jej przeciwieństwo. W Donbasie obecnie nie ma możliwości zbudowania liberalnej wspólnoty, tutaj nie ma jakiegokolwiek masowego ruchu pracowniczego (ani nawet politycznego, który mógłby być wykorzystany jako baza), nie ma jakichkolwiek wpływowych organizacji politycznych. Są niezależne kopalniane związki zawodowe, ale to wysepki na oceanie. W przyszłości wokół tych kopalń obowiązkowo zbuduje się coś progresywnego i możliwe, że to będą pierwsze kiełki anarchistycznej wolności. Ale teraz każdy aktywny pracowniczy ruch w Donbasie jest pogrzebany – gdyby się tylko ogłosił, od razu zostałby zdławiony przez uzbrojony lumpen-proletariat.

Liberalne projekty w tych stronach rozpracowuje kilkudziesięciu podzielonych aktywistów, rozrzuconych po miastach, i kilka raczej apolitycznych, niż lewicowych związków zawodowych, które nie mogą (a na razie nawet nie chcą) być siłą, zdolną efektywnie przeciwdziałać znacznym liczebnie, a do tego przygotowanym i uzbrojonym oponentom.

W tym momencie pracownikom Donbasu i Słobożanszczny w pierwszej kolejności jest potrzebny pokój. Dlatego, żeby zmienić burżuazyjną wojnę w wojnę klasową, potrzebują jakichś zasobów, w pierwszej kolejności organizacyjnych, których teraz nie ma. Trzeba zbierać siły i umacniać związki, a na to potrzeba lat. Wybudowanie „Somaliszczyny” odrzuci na długo wszystkie perspektywy powstania jakichkolwiek oddolnych ruchów. Jedynymi, którzy korzystają z tego, co teraz się dzieje, są politycy-pelikany, którzy łapią rybki w mętnej i krwawej wodzie, konsolidując ludzi wokół autorytarnego i nacjonalistycznego projektu. I oczywiście rzygać się chce na widok zachodnich i rosyjskich kanapowych obserwatorów, którzy patrzą na wyjątkowo ciekawe show i wygrażają
pięściami w stronę ekranu, popierając wybraną stronę konfliktu. Zrozumienie sedna tego, co się dzieje, jest dla nich szkodliwe, bo zmusza do myślenia i przeszkadza cieszyć się z show. Jaskiniowcy jacyś, zabijają jedni drugich, uśmiać się idzie, patrz: czerwone flagi, wstążki, Lenin, hop hop brać ich!

http://161crew.bzzz.net/o-donbasie-z-pozycji-anarchistycznych/

W dniu imprezy duńska policja starła się z protestującymi antyfaszystami. Kopenhascy wolnościowcy sprzeciwiali się antymuzułmańskiej manifestacji, zorganizowanej przez Duński Ruch Narodowosocjalistyczny (DNSB).

W miejscu pikiety zebrało się ok. 50 członków DNSB. Jeden z nich przyniósł nawet gitarę, lecz nim zdążył zagrać choć jeden akord, demonstracja nacjonalistów została otoczona i zagłuszona przez ponad trzystuosobową grupę protestujących z Antify oraz organizacji Racismefri By. W stronę przedstawicieli Frontu Narodowego poleciały butelki.

Zanim jeszcze doszło do zebrania, lider DNSB Esbe Rohden Kristensen miał bliskie spotkanie trzeciego stopnia z bojowymi antyfaszystami i wraz z kolegą szybko znalazł się na ziemi. Od poważniejszych obrażeń uratowała go interwencja policji, która następnie zakmneła go w radiowozie i wywiozła ze strefy zagrożenia.

Ponowne starcia policji z demonstrantami w Brazylii. Uczestnicy zajść protestowali przeciwko przerzucaniu wysokich kosztów Mistrzostw Świata na społeczeństwo, podczas gdy beneficjentami tychże będzie bogata i wpływowa mniejszość. Były to kolejne zamieszki w Rio de Janeiro i Sao Paulo. Demonstranci rzucali kamieniami, palili opony i zablokowali ulice. Policja użyła gazu łzawiącego, udaremniono też atak na jeden z banków. Zdaniem protestujących Brazylia ma pilniejsze potrzeby finansowe niż organizowanie mundialu.

To haniebne. Nie sam stadion, ale jego koszt. W okolicy w górę poszły ceny najmu mieszkań, służba zdrowia leży, nie mamy lekarzy, chirurgów - dlatego, że oni woleli wydać pieniądze na mundial, a nie na zdrowie czy edukację

- mówi BBC uczestniczka demonstracji.

Blisko sześćdziesiąt kobiet, które zostały bez pracy, po tym, jak firma Naprzód zerwała kontrakt ze szpitalem wojewódzkim w Bełchatowie, a nowa firma ich nie zatrudniła, od Świąt Wielkanocnych codziennie przychodzi do szpitala, podpisując listę i zgłaszając gotowość do pracy. Panie postanowiły zorganizować pikietę przed szpitalem i zapowiadają, że będą tak długo protestowały, aż ktoś zainteresuje się ich losem i odzyskają pracę.

Zabierzmy się za Apple! Żadna aplikacja nie pomoże Ci w strajku!

15-17 maja – DNI AKCJI przeciwko globalnym łańcuchom wyzysku – Rzym, Frankfurt, Bologna, Warszawa, Poznań, Dusseldorf

W ramach Europejskich Dni Akcji – mayofsolidarity.org – organizujemy protesty i akcje nieposłuszeństwa obywatelskiego w różnych miastach Europy przed sklepami Apple.

Warszawa - 15 maja, szczegóły wkrótce
Poznań - 17 maja, godz. 12, przed Starym Browarem, w którym znajduje się iSpot

Apple, który korzysta z globalnych łańcuchów wyzysku, będzie dla nas symbolem „nowoczesnej produkcji na zamówienie”, żerującej na globalnych różnicach płacowych. Dziś w czasach kryzysu w całej Europie wprowadza się programy oszczędnościowe, w efekcie których bogacą się bogaci i biednieją biedni. Coraz więcej osób pracuje na śmieciowych umowach. Ta sama polityka prowadzi do wzrostu wyzysku w globalnych fabrykach.

Apple jest przykładem firmy, która nie ma swoich zakładów produkcyjnych, a iPhony i iPady produkowane są przez producentów kontraktowych – jak np. Foxconn w Chinach. Oferują oni pracownikom bardzo niskie płace. Firma Apple dostarcza projekty i technologie, a Foxconn organizuje dla niej produkcję przemysłową. Foxconn, który zatrudnia 1,3 mln pracowników, jest najważniejszym na świecie pracodawcą w przemyśle i producentem ponad 50 proc. elektroniki na świecie.

Smartfony i tablety, notebooki, stacje i konsole do gier: wszystkie te urządzenia naznaczone są potem i krwią głównie młodych migrujących pracowników i pracownic. Doświadczają wyzysku w zakładach produkujących elektronikę w Azji, Ameryce Łacińskiej i Europie Wschodniej. W przemysłowych obozach pracy, gdzie spotykają się z upokorzeniem, stresem, pracą na zmiany, niskimi płacami, despotycznym zarządzaniem, wypadkami przy pracy i chorobami. Jednak w medialnych przedstawieniach naszego cyfrowego świata nie znajdziemy opowieści o tym horrorze, a tym bardziej nie ma ich w popularnych spotach reklamowych Apple czy Samsunga.

Również w Polsce globalne korporacje produkujące elektronikę i sprzęt AGD wyzyskują pracowników. W Specjalnych Strefach Ekonomicznych pracownicy często pracują po dwie zmiany, za najniższe wynagrodzenie, pod stałym nadzorem. Nierzadko zatrudniani są przez agencje pracy tymczasowej, przez co pozbawia się podstawowych praw pracowniczych. Jednak co jakiś czas z powodu fatalnych warunków pracy wybuchają protesty i strajki, jak np. w fabryce Chung-Hong Electronics pod Wrocławiem – produkującej dla firmy LG – podczas których pracownicy skandowali: „Nie jesteśmy maszynami!”.

Apple poprzez swoją politykę „odpowiedzialnego dostawcy” – przy współudziale naukowców z Uniwersytetu Stanforda i innych instytucji – próbuje zrzucić wszelką odpowiedzialności za warunki pracy na dostawców. Apple chce pokazać, że fabryki są „bezkonfliktowe”. Wiemy jednak, że pracownicy walczą. Ciągłe wypuszczanie nowych modeli i jakość, do której dąży Apple, są możliwe tylko dzięki ekstremalnemu wyzyskowi. Polityka „odpowiedzialnego dostawcy” jest mało wiarygodna i jeszcze nikt nie udowodnił, że kontrole w fabrykach są prowadzone w niezależny sposób. Apple, Foxconn i inni dostawcy są w równym stopniu odpowiedzialni za warunki pracy.

Majowe Dni Akcji organizujemy, aby nagłośnić problem wyzysku w przemyśle elektronicznym oraz zachęcić wszystkich do wsparcia walki toczonej przez pracowników i pracownice Foxconna, i nie tylko. W 2010 r. dziesiątki młodych chińskich pracowników popełniło samobójstwo skacząc z budynków fabrycznych Foxconna. Samobójstwa wywołały dalsze konflikty i falę strajków, które w niektórych przypadkach zmusiły Foxconna i innych pracodawców do podniesienia płac. Działacze z grup wspierających pracowników i pracownie z Chin, Hongkongu i innych krajów twierdzą, że to ciężkie warunki pracy i wojskowe zarządzanie były przyczyną samobójstw. Ujawnili również, że Foxconn, aby uniknąć niepokojów, próbował dzielić i izolować robotników w halach fabrycznych i w hotelach robotniczych. Pomimo tego, fabryki Foxconna wielokrotnie stały się areną strajków i zamieszek.

„Solidarność ponad granicami” to jedno z głównych haseł majowych Dni Akcji. W Rzymie, Bolonii i Mediolanie, w Warszawie i Poznaniu, we Frankfurcie i Dusseldorfie oraz w Paryżu i Amsterdamie 15, 16 i 17 maja odbędą się protesty: w formie zgłoszonych demonstracji lub spontanicznych okupacji, zaplanowanych pikiet lub niezapowiedzianych blokad przed sklepami Apple. Będziemy łączyć te protesty z trwającymi lokalnymi konfliktami i walkami. Nasze działania są próbą powiązania walk pracowniczych w skali międzynarodowej.

Precz z wyzyskiem!

Żadna aplikacja nie pomoże Ci w strajku!

OZZ Inicjatywa Pracownicza
www.ozzip.pl

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o warunkach pracy w chińskich fabrykach Foxconna oraz walkach pracowniczych zobacz książkę: "Niewolnicy Apple" oraz stronę internetową www.gongchao.org

W ramach obchodów Dnia Pracy (Vappu), w dniach 30 kwietnia - 1 maja, w Finlandii odbyły się liczne demonstracje antyrządowe. Podczas Vallaton Vappu (Antyrządowy Dzień Pracy) w Tampere policja jeszcze przed rozpoczęciem demonstracji zatrzymała 3 osoby pod zarzutami posiadania flag, "mogących zostać użytych jako broń". W czasie samej demonstracji, gdy organizatorzy próbowali wynieść z samochodu sprzęt muzyczny, policja (w liczbie kilkudziesięciu oficerów i kilkunastu radiowozów) przez około godzinę blokowała dostęp do samochodu. Kolejne kilka osób zatrzymano, m.in pod zarzutami picia alkoholu czy zakłócania porządku publicznego.

1 maja, podczas tradycyjnej parady 1-majowej, Vallankumouksellinen Blokki, grupującej radykalną lewicę, próbował zakłócić okrzykami przemowę minister Jutty Urpilainen, co spotkało się z interwencją policji i zatrzymaniem kolejnych 2 osób. W Helsinkach podczas demonstracji zatrzymano około 10 anarchistów pod zarzutem posiadania flag i zakłócania porządku publicznego.