Świat

Amnesty International poinformowało, że saudyjski sędzia zwrócił się do kilku szpitali, by sprawdzić czy możliwe jest przecięcie rdzenia kręgowego oskarżonego, który spowodował w bójce paraliż innego mężczyzny. AI apeluje do władz saudyjskich o odstąpienie od ukarania medycznym paraliżem - podał w sobotę portal BBC News. AI podkreśla, że spowodowanie z premedytacją paraliżu jest tożsame z torturami.

Islamskie prawo w Arabii Saudyjskiej zezwala na stosowanie kar opartych na logice zemsty: skazanemu można wyłupić oko za oko, za zabicie człowieka grozi ścięcie głowy.

44-letni Naji Hamdan został zatrzymany w Zjednoczonych Emiratów Arabskich w 2008 roku pod zarzutem terroryzmu. Sąd w Abu Zabi skazał go na półtora roku więzienia. W poczet kary zaliczono mu wielomiesięczny areszt tymczasowy. Hamdan twierdzi, że przyznał się do winy po torturach i nie ma nic wspólnego z terroryzmem. Utrzymuje też, że rząd USA zaaranżował jego aresztowanie i przesłuchanie. Po zwolnieniu z więzienia został deportowany do Libanu, gdzie obecnie mieszka.

Amerykańska Unia Swobód Obywatelskich (ACLU) skierowała pozew do sądu przeciwko CIA i FBI domagając się wydania dokumentów na temat aresztowania Hamdana w ZEA. Mieszkając w Los Angeles prowadził on m.in. ośrodek islamski i pod koniec lat 90. był wzywany na przesłuchania do FBI. Nigdy jednak nie postawiono mu w USA żadnych kryminalnych zarzutów.

W sobotę 14 sierpnia w godzinach wieczornych grupa nacjonalistów z English Defence League - Division Croydon, wracała ze spotkania w hrabstwie Essex i przesiadała się na stacji metra Whitechapel we wschodnim Londynie. Kiedy oczekiwali na pociąg zostali zaatakowani i pobici przez zamaskowaną grupę młodzieży. Po kilkunastu minutach EDL zostało rozgromione, a ci, którzy byli na siłach salwowali się ucieczką.

Jeden z czołowych działaczy EDL na południowy Londyn, znany środowiskom antyfaszystowskim trafił w tą noc do szpitala z obrażeniami głowy. Okolice Whitechapel i East Endu znane są z aktywności anarchistycznej i antyfaszystowskiej.

http://whitechapelanarchistgroup.wordpress.com

W dniu 5 sierpnia 2010, bariści w barze Starbucks w Omaha, zrzeszeni w związku IWW, przeprowadzili krótki strajk, domagając się cofnięcia cięć wprowadzonych "z powodu recesji". W rzeczywistości, zyski firmy Starbucks wyniosły 977 milionów dolarów w ciągu ostatniego roku, a w ostatnim kwartale firma osiągnęła rekord prawie 208 milionów dolarów zysku.

Pracownicy skarżą się, że managerowie Starbucks wykorzystali pretekst recesji, by podwoić koszt ubezpieczenia zdrowotnego potrącanego z pensji, zmniejszyć liczbę zatrudnionych pracowników, zmniejszyć liczbę godzin, zwiększając jednocześnie liczbę zadań do wykonania. "Czas, by zarząd oddał nam to, co z nas wyciśnięto" - powiedziała jedna z pracownic baru.

Od 2008 r. Starbucks zamknął ponad 800 punktów i zlikwidował ponad 18 tys. miejsc pracy. Pozostali pracownicy zostali zmuszeni do cięższej pracy i dodatkowych zadań, takich jak sprzedaż produktów promocyjnych. Po podwojeniu kosztów ubezpieczenia zdrowotnego, wielu pracowników zrezygnowało z ubezpieczenia.

W IWW jest zrzeszonych ponad 300 obecnych i byłych pracowników Starbucks.

http://libcom.org/news/starbucks-workers-nebraska-hold-work-stoppage-190...

W połowie czerwca b.r., trzech polskich pracowników budowlanych pracujących w Dortmundzie zwróciło się do Związku Syndykalistów Polski z prośbą o kontakt do stowarzyszonej organizacji pracowniczej, która mogłaby pomóc w uzyskaniu niewypłaconych pensji od nieuczciwego pracodawcy. Pracownicy nie mówią po niemiecku i mieli kłopoty ze znalezieniem pomocy na własny rachunek. Z powodu braku płatności w maju, w czerwcu pracownicy zaprzestali wykonywać pracę.

ZSP skontaktowało się w tej sprawie z działającą w Dortmundzie sekcją anarcho-syndykalistycznego związku FAU, należącego do tej samej międzynarodówki – Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników.

FAU – Dortmund uruchomiło prawników, którzy wystosowali do pracodawcy list z groźbą procesu i ostatecznym terminem zapłaty (do końca czerwca). Obawiając się akcji ze strony zorientowanych w niemieckim prawie aktywistów, pracodawca uległ i wypłacił zaległe wynagrodzenia (6,20 euro netto za godzinę).

http://www.fau.org/artikel/art_100818-171210

ONZ twierdzi, że Izrael zabrania Palestyńczykom dostępu do 17 procent terytorium Strefy Gazy i jej wód przybrzeżnych, a restrykcje pozbawiają częściowo środków do życia 178 tysięcy spośród półtora miliona mieszkańców Strefy.

Według ogłoszonego wspólnego raportu oenzetowskiego Biura Koordynacji Spraw Humanitarnych (OCHA) i Światowego Programu Żywnościowego (WFP), "w ciągu ostatnich dziesięciu lat Izrael stopniowo ograniczał dostęp Palestyńczyków do ziemi uprawnej i obszarów połowowych".

W dokumencie agend ONZ, opartym na ponad stu wywiadach i danych z różnych źródeł, wojsko izraelskie zabroniło mieszkańcom Strefy Gazy wstępu na ich pola znajdujące się w pasie przygranicznym, którego szerokość dochodzi do 1500 metrów, podczas gdy szerokość całej Strefy, to od 5 do 12 kilometrów.

Dnia 13 sierpnia pod siedzibą główną firmy London & Regional odbyła się pikieta solidarnościowa ze związkowcami ze szwedzkiego związku anarchosyndykalistycznego SAC. London & Regional jest właścicielem szwedzkiego klubu nocnego Bern, który jest odpowiedzialny za represjonowanie sprzątaczy i sprzątaczek. Sprzątacze pracują nawet po 22 non stop, po 7 dni w tygodniu, czasem sypiając w miejscu pracy. Część pracowników zrzeszyła się w związku SAC aby walczyć o lepsze warunki pracy, godziwą zapłatę, a przede wszystkim o ludzką godność. Berns wydał wojnę SAC zwalniając związkowców i używając łamistrajków i pracowników agencyjnych w celu zdławienia oporu pracowników.

Na wezwanie SAC w Londynie zebrało się około 40 osób pod siedzibą właściciela klubu Berns domagając się zaprzestania ataku na pracowników klubu i uznania żądań strajkujących związkowców z SAC. London&Regional tłumaczył się, że nie jest odpowiedzialny za praktyki klubu Bern i że nic nie wie o poczynaniach firmy w Szwecji. Został on natychmiast uświadomiony przez pikietujących o warunkach panujących w Berns i zapowiedziana została kontynuacja protestów w momencie kiedy warunki SAC nie zostaną spełnione.

Organizatorami akcji były grupy i związki: Cleaners Defence Committee, IWW, SolFed/IWA, przybyli i poparli akcję także przedstawiciele Latin American Workers Association, RMT 0543 Finsbury Park Branch, National Shp Stewards Network, Colombia Solidarity Campaign.

13-15 sierpnia w Hiszpanii odbyła się konferencja Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników poświęcona tematom niepewnego zatrudnienia oraz kooperatyw pracowniczych. Delegaci z 12 sekcji (m.in. Hiszpanii, Portugalii, Wielkiej Brytanii, Francji, Polski, Rosji, Słowacji, Norwegii) oraz goście przedstawili sytuację w swoich krajach, dyskutowali o formach działań i strategii oraz prowadzili debaty na temat strategii anarcho-syndykalistycznej.

W pierwszych dwóch dniach konferencji, sekcje MSP przedstawiały także informacje o swoich kampaniach na rzecz pracowników "sprekaryzowanych" - to znaczy, pracowników pracujących bez umów, lub mających inne formy niepewnego zatrudnienia, w tym imigrantów. Widać było wspólne problemy w organizowaniu się tego typu pracowników (strach przed utratą zatrudnienia, konieczność znalezienia innej pracy nawet jeśli nie uzyskali wynagrodzenia za poprzednią pracę). Rozważono strategie, które umożliwiłyby podjęcie skutecznych działań - przezwyciężając rozpoznane problemy.

Ostatni dzień był poświęcony tematowi kooperatyw. Dyskutowano wady i zalety kooperatyw pracowniczych oraz ich relacji z kapitalistycznym otoczeniem - zwłaszcza w kwestii możliwości przetrwania w postaci autonomicznej pomimo zależności od zewnętrznych systemów dystrybucji i konkurencji. Odbyła się bardzo długa dyskusja na ten temat.

Szwedzka Partia Piratów bierze w obronę serwery serwisu WikiLeaks. Będą odpowiadać za bezpieczeństwo serwerów.

- Mamy nadzieję, że dzięki nam ochrona serwisu WikiLeaks wzrośnie. Dbając o bezpieczeństwo stron internetowych WikiLeaks, chcemy przyczynić się do przejrzystości i odpowiedzialności władzy - oświadczył rzecznik Partii Piratów Rick Falkvinge.

W Hiszpanii za przemoc w rodzinie mężczyźni mogą być surowiej karani niż kobiety - uznał hiszpański Trybunał Konstytucyjny. Trybunał stwierdził, że ostrzejsze kary dla przedstawicieli jednej z płci nie naruszają zasad równouprawnienia. Orzeczenie opublikowano we wtorek. Trybunał oddalił skargę sędzi z Alicante, która w odnośnym artykule kodeksu karnego dopatrywała się dyskryminacji mężczyzn.

Zgodnie z hiszpańskim prawem za przemoc wobec żony lub partnerki mężczyźnie grozi do pięciu lat więzienia. Natomiast kobiecie, dopuszczającej się przemocy wobec męża lub partnera, grozi tylko do trzech lat. Trybunał Konstytucyjny zaakceptował to niejednakowe rozwiązanie w związku z tym, że akty przemocy, których dopuszczają się mężczyźni, mają z reguły poważniejsze konsekwencje.

Jedna z izraelskich żołnierek opublikowała na swoim profilu na Facebooku zdjęcia z więzionymi Arabami. Pierwsze z nich przedstawia mężczyznę pod murem, ze związanymi z tyłu rękami i opaską na oczach. W jego stronę patrzy się rozbawiona kobieta (właścicielka profilu). Na drugim, bohaterka fotografii śmieje się, gdy w tle stoi trzech uwięzionych i zaślepionych Palestyńczyków.

Pod zdjęciami można znaleźć beztroskie komentarze kolegów żołnierki, w stylu "Tak wyglądasz najseksowniej". W innym wpisie kobieta naśmiewa się, pytając czy Arab z fotografii ma swoje konto w serwisie. Według Ghassana Khatiba, przedstawiciela Autonomii Palestyńskiej, takie zachowania dowodzą, że okupanci "są dumni z poniżania Palestyńczyków". Izraelska armia zapowiada, że kobieta stanie przed sądem wojskowym.

Za: news.yahoo.com

Ponad pięć tysięcy imigranckich robotników przewróciło wieżyczkę strażniczą podczas zamieszek, które odbyły się w zakładzie Tebrau w malezyjskim mieście przemysłowym Johor Baru. Wzburzenie robotników wywołał wypadek podczas, którego ranny został jeden z nich, a kapitaliści zwlekali z wysłaniem go do szpitala. W wyniku opóźnienia 20-letni robotnik z Nepalu zmarł.

W czasie walk obrzucono kamieniami i śmieciami 200 policjantów, w walkach użyto także gaśnic. Starcia zakończyły się dopiero po siedmiu godzinach, późnym wieczorem.

Protestujący domagają się stworzenia przychodni na terenie zakładu, a także podwyżki płac. W wyniku starć zarząd zgodził się na spotkanie z przedstawicielami robotników.

Imigranci w Malezji są w najtrudniejszej sytuacji, jeśli chodzi o warunki pracy i płacy, mimo że stanowią 20 proc. siły roboczej w kraju. Samoorganizacja pośród nich napotyka na trudności wynikające z faktu, że pochodzą z wielu krajów, np. protestujący w Tebrau pochodzili z Nepalu, Birmy, Wietnamu, Bangladeszu oraz Indii.

15 sierpnia 2010 po meczu „Aresnał” (Kijów) - „Wołyń” (Łuck) doszło do największego w historii Ukrainy ataku zorganizowanego przez ugrupowania ultraprawicowe. Na 30 kibiców Arsenału (są znani ze wspierania Antify) napadło 50 uzbrojonych neonazistów rekrutujących się spośród kibiców klubu „Dynamo”.

Bójka miała charakter ideologiczny - ze strony napastników padały hasła: „Heil Hitler!” i „White Power!”. Podczas walki doszło do próby zabójstwa jednego z leżących antyfaszystów, który został trzykrotnie ugodzony nożem w plecy. Ma uszkodzone płuca i był operowany. Pozostali kibice Arsenału odnieśli liczne obrażenia, głównie oparzenia od gazu i urazy głowy. Jeden z nich trafił do szpitala z amnezją.

Po zdarzeniu zatrzymano 4 (według niektórych danych 6) napastników, z których jeden był w posiadaniu zakrwawionego noża. Milicja nie zamierza wszczynać postępowania kryminalnego i klasyfikuje sprawę jako zwykłe chuligańskie porachunki.

Przebywający w więzieniu za działalność w grupie Walka Rewolucyjna anarchista Nikos Maziotis podjął strajk głodowy, żądając dostępu do szpitala w którym Pola Roupa miała mieć poród, jak również zażądał prawa do odwiedzania jej i ich syna w żeńskim skrzydle więzienia Korydallos w Atenach

Nikos Maziotis oraz Kostas Gournas zakończyli przed kilkoma dniami strajk głodowy, wraz z powstrzymującymi się od przyjmowania posiłków około 90 więźniami (politycznymi i kryminalnymi) w całym kraju którzy okazywali w ten sposób swoje wsparcie dla żądań Nikosa Maziotisa by mógł odwiedzić on swoje nowo narodzone dziecko.

Nikos Maziotis został przeniesiony rano do szpitala Alexandra w Atenach i spotkał się ze swoją towarzyszką broni i partnerką życiową Polą Roupą, która urodziła ich syna wczoraj pod dobrą opieką i bez obecności jednostki antyterrorystycznej na jakimkolwiek etapie całej procedury. Jest prawie pewne, że drugie żądanie Nikosa, by mógł on odwiedzać Pole w więzieniu Korydallos, również zostanie spełnione.

Sześciu afrykańskich imigrantów zostało zastrzelonych na pustyni na Półwyspie Synaj przez beduińskich przemytników i egipską straż graniczną. Przemytnicy związali około trzystu nielegalnych migrantów,w większości z Erytrei, żądając od nich więcej pieniędzy za obiecany przerzut do Izraela. Część uwięzionych zdołała się jednak uwolnić i odebrać broń prześladowcom. Wywiązała się walka, w której czterech migrantów zginęło z rąk beduińskich przemytników. Dwie inne osoby zostały później zastrzelone przez funkcjonariuszy egipskiej straży granicznej na granicy z Izraelem.

Setki przybyszy z Czarnej Afryki co roku próbują się przedostać do Izraela, w poszukiwaniu azylu politycznego lub pracy. Migranci korzystają z pomocy beduińskich przemytników, którzy żądają do tysiąca dolarów od osoby za swoje usługi. Dziesiątki osób ginie z rąk egipskich pograniczników. ONZ krytykuje Egipt za zabicie ponad 60 afrykańskich migrantów od 2007 roku.