Dodaj nową odpowiedź

Dla mnie to kwestia forma finansowania tej instytucji jest zdecydowanie drugorzędna. O wiele istotniejsza jest sama struktura, relacje wykladowca-student, forma sprawdzania wiadomości itd.
Po własnych doświadczeń - 2 latach studiów, rozmów ze znajomymi na innych uniwersytetach jestem zdecydowany, że z faktycznym rozwojem osobości, poszerzaniem horyzontów myślowy czy wzrostem umiejętności to miejsce nie ma kompletnie nic wspólnego.

Konkretne przykłady mógłbym mnożyć, każdy kto się bezpośrednio ze studiami zetknął niech sam sobie oceni czy forma prowadzonych wykładów, zaliczeń, kolokwiów i egzaminów, które póżniej jednoznacznie przekładają się na oceny, które niby mają świadczyć o poziomie wiedzy i umiejętności są zasadne.

Studiując pedagogikę czytam o tym jak nie powinny wyglądać relacje nauczycielskie, w jaki sposób lekcji prowadzić nie należy i jakie błędy pedagogiczne są często popełniane, o takich kwestiach jak np. "handel ocenami", sztuka prawidłowego odpowiadania i wszelkie inne z zakresu "ukrytego programu nauczania" - wszystkie te przykłady mam u siebie na wydziele ... a jak wspomniałem z rozmów ze znajomymi wynika, że nie jest to bynajmniej odosobniony przypadek.

Póki te relacje się nie zmienią naprawde nie interesuje mnie czy studia będą płatne czy nie. Nie widziałbym najmniejszej potrzeby wydatkować energie na podtrzymywanie chorego systemu. Dla mnie te budynki mogą zostać sprywatyzowane, wydzierżawione czy sprzedane. Niech zostawią tylko biblioteki i sale ćwiczeń - w tych widze zdecydowany sens i chętnie korzystam.

Po bezpośrednim zetknięciu się z atmosferą studiów coraz bardziej umacniam się w przekonaniu o "odszkolnienieniu społeczeństwa", a zainteresowanych jakby to mogło wyglądać, choć w zarysie, odsyłam chociażby do książki Ivana Illicha - "Społeczeństwo bez szkoły".