Dodaj nową odpowiedź

Ale chyba jeszcze nie widzą, że nie możemy realizować postulatów anarchosyndykalistycznych za pomocą takiego narzędzia jakim jest hierarchiczny związek zawodowy. Zamiast zawsze zapraszać jakiegoś zawodowego „związkowca”, czy politycznego lidera związku na waszych imprezy, może trzeba koncentrować się na oddolnych pracownikach. Moim zdaniem warto koncentrować się na kontaktach z normalnymi ludźmi, a nie lansować ludzi w rodzaju Ziętka czy Tuszyńskiego, ponieważ akurat oni reprezentują wizje nie anarchosyndykalistyczne, lecz ich praca polega na tworzeniu hierarchicznych związków z opłacanymi liderami i na wchodzeniu do polityki.

Pojęcie „praw pracowniczych” może być różne; wiele ludzi rozumie te prawa, jak prawa bycia dobrze opłacalnym i nie zwolnionym z pracy. Ale dla anarchosyndakalisty, prawa pracy nie opierają się tylko i wyłączne na walce o lepsze pensje, bo choć pracownicy zasługują na to, ograniczenie ruchu tylko do tego jest równe reformizmowi kapitalizmu. Nasze cele, zniesienie kapitalizmu i tworzenie poziomych mechanizmów dla organizowania pracy polegają na tym, żeby zwykli ludzie zrozumieli cele i wizje anarchosynydkalistyczne i byli gotowi współdziałać na zasadach niehierarchicznych. Ja nie jestem pewna czy ludzie odbierają tę różnicę, jeśli wszędzie widać na akcjach i imprezach anarchosyndykalistów tych samych związkowców z pionowych struktur związków, którzy podążają tylko drogą reformizmu w ramach kapitalizmu, lub państwowego kapitalizmu. Była taka strategia wśród pewnych anarchosyndykalistów, żeby nie występować jako anarchiści w sprawach pracowniczych, bo można ludzi odstraszyć, ale z drugiej strony nie możemy odstąpić od głównych celów pracy w ruchu pracowniczym i to nie jest walka o jakieś abstrakcyjne „prawa”. Anarchiści powinni odgrywać inną rolę niż związek zawodowy. Mniej imprez z tymi „związkowcami”, a więcej kontaktu ze zwykłymi ludźmi.