Dodaj nową odpowiedź

cały sęk w tym, że nie pokazałeś tej tendencji. Przeciwnie: Na przykładzie Anglii i Francji widać, że są to zjawiska skrajnie heterogeniczne. W grę wchodzi zarówno rozstrzał co do czasu jak i motywacji i okoliczności politycznych. Z jednej strony marksista polityk z dylematami, nazizmem i Hiszpanią na głowie, z drugiej - centrowy ekonomista, którego projekty wdrożono prawie 10 lat później, w 1945, a inne jeszcze później.