Dodaj nową odpowiedź

Dwie tezy:

1. Po pierwsze - bez sensu jest przyjmowanie jakiegoś stałego znaczenia terminów lewica/prawica i zastanawianie się, czy anarchizm jest lewicowy czy raczej prawicowy. Jest oczywiste, że jest lewicowy. Tylko, że trzeba spojrzeć na to na odwrót - na nowo określić tę opozozycję. Po prostu jeżeli jesteś anarchistą inaczej patrzysz na rzekomą lewicowość "lewicy". Np. bolszewizm - w łonie radykalnej lewicy - jest czymś w rodzaju konia trojańskiego prawicy.

2. Po drugie - lewicowość najlepiej mierzyć odwołując się do dwóch prostych kryteriów:
- stosunku do podziału dóbr i - co za tym idzie władzy ekonomicznej
- stosunku do wszelkich relacji władzy - jej centralizacji, reprezentacji, autorytetu, ograniczeń etc.

Z punktu widzenia obydwu kryteriów przeciwieństwem anarchizmu jest zarówno jest albo ultraliberalizm albo faszyzm (albo jakieś reakcyjne ultrakonserwatywne ideologie oparte na tradycji bądź autorytecie).

Kluczem do lewicowości jest stosunek do WŁADZY. Obydwa te kryteria odnoszą się do władzy, tylko w inny sposób. Błędem nieanarchistycznej lewicy, która uważa się za radykalną, jest nie dostrzeganie wagi drugiego (relacji władzy nieekonomicznej, zwłaszcza politycznej). Natomiast sentymentalni liberałowie, libertarianie i itp dziwolągi nie widzą nieszczącej siły oddziaływania pierwszego (władzy ekonomicznej).

Ot i cała zagadka.