Dodaj nową odpowiedź

Pragnienia, również materialne oraz ambicje by je zaspokoić ma każdy zdrowy człowiek, niezależnie od systemu. W socjalizmie jedynie dominuje uczucie beznadziei, że uda sie to zrobić, więc ludzie przestają do tego dążyć. To nie znaczy, że przestają je mieć. Środki materialne łatwiej jednak zdobywa się we względnie liberalnej Wielkiej Brytanii, niż w umiarkowanie opiekuńczej Polsce.

Jedno i drugie nie ma wiele wspólnego z polityką karną, która może być różna. Trudno się spodziewać szacunku dla prawa, gdy kary nie są surowe, a zysk z kradzieży duży (tu fakt, że w socjalizmie nie za bardzo jest co kraść).

A odpowiadając na Twoje pytanie, to prawda że przykład nie jest dowodem, ale ja nie dowodzę, tylko stawiam jedynie taką hipotezę na podstawie własnych przemyśleń.