Dodaj nową odpowiedź

Przede wszystkim nie można jednym słowem opisać tak skomplikowanego bytu jak człowiek jednym słowem. Tak w skrócie - z jednej strony człowiek jest egoistą, to jego biologiczna natura, atawistyczny odruch. Będzie on walczył o przetrwanie, nawet kosztem innych (dobrym przykładem jest tu egoizm w obozach koncentracyjnych [chyba trochę rehabilituje tu capo z obozów, ale jestem w jakimś stopniu wstanie ich zrozumieć]). Z drugiej strony - człowiek jest istotą społeczną, częścią większego bytu, w ramach którego ujawnia się to co w nim dobre, cała jego szlachetność, solidarność, altruizm, współczucie. Który z tych aspektów zdominuje zależy od warunków w jakich dany człowiek żył, wychowywał się, w jakich się znalazł. Kapitalizm, moim zdaniem, budzi w nas te najgorsze postawy, łechce nasz egoizm. Dlatego należy z nim walczyć, szukając alternatywy. Tutaj zasadza się solidarność i współpraca, która pozwala nam z jednej strony walczyć z naszym zwierzęcym egoizmem, z drugiej - dać każdej jednostce maksimum wolności. Nie wiem, jak Ty, ja nie widzę w tym żadnej sprzeczności. Egoizm i solidarność to dwie strony naszej natury, które walczą w nas o dominację - i obu z nich należy się szacunek. Pozdrawiam.