Dodaj nową odpowiedź

"myślę że geneza patriotyzmu była nieco różna od tego co zaprezentowałeś. Myślę że patriotyzm... istniał od kiedy tylko człowiek zszedł z drzewa"

Momentami mam wątpliwości czy czytałeś artykuł, który komentujesz.
Napisałem wyraźnie:
"Jest on [patriotyzm] tym, co odziedziczamy po dziadkach z Neandertalu i czynimy współczesną tradycją"
Jeżeli ta metafora jest zbyt trudna, to pozwól na małą parafrazę:

Patriotyzm jest ugruntowany w naszej odległej przeszłości sięgającej czasów prehistorycznych.

Teraz lepiej?

Skup się. Po pierwsze żadne tereny nie są własnością czlowieka. Goszczą nas jedynie, tak jak wszystkie inne istoty. Zwierzęta też walczą o swoje terytoria - ale tyczy się to tylko zainteresowanych osobników, nie cierpią na tym osobniki niezainteresowane (np. cywile, dzieci), nie dochodzi do skażenia nuklearnego, nie są werbowane niezainteresowane jednostki i przedewszystkim, żaden osobnik nie jest konwertowany na zainteresowanego przez wychowanie, propagandę, system kształcenia i edukacji!!!
Zatem jest spora różnica między zwierzęcym przywiązaniem do terytoriów a ludzkim patriotyzmem. Dlatego nie wydaje mi się, aby powoływanie się na korzenie tej idei sięgające prehistorii było jakimkolwiek usprawiedliwieniem jej głupoty i braku sensu.

Kolejny błąd myśleniowy: "takie rzeczy jak Katalonia, Baskonia, Tybet czy Osetia też nie istnieją?"
Moment, Pion nie mówi, że nie istnieją tereny, kawałki Ziemi, nazwane tak czy inaczej. Nie można też zaprzeczyć, iż ludzie nadają nazywy zamieszkiwanym miejscom i się do nich przywiązują. Nie ma w tym nic złego. Problem pojawia się, kiedy ktoś od małego wpaja Ci, że musisz za wszelką cenę bronić i być dumny z czegoś, czego tak naprawdę nie znasz i z czym nie byłbyś uczuciowo związany, gdyby nie taka właśnie edukacja.

Ja też żyję za granicą i nie sądzę, aby było bardziej prawdopodobne, że spotkany tu Polak będzie lepszym znajomym od innych. To, że rozumiałby pewne kwestie lepiej niż pozostali ma tyle związku z patriotyzmem co to, że rozumiałby słowa w języku, w którym inni nie rozumieją - czyli żadnego.