Dodaj nową odpowiedź

Wspaniała wypowiedź, którą doceniam pod wieloma względami. Jest to tekst obszerny lecz spójny, mistrzowski w skuteczności przekazu. Mam wrażenie, iż jest pan wykładowcą - jeśli nie, to wielka strata dla naszego szkolnictwa. Dziękuję za tak obrazowe streszczenie historii powstania narodów.

Jedynym co mnie zastanawia i skłania do odpisania na pański komentarz (poza chęcią wyrażenia uznania), jest to, że nie mogę odnaleźć spójności "słowa wstępnego" z resztą treści - wszak miała być polemika, a wyszło dopełnienie mojego wywodu. Nie potrafiłbym wskazać kontrastu żadnego z punktów pańskiego "procesu dziejowego" z moim "patriotyzm – mile widziana choroba". Nie przekonywałem przecież, że sposób w jaki doszło do "wygenerowania" w ludziach poczucia tożsamości narodowej nie był naturalny.
To nad czym spekulowałem, to jej słuszność i pożyteczność. Nie chce pan chyba przytaczać argumentacji sprowadzającej się do usprawiedliwiania faktów ich naturalnym procesem powstania czy tłumacząc historię pochodzenia? W takim wypadu można by stwierdzić, że wojna nie jest niczym złym, bo jest w pełni naturalnym zjawiskiem z punktu widzenia genezy ludzkości - a z tym chyba nie zgodzimy się oboje :)

W ostatnich słowach natomiast, definitywnie przyznaje pan, iż jedynie częściowo "bycie patriotą" jest pana wolnym wyborem. Zastanawiam się czy gdyby odjąć tą część mimowolną (jak się domyślam ugruntowaną głęboko w psychice za sprawą indoktrynacji z czasów, kiedy mózg młodego człowieka lub wręcz dziecka nie jest jeszcze prawie w ogóle sceptyczny, przez co racjonalność jest mu obca) a krajem czy narodem byłby ogół populacji świata, czułby pan miłość do swego rodzinnego skrawka ziemi o rozległości sięgającej tysięcy Km kwadratowych, jak to ma miejsce teraz? Czy świadomość historii jaką przeżyli ludzie panu obcy lecz utożsamiający się z tym samym tworem (wg mnie abstrakcyjnym) zwanym Polską wystarczyłaby, aby był pan z tegoż tworu dumny?

Ja zwykłem być dumny z czegoś co jest moją zasługą - miejsce mojego urodzenia natomiast, "stety" lub niestety, nią nie jest.

Pozdrawiam serdecznie.