Dodaj nową odpowiedź

A1. Jasne, że nie możesz dysponować. Nie sądzisz więc, że stawianie śmiałych tez o "realnej groźbie" czegoś tam w tej sytuacji jest trochę, eee, nie na miejscu? Sugerowanie się doświadczeniami kapitalistycznych, zetatyzowanych rynków ma tyle sensu, co - powtórzę - krytyka koncepcji anarcho-kolektywistów, w oparciu o sytuację panującą w radzieckich kołchozach... I tu, i tam mamy (mieliśmy) do czynienia z wykorzystywaniem potężnych instrumentów przymusu, które "trochę" się kłócą z pierwotnymi założeniami obu doktryn/ruchów/ideologii itp.

A2. Ani Carsona, ani Tuckera w poczet libertarian zaliczyć się raczej nie da i nigdzie czegoś takiego nie sugerowałem. Tym niemniej, Carson wielokrotnie podkreślał, że istnieje szerokie pole do współpracy między "klasycznymi" anarchistami, wolnościową lewicą, a częścią libertarian, gdyż nie wszyscy z tych ostatnich to pożyteczni idioci w służbie kapitalistycznego status quo (Carsona "potoczni libertarianie"). Rzecz jasna, mowa o left-libertarianach, których idee, propozycje strategii itd jakoś zupełnie umykają anarchistycznym krytykom. Przeważa u was tendencja do utożsamiania wszystkich libertarian z przedstawicielami wspomnianego potocznego libertarianizmu (miłośnikami bydlaka Pinocheta, korporacji itp), co jest nieprawdziwe i krzywdzące - vide Twoje "znakomita większość ideologii rządzącej i ideologii libertarian pokrywa się wzajemnie".

Dla porządku dodam, że nie namawiam nikogo, żeby zapałał gorącą miłością do libertarianizmu (sam jestem raczej umiarkowanym sympatykiem, z pozycji @indywidualistycznej, a nie jakimś wielkim entuzjastą). Uczulam tylko, żeby krytykować z głową: merytorycznie, na podstawie tekstów źródłowych, a nie obiegowych stereotypów i opinii z drugiej lub trzeciej ręki, typu "Hayek idolem libertarian".