Dodaj nową odpowiedź

Sam artykuł jest ciekawą i rzeczową analizą. Istotą jest rzeczywiście to, "że kapitalizm nie jest w stanie permanentnego kryzysu, ale sam JEST permanentnym kryzysem – systemem, który tworzy klasy i kasty ludzi i który utrzymuje się dzięki wtrącaniu milionów ludzi w skrajną nędzę."
System bankowy a w szczególności odsetki to coś przypomina osmozę i tak działa. Margit Kennedy w "Pieniądzu wolnym od inflacji i odsetek" ( we wstępie -Cztery zasadnicze nieporozumienia dotyczące funkcji pieniądza- http://zb.eco.pl/article/byCategory/63,1 ), pokazuje to całkiem klarownie. Tego typu analizy jednak nie przebijają się do powszechnego obiegu. Dlaczego?
System kastowy to nie tylko Indie.
Edukacja : zadziwiające jest jak wielu studentów ekonomii i prawa (to dwie strony tego samego medalu) wydawałoby się skądinąd ludzi inteligentnych, nie potrafi sensownie wyjaśnić powstawania inflacji. Naucza się ich dość skomplikowanych wyliczeń, ktorymi są pochłonięci z czasem dochodząc w tym do mistrzostwa, wprowadzając kolejne współczynniki ekonomiczne korygujące prawdy objawione, gdy tymczasem cała ta zabawa jest tylko tautologią i ma się tak do rzeczywistości jak system ptolemejski do kopernikańskiego. Zresztą nieco podobnie jest też w innych obszarach tej lucyferskiej dziedziny (Lucyfer - niosący światło albo kaganek oświaty) lecz to już inna inszość.
Anarchistyczne odpowiedzi na kryzys: bodajże jedyny przypadek pozytywny tzn. kreatywny to Katalonia - rzeczywiście była to realna próba. Anarchizm generalnie jest indywidualistyczny.
Poza tym pluralizm polityczny paradoksalnie wpisuje się w zasadę starą jak świat: dziel i rządź. Mnóstwo partyjek ( więc i grup ludzkich) zwalcza się a nawet jeśli wspólpracuje to celem jest miejsce przy korycie bo w jedności siła. Tutaj możnaby dyskutować o wyższości takiego czy innego systemu głosowania, finansowania partii lecz niewiele to zmienia. Solidarność w Polsce w 80-tym powstała bo nie było dużego zróżnicowania dochodów i stniały duże skupiska robotników, z czego wyciągnięto wnioski i pierwsze zmiany po uzyskaniu niepodległości skupiły się na tym by już nigdy więcej motłoch nie wymknął się spod kontroli, a próbował.
"Podwyższenie stopy życiowej klasy robotniczej " - nie jest możliwe dziś bo nie ma już takiej klasy, są grupki. I oczywiście same sobie tej stopy nie podniosą a Lewiatan co o tym myśli powszechnie wiadomo.
"poczucie swej podmiotowosci, odzyskanie go i poczucie ze mozna podjac wlasna inicjatywe." - Był taki moment w 89 ludzie dali się nabrać i uwierzyli, że coś od nich zależy, że mogą podjąć działalność na własny rachunek i robili to. Jednak ich zadanie polegało tylko na legitymizacji nowej-starej władzy, co wkrótce uświadomił im mistrz świata Balcerowicz wprowadzając stan wojenny bo inaczej tego nie można nazwać i tak powinno się go osądzić (podpierał się przy tym hałaśliwie prof.Georfeyem Sachsem, można napomnknąć o Chile, problem jest taki, że Sachs zmienił poglądy po południowoamerykańskich ekscesach gospodarczych i dodał jednak do dekalogu kontrolę społeczną).
Media: ludzie tam pracujący to kosmici ( sądząc po zarobkach) i z ziemskim znojem nie mają wiele wspólnego więc cóż ciekawego mogliby powiedzieć nawet gdyby chcieli.
Stratyfikacja ekonomiczna powoduje rozwalenie wszelkich więzi społecznych nieopartych na pieniądzu ( dochodzą do tego wysiłki mające rozpirzyć rodzinę i wtedy już kompletna atomizacja jednostek) a że piramida jest stroma to słaba i mała podstawa się po prostu zapada a nie buntuje. Ci wyżej patrzą na tych jeszcze wyżej próbując się wdrapać choć o szczebelek, a media utwierdzają ich w przekonaniu, że są 'trendy'.
Co do możliwości przemian: a ile miałoby to kosztować? i ja miałbym za to płacić? ile na tym zyskam? niech to rząd sfinansuje.
Może po jakiej wojnie. np. w Afganistanie albo Iranie, Somalii.
Na 10 osób każda ma trochę racji. Ale każda chce całą. Równość owszem ale najpierw ja.