Dodaj nową odpowiedź

Więzień Guantánamo Ahmed Zuhair, 44-letni obywatel Arabii Saudyjskiej, rozpoczął strajk głodowy w połowie roku 2005, a od sierpnia 2005 r. jest karmiony przymusowo. Według jego prawnika, stan zdrowia Zuhaira znacznie się pogorszył od sierpnia 2008 r. i stanowi obecnie powód do poważnego niepokoju.

Prawnik Ahmeda Zuhaira spotkał się ze swoim klientem w Guantánamo 14 i 15 listopada, a 27 listopada złożył skargę (ang. emergency motion) w Sądzie Okręgowym Stanów Zjednoczonych (ang. US District Court), w której opisał, jak jego klient wielokrotnie wymiotował w czasie pierwszych dwóch godzin spotkania. Stwierdził też, że Zuhair stracił około jednej czwartej masy ciała w ciągu zaledwie trzech miesięcy: z 62 kilogramów w sierpniu do nieco powyżej 45 kilogramów w listopadzie. Oznacza to, że jego waga jest o około 30% niższa od optymalnej pod względem zdrowotnym. Zdaniem adwokata „klatka piersiowa Zuhaira była niczym szkielet, a jego nogi wyglądały jak kości obciągnięte skórą.”

W skardze stwierdzono, że w czasie przeprowadzanego dwa razy dziennie przymusowego karmienia trwającego nieraz dwie godziny lub dłużej Zuhair, choć nie stawia oporu, jest przywiązywany do krzesła aż sześcioma pasami, co powoduje u niego ból niczym, używając słów więźnia, „piła wrzynająca się w kręgosłup.” Na początku strajku głodowego Zuhaira karmiono w łóżku, bez przywiązywania. Zdaniem obrońcy stosowanie pasów nie jest uzasadnione ani ze względów medycznych, ani ze względu na zachowanie jego klienta. Do tego w połowie 2008 r. Zuhair zaczął informować o ostrych (cytując więźnia: „niczym ogień w żołądku”) bólach brzucha podczas karmienia.

Do skargi dołączono opinię lekarza, który interpretując obserwacje adwokata uznał, że stan zdrowia Ahmeda Zuhaira może stanowić powód do poważnych obaw. W szczególności zaś, że znaczna utrata wagi, związaną z ciągłym wymiotowaniem, jest poważnym problemem, potencjalnie zagrażającym życiu, na który personel medyczny Guantánamo nie zareagował w sposób dostateczny.

W skardze adwokat Zuhaira wnosił o nakazanie przez sąd władzom zajęcia się tym problemem, zdiagnozowania i wyleczenia przyczyny chronicznych wymiotów swojego klienta, a także zajęcia się skutkami wynikłego z nich chronicznego niedożywienia. W szczególności adwokat wnosił o nakazanie władzom podawania Zuhairowi pokarmu nie zawierającego kukurydzy, na którą ten może być uczulony i która może być przyczyną wymiotów, a także o nakazanie zaprzestania stosowania krzesła z pasami przy przymusowym karmieniu, ujawnienia dokumentów z historią choroby Zuhaira oraz poddania go niezależnemu badaniu lekarskiemu.

W odpowiedzi na skargę strona rządowa podważyła jurysdykcję Sądu Okręgowego w sprawie i stwierdziła, że terapia Zuhaira charakteryzuje się empatią, wysoką jakością i jest prowadzona bez nieuzasadnionej zwłoki, zaś utrata wagi jest spowodowana „umyślnym wymiotowaniem.” Wyjaśniała też, że krzesło z pasami stosuje się od czasu, gdy w latach 2005-2006 niektórzy głodujący więźniowie atakowali personel medyczny w trakcie przymusowego karmienia. Jednakże sam Zuhair nigdy nie dopuszczał się takich ataków. Zdaniem strony rządowej stosowanie takiego krzesła ułatwia proces karmienia i chroni przeprowadzających je pracowników, a rezygnacja z niego w przypadku Zuhaira oznaczałaby stawianie jego wygody ponad troską o jego zdrowie i bezpieczeństwo personelu medycznego.

Ahmed Zuhair powiedział swojemu prawnikowi, że krzesło z pasami zostało wprowadzone jako forma kary zbiorowej (strona rządowa zaprzecza, żeby było ono karą zbiorową lub indywidualną). W skardze oskarża się władze Guantánamo również o próby zmuszenia Zuhaira do zakończenia protestu głodowego zarówno poprzez stosowanie siły, jak i poprzez szantaż, polegający na uzależnieniu otrzymania odpowiedniego leczenia od zakończenia głodówki. Pojawia się w niej również zarzut, że czasami to strażnicy wojskowi, a nie personel medyczny, przeprowadza przymusowe karmienie i robi to w sposób brutalny. Wg Zuhaira karmienie przez personel medyczny zostało przywrócone dopiero wtedy, gdy on i inni głodujący na znak protestu zaczęli smarować swoje ciała własnym kałem.

18 grudnia sędzia Emmett Sullivan nakazał zbadanie Zuhaira przez niezależnego lekarza (strony mają zaproponować kandydatów, wyboru zaś dokona sąd) i udostępnienie dokumentacji medycznej Zuhaira jego prawnikowi.

Ahmed Zuhair został zatrzymany pod koniec grudnia 2001 r. na targu w Lahore w Pakistanie przez dwunastu mężczyzn w cywilnych ubraniach. Zawiązano mu oczy i zabrano do domu w dzielnicy mieszkaniowej Lahore, gdzie, jak twierdzi, był torturowany. Na początku stycznia 2002 r. przeniesiono go do ośrodka wojskowego w stolicy kraju – Islamabadzie, gdzie był przetrzymywany w odosobnieniu przez około 10 tygodni. W połowie marca 2002 r. został przekazany do amerykańskiego więzienia w bazie sił powietrznych w Bagram w Afganistanie. Trzy miesiące później przeniesiono go do więzienia w Kandaharze, gdzie przebywał dwa tygodnie. Zuhair twierdzi, że w Afganistanie znęcano się nad nim poprzez zmuszanie do długiego klęczenia i rozbierania się podczas przesłuchań. Zuhair trafił do Guantánamo w połowie lub pod koniec czerwca 2002 r. W połowie 2005 r. zaczął strajk głodowy protestując przeciwko temu, że był więziony bez postawienia zarzutów i przeciwko warunkom panującym w więzieniu. W 2008 r. złożył wniosek o sądową rewizję legalności jego uwięzienia (ang. petition for habeas corpus).

TŁO SPRAWY

Około 250 więźniów 30 narodowości jest nadal przetrzymywanych w Guantánamo, większość bez postawionych zarzutów i bez rozpoczętych procesów. Prezydent elekt Barack Obama stwierdził, że jedną z miar sukcesu jego pierwszych dwóch lat urzędowania będzie to, czy więzienie Guantánamo zostanie zamknięte „w sposób odpowiedzialny”.

ZALECANE DZIALANIA

Prosimy o niezwłoczne wysyłanie apeli po polsku lub po angielsku, w których własnymi słowami:
- wyrażą Państwo niepokój o zdrowie więźnia Guantánamo Ahmeda Zuhaira;
- przyjmą Państwo z zadowoleniem zarządzenie Sędziego Emmetta Sullivana o przeprowadzenie niezależnego badania medycznego Ahmeda Zuhaira, oraz wezwą Państwo władze do zapewnienia, by odbyło się to tak szybko, jak to możliwe;
- wezwą Państwo do natychmiastowego przestania stosowania krzeseł z pasami na Ahmedzie Zuhairze podczas przymusowego karmienia;
- wezwą Państwo władze do zapewnienia, by Ahmed Zuhair otrzymał wszelkie niezbędne leczenie;
- wezwą Państwo do wypuszczenia Ahmeda Zuhaira, jeśli nie zostaną mu natychmiast postawione zarzuty o charakterze bezsprzecznie kryminalnym, a jego proces nie zostanie wyznaczony w zwykłym amerykańskim sądzie federalnym.

ADRESACI APELI

Sekretarz Obrony
The Honorable Robert M. Gates
US Secretary of Defense
1000 Defense Pentagon
Washington, DC 20301
USA
Faks: +1 703 571 8951
Nagłówek: Szanowny Panie Sekretarzu / Dear Secretary of Defense

Z-ca Prokuratora Generalnego Gregory G. Katsas (urzęduje tylko do 20 stycznia, w związku z czym apele wyłącznie faksem lub e-mailem, adres podany jedynie do umieszczenia w nagłówku)
The Honorable Gregory G. Katsas, Assistant Attorney General
US Department of Justice
950 Pennsylvania Avenue NW, Room 3141
Washington, DC 20530-0001
USA
Faks: +1 202 307 6777; lub +1 202 616 8470
E-mail: Gregory.Katsas@usdoj.org
Nagłówek: Szanowny Panie Prokuratorze Generalny

Prezydent (urzęduje tylko do 20 stycznia, w związku z czym apele wyłącznie faksem lub e-mailem, adres podany jedynie do umieszczenia w nagłówku)
President George W. Bush
The White House
1600 Pennsylvania Avenue NW
Washington, DC 20500
USA
Faks: +1 202 456 2461
E-mail: president@whitehouse.gov
Nagłówek: Szanowny Panie Prezydencie

KOPIE DO

Ambasada Stanów Zjednoczonych Ameryki
al. Ujazdowskie 29/31
00-540 Warszawa
Faks: 022 504 26 88

Apele należy wysyłać najpóźniej do 2 lutego 2009 r. Apele wysyłane pocztą oraz apele wysyłane faksem lub e-mailem po 20 stycznia prosimy kierować wyłącznie do Sekretarza Obrony.

Pilna Akcja Nr 350/08
Indeks AI: AMR 51/156/2008

Tłumaczenie: Bartosz Kumanek
Korekta i redakcja: Marcin Natorski