Dodaj nową odpowiedź

Sekretem męskości i kobiecości jest KOD ukryty w strukturach językowych. Właśnie przeczytałem ciekawy artykuł o wynikających z życia różnicach między płcią piękną a płcią brzydką Jest to ciekawe porównanie z którego można wysunąć wiele istotnych wniosków. Od dawna czytam socjologiczno-psychologiczne artykuły, postanowiłem więc wzbogacić nimi swój blog. Zapraszam do czytania ciekawej analizy. Wysunięcie wniosków i kompromisowych rozwiązań w swoich związkach, czy też przyjacielskich relacjach pozostawiam Wam Kobiety:- większość dziewczyn od dzieciństwa uczona jest łagodnego sposobu wyrażania się.- nastawione są na budowanie przyjaznego klimatu rozmowy.- używają wyrazów pieszczotliwych, nawet w odniesieniu do obcych osób.- nie okazują dominacji, a polecenia są formą sugestii („Może wyniósłbyś śmieci?”, niż „Wynieś śmieci!”).- kobieta dokładnie zrelacjonuje, co kto powiedział, kto kogo siedział, w co kto był ubrany np. na imprezie, koncercie itp.- chcą być wprowadzane w świat bliskich, być uczestniczkami życia innych.- kobieca komunikacja to poszukiwanie bliskości, w ogóle wystarczy im, że mówią.- stereotyp brzmi: dziewczyny nie przeklinają. I tak jest statystycznie. Kobiety rzadziej używają wulgaryzmów, jeśli już to robią to w oszczędniejszych zestawieniach.- dziewczyny używające wulgaryzmów dystansują się od nich, szukając pretekstu – tłumaczą ich użycie złym dniem czy humorem.- językowo są dość niepewne (wyrażenia: chyba, raczej, dość, niewykluczone, przecież, myślę, wydaje mi się, sądzę, odnoszę wrażenie). Jest to też wynikiem większej odpowiedzialności za słowo i sam klimat rozmowy.- stosunek seksualny określany jest czasownikiem związanym ze współdziałaniem (spać z kimś, kochać się z kimś).- w świecie kobiecym nie przystoi otwarte wyrażanie zainteresowania seksualnego wobec słabo znanej osoby – kobiety rzadko gwiżdżą na chłopaków, chyba, że w klubach i w zapewniającej bezpieczeństwo grupie innych kobiet.- w ich języku seksualnym więcej eufemizmów, niedomówień, metafor, mniej zaś bezpośrednich „kobiecych” nazw akty seksualnego czy części ciała.- kobieta zwierza się, bo szuka bliskości. Natomiast partner usiłuje dawać rady i naciska na ich wprowadzanie w czyn. Trudno wtedy o bliskość. Mężczyźni:- rozmowa to okazja do popisania się, próba zdominowania przeciwnika (co kto może, kto wygrał, ile wyciąga czyjś samochód).- aż 41 procent mężczyzn miałoby ochotę poprosić żonę o okazywanie im większej czułości.- bagatelizowanie problemów kobiet „Nie martw się, jak kiedyś byłem u dentysty, to mi zły ząb wyrwali”.- wulgarność wyraża negatywne emocje, jest narzędziem i nośnikiem agresji, przez co kreuje wizerunek maczo.- upodobanie do czasowników oznaczających (strzelić z buta, walnąć piwko, napruć się, nastukać).- jeśli mężczyzna przemawia tonem spokojnym to jest to przywilej osoby, która nie musi bez przerwy udowadniać swojej wyższości i mocy.- w męskim słowniku, kobieta traktowana jest przedmiotowo (zaliczanie, przelatywanie, bzykanie).- metafory seksualne umieszczają kobietę w pozycji obiektu (cielęcinka, towar, dupa, laska) lub małego zwierzaka (foczka, kociak). Cała gama wyrazów obróbki drewna (rżnąć, pukać, stukać, walić, ciąć, piłować, rąbać). W tej metaforyce seks to przemoc.- polskim językiem seksualnym rządzi męska perspektywa.- jednym z głównych sekretów mężczyzn są kłopoty w pracy. Zataja je aż 32 procent facetów. Powód? Na opowiadaniu o tym ucierpiałby ich wizerunek głowy rodziny.- mężczyźni nie zwierzają się, bo wiedzą, że partnerki niewiele im pomogą.