Dodaj nową odpowiedź

Myślę, że NOP mógłby być dumny z poglądów wypowiadających się tu czytelników CIA. Na ich podstawie dobrze widać w jakim społeczeństwie żyjemy.

Co do wypisywanych tu bredni, wymienię najwazniejsza:

Rzekoma sprzeczność walki z represyjnymi ustawami, a walką z państwem jako takim.

Nie ma sprzeczności pomiędzy walką pracowników o wyższe pensje, wypłacanie chorobowych, krótszy czas pracy, a walką o zniesienie pracy najemnej jako takiej. Strategią anarchosyndykalizmu zawsze była eskalacja żądań aż do strajku generalnego i obalenia systemu pracy najemnej. Nie ma mowy o tym, by ignorować współczesną nędzę pracowników po to, by w imię zasady "im gorzej tym lepiej" szybciej doszło do obalenia państwa. To tak nie działa. Pozbawieni nadziei i pogrążeni w apatii ludzie nie dokonują rewolucji. Za to ludzie, którzy zaprawili się w bojach o mniejsze sprawy - owszem. Walka z pomniejszymi uciążliwościami państwa i kapitału stanowi "gimnastykę rewolucyjną" jeśli cały czas zachowane jest dążenie do czegoś więcej niż zapewnienia sobie jedynie lepszego standardu życia w ramach systemu. Ale nawet socjal-demokratyczna stabilizacja w państwie dobrobytu (z punktu widzenia rewolucyjnego - porażka ruchu) jest lepsza niż XIX i XXI wieczny dziki kapitalizm.

Odrzucenie walki o pomniejsze sprawy w imię czekania na bardziej rewolucyjny ruch wskazuje nie tylko na zupełne niezrozumienie mechaniki walk społecznych, ale jest też wygodną wymówką dla ignorantów.