Dodaj nową odpowiedź

Część tradycji Polski Ludowej warta jest obrony, np. etos egalitarny i laicki, Realpolitik, rewolucja oświatowa i kulturalna. Demokratyzacja, wprowadzenie wolności obywatelskich, otwarcie na świat - to są silne atuty obecnej tradycji.

Inaczej wyglądają sprawy związane z gospodarką oraz położenia materialnego i bezpieczeństwa socjalnego ludności. Na tej płaszczyźnie dominuje rozczarowanie transformacją. Wielu nie radząc sobie ze skutkami transformacji systemowej zaczyna z sympatią powracać do czasów "realnego socjalizmu", przywołując ustawową gwarancję zatrudnienia.

Takie plusy, jak łatwość podróżowania za granicę, obfitość towarów na półkach sklepowych, jakościowa poprawa wyposażenia gospodarstw domowych, znaczne zwiększenie liczby kształcących się na studiach wyższych są przesłaniane przez wysoki poziom bezrobocia, rozszerzające się obszary ubóstwa i zjawisko wykluczenia społecznego, rażące zróżnicowanie poziomu zamożności społeczeństwa itd.

Nostalgia za PRL-em stała się modna. Wizja szczęśliwej epoki PRL-u jest obrazem, który wynika ze scen zapamiętanych z dzieciństwa ale nie ma on nic wspólnego z tym, jaka PRL naprawdę była.

Reklamy utrzymane w stylistyce tamtych czasów są adresowane, do tych, którzy znają owe czasy tylko z przekazów. Ale powrót Trybuny Robotniczej chyba jest prawdziwą "oda do komuny".