Dodaj nową odpowiedź

"To elementy w stałym stanie skupienia, łatwe do zapakowania i transportu, klasyfikowane jako nisko- lub średnioaktywne, a co za tym idzie bezpieczne przy odpowiedzialnym zagospodarowaniu." Kolego nie czaruj, bo nie z naiwniakami masz tu do czynienia.
Owszem, niektóre substancje promieniotwórcze mają stosunkowo małą radioaktywność (np. pluton), a wytwarzane przez nie promieniowanie alfa działa na małą odległość. Jednak po dostaniu się do płuc czy z pokarmem zabijają w ciągu kilku tygodni. Wystarczy 0,1mg (sic!) plutonu, żeby dorosły człowiek zmarł.
Natomiast wśród odpadów radioaktywnych są też substancje wysokoaktywne, można to przeczytać w każdej, nawet proatomowej publikacji więc proszę nie próbuj bagatelizować problemu próbując przemycać swoje kłamstewka bazując na niewiedzy społeczeństwa.
Aktywność odpadów jest wielokrotnie większa niż paliwa przed zużyciem.
No i jeszcze dochodzi problem ich trwałości. "Krótkożyciowe" (np. stront 90, który gromadzi się w kościach) zanika po "zaledwie" 300 latach. Długożyciowe to sprawa milionów lat. Kto zapewni stabilność ekonomiczną operatora (piszesz o zagospodarowaniu), geologiczną i militarną? Bo XX wiek to 2 duże wojny i kilka mniejszych.
Kopalnie soli, w których miały być składowane odpady są często zalewane (problemy Wieliczki czy katastrofa w Wapnie koło Kłodawy, gdzie wtargnęła woda i spowodowała zniszczenie kopalni i zapadnięcie się gruntu). W Niemczech z podobnego składowiska wycieka radioaktywna solanka. Albo sładowisko w Finlandii (zaledwie 3 metry nad poziomem morza), kto zagwarantuje, że poziom morza się nie podniesie? Nie mówiąc o wodach gruntowych.Ale oczywiście nie ma problemu, to nie my się będziemy martwić co za 100 lat będzie.
Co do Świerku to jeden z byłych pracowników mówił o pewnym eksperymencie przeprowadzonym w 1979 r przez pana Andrzeja S. który zakończył się skażeniem budynku. Szkoda, że sprzątaczki nie wiedziały, co sprzątają, a raporty z tego zdarzenia są utajnione.