Dodaj nową odpowiedź

No sorki, sorki... ale dyrektor mógł być dziś szefem wielkiego przedsiębiorstwa a jutro kierownikiem GS albo klubu sportowego. Tą zagranicą to była Bułgaria ale generalnie masz racje bo nierówności o wiele bardziej doskwierały bo były przykryte egalitarną frazeologią. To zresztą rożnie się rozkładało w przeciągu całego czasu istnienia komuny. Inaczej kiedy terror obejmował neonomenklaturę a inaczej kiedy ta mogła się czuć bardziej bezkarna. Dobrze to pokazuje kino. W filmie "Spaleni słońcem" masz pokazane luksusy którymi cieszył się zasłużony bolszewik z samych szczytów hierarchii władzy, z otoczenia Stalina - (ot na poziomie białego oficera w carskiej Rosji) i Gruz 200 gdzie możesz się zapoznać z realiami przywilejów w przemysłowym mieście ( coś jak nasz Bełchatów) Zobaczysz jak żył wysoki wojskowy, komendant milicji, pierwszy sekretarz.
Wiem ze to się w marksistowskiej głowie nie mieści ale sama władza jest przywilejem.
Logika produkcji opiera się na konkurencji i zysku. O zysku już pisałem a konkurencji nie było - było centralne planowanie.