Dodaj nową odpowiedź

A ja myślę, że on może mieć nawet rację. Boję się do czego to wszystko prowadzi. Takie pesymistyczne wizje są bardzo prawdopodobne. Cholera jedna wie do czego prowadzi sytuacji na Grecji. Z jednej strony się cieszę cicho, z drugiej czuję cholerne obawy niczym komunista z lat 20-ych przed tym, co niesie taka masa.

W dodatku przekonanie o samo-upadku kapitalizmu jest prawdziwe jedynie po części. Bo ten rozpad wcale nie jest gładki, elegancki, pod krawatem, a walący się system wcale nie zaprzestanie łapania się wszystkiego wokół. Taka rana ropieje, piecze, pali, gryzie, a nawet po przecierpieniu jej pozostanie trudny strup i blizna.

Nie zgadzam się ze wszystkimi wizjami, częściami artykułu. Anarchizm zawsze traktowałem jako próbę przeżycia w kapitalizmie -> nie cel ostateczny. Przecież ubogich nie można wiecznie karmić z garkuchni. Trzeba po tym wszystkim budować, budować, budować, dać wędkę, prawa pracownicze, emerytury, opiekę zdrowotną.. trzeba zlikwidować wyzysk i niewolnictwo na którym utrzymują się kraje Zachodu zapędzając masy imigranckie oraz ssąc surowce i niewolniczo wykorzystując kraje 3 świata w akcie neokolonializmu. TO SĄ poważne sprawy. Wszelki chaos, czy liberalizm będący usprawiedliwieniem obojętności na cierpienie ludzkie -> tego nie pochwalam. Jestem za socjalizmem, jego ewolucją, poprawieniem, ale wciąż socjalizmem. Budową i stabilizacją. Oby nie było krwi.