Dodaj nową odpowiedź

I cóż z tego że polski patriotyzm nie był ksenofobiczny? Roman Dmowski doceniał to iż Józef Piłdudski miał być według jego uznania "szlachetnym socjalistą". Toteż Roman Dmowski wolał by to Józef Piłdudski ze swoim "autorytetem" i "przeszłością w ruchu socjalistycznym" stanął na czele państwa polskiego niż do władzy mieliby dojść rewolucjoniści (obojętnie czy wywodziliby się z PPS-Lewicy tudzież SDKPiL albo odłamów lewicowych z PPS-u). Niestety ci jacy właśnie ów patriotyzmem szermowali zazwyczaj też wysiadali potem z "czerwonego tramwaju" albo stawali się zaprzysięgłymi wrogami przemian rewolucyjnych przeciwstawiając je "interesom państwa" jakiekolwiek one by nie było. Patriotyzm w polskim wydaniu sprowadza się nadmiernego przywiązania do bytu państwowego, czy też walki o jego "żywotne interesy" ponad podziałami klasowymi.

Czemu mają na pamięć zasługiwać tylko Dmowski, Piłsudski tudzież Abramowski? Czy należy zapomnieć o rewolucyjnych kartach PPS-u, rewolucyjnych odłamach w PPS-ie, Wielkim Proletariacie (z Ludwikiem Waryńskim stale polemizującym z tzw. socjalpatriotami) SDKPiL, KPP a nawet AFP jaka wyłoniła się z ..ruchu komunistycznego...