Dodaj nową odpowiedź

W ramach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego “Globale” we Wrocławiu, zorganizowano trzeci pokaz filmowy. Tym razem zaprezentowany został dokument Philippe Diaza pt „Wykończyć biedę”.

Jak zwykle przy tego rodzaju wydarzeniach, na seans przybyła dość wąską grupa odbiorców (~30 osób), lecz ci, którzy z jakiegoś powodu nie dotarli na miejsce, mają czego żałować. Film Diaza ukazał to, czego większość jego kolegów po fachu nie odważyłaby się nawet zająknąć: bezlitosna krytykę kapitalizmu, która pod naporem faktów, liczb oraz wypowiedzi, przygniotła każdego.

Film można było podzielić na trzy epizody:

1. HISTORIA KOLONIALIZMU
- Historia „rozwoju” kapitalizmu, poprzez podboje kolonialne. Eksterminacja ludności oraz zawłaszczenie bogactw naturalnych Azji, Afryki, Ameryki Południowej w imię wyższości moralnej oraz kulturowej białych. W ten sposób pozbawiono lokalne społeczności szans na rozwój, wpływ na własną politykę gospodarczą, wprowadzając podbite państwa w stan ekonomicznego, duchowego oraz fizycznego zniewolenia.
- Pogłębiająca się przepaść między krajami biednymi, a bogatymi (m.in. Wielka Brytania narzuca cło i podatki na import tekstyliów z Indii, Holandia niszczy przemysł tekstylny w Indonezji i rozwija go u siebie).
- Zmiany kulturowe w krajach podbitych. Tradycje rodzinne (kolektywne), zastępowane są przez indywidualizację stosunków społecznych.

2. WSPÓŁCZESNY KAPITALIZM
- Neokolonializm („współczesne niewolnictwo”) w ramach umów międzynarodowych. Strukturalna przemoc, czyli neoliberalne reformy pod płaszczykiem „przystosowania strukturalnego” narzucane są w ramach Banku Światowego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego oraz Światowej Organizacji Handlu.
- Świat zbudowany na „konsensusie Waszyngtońskim”, gdzie wszelkie problemy ma rozwiązywać rynek (prywatyzacja infrastruktury, szpitali, szkół, telekomunikacji, kolei, linii lotniczych). Autorzy filmu pokazują przykład Boliwii, gdzie korporacja Bechtel sprywatyzowała wodę, co w rezultacie doprowadziło do wzrostu cen o połowę, a w niektórych regionach nawet 2-3 krotnie. Na skutki nie trzeba było długo czekać. Demonstracje i opór społeczny, przelany krwią, spowodował, że korporacja Bechtel wyniosła się z Boliwii.
- mowa także o rajach podatkowych. Gdyby opodatkować 30% przepływającego w nich kapitału, powstałaby suma 255 bln dolarów, które można by przeznaczyć na zlikwidowanie większości problemów społecznych. W zasadzie do zlikwidowania biedy, wystarczyłoby 20 bln dolarów, co jest 4% sumą która idzie co roku na wojsko na świecie. Jednak dla klasy rządzącej najważniejszą kwestią jest „neoliberalny militaryzm”.
- przedstawiono także politykę patentów m.in. drogie leki, brak rozwoju medycyny, niepotrzebna śmierć ludzi w Afryce na „niepopularne ekonomicznie” choroby, takie jak malaria, cholera, AIDS czy żółta febra. Liberalizacja usług medycznych, wzrost umieralności w Afryce, z powodu braku pieniędzy na leczenie.
- w filmie nie zabrakło Johna Perkinsa, zwanego „ekonomicznym zabójcą” (Economic Hitman), który wyjaśnia rolę Stanów Zjednoczonych i służb CIA w kształtowaniu globalnej polityki. Perkins opowiada o przekupywaniu polityków, zamachach stanów, czy mordowaniu nielojalnych dla interesów USA polityków, którzy mogliby realizować bardziej demokratyczne (socjalne) idee społeczne. John Perkins można również obejrzeć w filmie „Spowiedź Agenta”.
- neoliberalna teoria tzw.„skapywania” nie działa (zakłada ona, że jeśli bogaci będą więcej zarabiać, to więcej będą otrzymywać biedni). Wzrost gospodarczy, PKB nie przekłada się na jakość życia mieszkańców.
- ciekawostka: najwięcej przemocy jest tam, gdzie jest największa dysproporcja dochodów, a nie tam gdzie jest tylko bieda.

3. PERSPEKTYWA
W filmie można było usłyszeć następujące kwestie:
a) reforma rolna (uspołecznienie ziemi, przedsiębiorstw, zasoby naturalne dostępne dla wszystkich nieodpłatnie, „zasada wspólnej własności”).
b) reforma podatkowa (zlikwidowanie podatków biednym skoro płacą za luksusy bogatych. Proponowane było zwiększenie podatków bogatym, skoro zarabiają na cierpieniu większości).
c) redystrybucja dochodów (sprawiedliwsze dzielenie zysków, partycypacja dochodów itp.).

Ciekawe fakty przedstawione w filmie:
• W Brazylii jest obecnie 50 milionów głodujących.
• 1% najbogatszych ma 400 razy więcej, niż 1% najbiedniejszych.
• Afryka Subsaharyjska płaci co minutę 25 tyś. dolarów zachodnim kredytodawcom (zamiast przeznaczać pieniądze na rozwój szkół, szpitali, pomoc socjalną itp.).
• Boliwia ma 7 bilionów długu.
• Od 1960 roku koszt eksportu w Afryce zmalał w stosunku do importu.
• Co roku prywatyzowanych jest 1300-1500 firm w ramach „przystosowania strukturalnego”.
• 1% ludzi na świecie posiada 32% globalnego bogactwa.
• 1 mld. ludzi mieszka w slumsach na Południu.
• 1/3 ludzkości nie ma dostępu do czystej wody.
• 854 mln ludzi cierpi głód (wzrost głodujących na świecie od 1970).
• Od lat 70, liczba żyjących w biedzie w Afryce wzrosła z 273 do 328 milionów.
• 165 mln ludzi na świecie, żyje za mniej niż 50 centów dziennie.
• Przez dalszy wzrost cen na świecie, kolejne 100 mln ludzi wejdzie w biedę.
• Konsumujemy 30% więcej, niż biosfera może zregenerować. Musimy zmienić konsumpcję.
• 16 tyś dzieci umiera dziennie z głodu lub chorób.

Strona filmu:
http://www.theendofpoverty.com/

Wpis: „Wykończyć biedę” w ramach Międzynarodowego Festiwalu Filmowego “Globale” pochodzi ze strony: Tomasso.pl