Dodaj nową odpowiedź

Dobrą wiadomością jest to, że można uczyć się przez całe życie. Ja mam tak, że reaguję lękiem na sytuacje w których powinienem wyrażać uczucia. Jest to dla mnie spory problem, ale gdy nie uciekam przed nim, jest pewien postęp.

Sposób bycia, jaki jest oczekiwany ode mnie jako od mężczyzny od kiedy pamiętam wydawał mi się sztuczny i niedopasowany, ale siłą rzeczy uwewnętrzniłem go na tyle, by móc przetrwać w społeczeństwie. Na pewno też wiele razy zakładałem, że kobiety czegoś nie potrafią, lub sprawiałem, że nie mogły dojść do głosu, czy czuły że ich opinia nie jest traktowana jako ważna. Naprawdę ciężko się pozbyć takich odruchów, ale świadomość tego co się dzieje pomaga.

Co do porządku w domu, problem rozwiązaliśmy tak, że oboje nie sprzątamy - co oczywiście nie jest do końca satysfakcjonującym rozwiązaniem :)