Dodaj nową odpowiedź

oprócz mnie pisuje jeszcze jedna osoba jako "czytelnik" prezentując dość podobne poglądy i rzeczywiście może robić się zamieszanie ;)

Do meritum:
Nie wiem czy stratę czasu, dla osób które chcą się na zasadzie parytetów dorwać do władzy pewnie nie jest to strata czasu... Tak czy inaczej nie ma to nic wspólnego ani z wolnością ani z równością...

Owszem może się nakładać (na zasadzie pozostałości kulturowych po istniejącym kiedyś patriarchacie).
Ale nie zawsze się nakłada. Np. nie nakłada się gdy kapitalistka-kobieta wyzyskuje pracownika-mężczyznę. I w wielu innych wypadkach też się nie nakłada. Ewentualne nierówności płacowe moga mieć różną przyczynę ale podstawową jest brak zorganizowanego ruchu pracowniczego.

W takim wypadku liberalny (i lewicowo-autorytarny) feminizm (czyli w Polsce jakieś 90%) usiłujący wmówić kobietom-pracownicom że posiadają jakiś wspólny "kobiecy interes" z kobietami-kapitalistkami, że "kobieta powinna głosować na kobietę", itd. to jest właśnie rozbijanie jedności proletariatu służące oczywiście wyłacznie kapitalistkom i politykierkom. Stąd moje porównanie do "nacjonalizmu wyzwoleńczego". Widzę tu dokładną analogię, liberalny (i socjaldemokratyczny) feminizm to właśnie taki "kobiecy nacjonalizm" próbujący łączyć wyzyskiwaczki i wyzyskiwane na podstawie zupełnie fałszywej płaszczyzny.

Co do dyskryminacji to powiedziałbym że kobiety może już dyskryminować wyłącznie kultura bo wszelkie prawne bariery zostały już zniesione, podczas gdy mężczyzn dyskryminuje ciągle prawo (np. przymusowa służba wojskowa mężczyzn, brak tacierzyńskiego, różny wiek emerytalny) co dopiero powoli się zmienia (choć są już pierwsze pozytywy)...