Dodaj nową odpowiedź

Witam serdecznie,

Rzeczywiście doktorant w Polsce to "ni pies ni wydra". Ustawa o Szkolnictwie Wyższym z dnia 27 lipca 2005 (ze zm.) określa że doktorant to uczestnik studiów doktoranckich (art 2 pkt 21), oraz iz jego obowiązkiem jest realizowanie programu studiów doktoranckich oraz prowadzenie badań naukowych (art 197 pkt 2). I tak;
- realizowanie programu studiów - to cały proces dydaktyczny (uczenie się i nauczanie). Uczestniczenie w zajęciach kwalifikuje doktoranta do grupy "studentów', natomiast nauczanie - juz do kadry pracowniczej.
- prowadzenie badań naukowych - tu teoretycznie doktorant staje się pracownikiem.

Sam fakt, że doktorantom przysługuje urlop (Ustawa określiła 8 tyg, w terminie wolnym od zajęć dydaktycznych dla studentów), oraz urlop macierzyński - kwalifikuje tę grupę do kadry pracowniczej. I to chyba najlepsza podstawa, aby "wywalczyć" dla siebie na uczelni kilka przywilejów, które ma kadra naukowa.

W kwestii stypendiów:
Gdzie jest zapis, że stypendium doktoranckie mogą dostać tylko wybrańcy? Art 200 Ustawy o Szkolnictwie Wyższym mówi jedynie, że "Uczestnik stacjonarnych studiów doktoranckich może otrzymywać stypendium doktoranckie" (warunkiem jest złożenie wniosku - tj KAŻDY wnioskujący MA PRAWO do stypendium doktoranckiego. I otrzymać je MUSI). Należy pamiętać jednak o 2 ważnych kwestiach:
1. NIE MOŻNA podejmować pracy na pełen etat (ale już 9/10 etatu jest dopuszczalne), oraz
2. PODJĘCIE PRACY w niepełnym wymiarze pracy MUSI byc zgłaszane. Brak informacji może wiazać się z skreśleniem z listy uczestników studiów doktoranckich.

Stypendia naukowe - rzeczywiście obłożone są warunkami - i nie ma bata. Trzeba spełnić warunki określone przez senat, aby je otrzymać.

Suma summarum - doktoranci mają więcej praw niż się mówi. Polecam lekturę Ustawy :)