Dodaj nową odpowiedź

Zakładanie samorządnych przedsiębiorstw zarządzanych przez kolektyw pracowniczy, moim zdaniem, jest słuszną ideą, gdyż moje doświadczenia związane z szukaniem pracy i pracą w wielu firmach, jednego mnie nauczyły i uświadomiły: rynek pracy jest władzą pracodawców i kierowników nad pracownikami, w związku z czym nie ma mowy o wolności pracobiorców na rynku. Natomiast jedynym sensownym rozwiązaniem w tej sytuacji jest konsolidacja środowiska syndykalistycznego i wolnościowego dla idei zbudowania ogólnopolskiego ruchu wzajemnej pomocy i spółdzielczości pracy. Czas najwyższy podjąć się zadania stworzenia zalążków tego ruchu i zbudowania zrębów alternatywnej ekonomii. Czy nie rozumiecie tego, że samo nawoływanie do strajku generalnego jest mrzonką, rojeniem w głowach doktrynerów, którzy chcą nagiąć rzeczywistość dla własnych idei, obsesyjnie wierząc, że cała klasa pracownicza w jednej chwili jednomyślnie będzie chciała współzarządzać zakładami i jednomyślnie automatycznie w tej samej sekundzie wszyscy będą wiedzieli, jak od razu wdrożyć modele samorządności bez szefów w swoich zakładach i wszyscy solidarnie zgodzą się na podział pracy wykluczający nawet dominację jednego pracownikami nad drugim, a pracodawcy będą się błąkać po lasach i bezczynnie przyglądać się bez cienia reakcji, jak rady załogowe pracowników pozbawiają ich władzy nad przedsiębiorstwami? Czy na tym polega nadzieja anarchosyndykalizmu, że generalny strajk generalny sprawi za jednym pociągnięciem palca, że wszyscy pracownicy będą chcieli się solidarnie dzielić władzą ekonomiczną, a pracodawcy uciekną do lasu po uspołecznieniu zakładów i będą dogorywać przy zbieraniu grzybów i runa leśnego? Czy syndykaliści wierzą w taką idylliczną wizję dziejów po zwycięskim strajku generalnym ?