Dodaj nową odpowiedź

Wasze dylematy o nie/opłakiwaniu to nic. W katastrofie miała nieszczęście zginąć moja dalsza krewna (tak, dobrze zgadujecie — była polityczką; na szczęście relatywnie dobrą, z sercem po lewej stronie). Co w takiej sytuacji?
Sumienie podpowiada, że w ramach walki z establishmentem nie ma miejsca na cieszenie się z tak nagłej śmierci w wielkich rozmiarach. Tym bardziej, że zginęli postronni ludzie. O anonimowych ofiarach głodu i wojen wybuchających z ambicji polityków, _my_ nie zapominamy, a to już coś.
Więc R.I.P.