Dodaj nową odpowiedź

Tego czy wezmą to pod uwagę nie wiem, ale krytyczne myślenie nikomu jeszcze nie zaszkodziło więc możliwe :) Różnic jest wiele, to jest bardziej temat na rozprawkę, o ile nie książkę. Ale tak z grubsza:
- indywidualizacja oddziaływań wychowawczych,
- kierowanie się zainteresowaniami uczniów lub też stymulowanie ich aktywności,
- brak formalnego podziału na klasy wg. wieku (może być to podział ze względu na zdolności dziecka, lecz nie jest on sztywny i ostateczny) oraz rezygnacja z klasowo-lekcyjnej organizacji pracy,
- przeważnie brak formalnego oceniania i testów/egzaminów,
- rezygnacja z podręczników (to też nie wszędzie),
- o wiele większa partycypacja ucznia w życiu szkoły, klasy i w kierowaniu własnym tokiem edukacji,
- zwrócenie uwagi na psychologiczne aspekty rozwoju dziecka i branie ich pod uwagę w toku procesu nauczania/uczenia się,
- uwzględnianie różnych typów inteligencji w procesie edukacji,
- stosowanie bardziej aktywizujących metod np. ekspresja własna, ćwiczenia praktyczne itp.
- korzystanie w większej mierze z przedmiotów dydaktycznych, które nierzadko są robione przez samych uczniów
i wiele wiele innych. Ogólnie postawienie na jakość, a nie ilość i zorientowanie na potrzeby dziecka/ucznia. Chciałbym się jeszcze odnieść do nauki przez internet, to jest może dobra opcja, ale w sytuacji zamieszkiwania w dużej odległości od szkoły lub w przypadku studiowania. E-learning nie sprawdza się całkowicie w przypadku dzieci niepełnosprawnych umysłowo np. z zespołem Downa w stopniu lekkim, które to dzieci mogą uczęszczać do szkół integracyjnych.