Dodaj nową odpowiedź

Ileż to trzeba się napocić i natłuc w klawiaturę by uzasadnić przepychanki na kanapie. A jakieś błyskotliwe analizy sceny politycznej nam przy tym towarzysza Dowiadujemy się więc za Grzegorz Napieralski-Jabłuszko powinien podjąć walkę z nomenklaturą i post stalinowską mierzwą (!!!)I to po to by przywrócić socjaldemokratyczny charakter SLD. Toc to z 50 lat za późno. Oczywiście gro krytyki przypada temu kto zbytnio rozpychał się na kanapie i chyba puszczał bąki po z takim wstrętem o nim redakcja daalej pisze - Niczym odtrącony kochanek powiadana ze nie wiadomo z czego żyje, z kim się zadaje a puszczał się o cho cho !!! Nawet z Le Penem!!! niesmaczne to i żałosne. Cóz to z ludźmi robią, na jakie drogi pchają miłosne rozczarowania! Nie lepiej było by za poetą powiedzieć - Ziętek "strzaskałeś nasze serca jak butelkę o stół" Na koniec zaś tych gorzkich sercowych zali dowiadujemy się o jeszcze jednym nie spełnionym uczuciu do ...Andrzeje Leppera. Jednak Andrzej nie jest jednak ten wymarzony - i to nie wiadomo do końca dlaczego (czy dlatego ze chodził w gumiakach czy dlatego ze już w nich nie chodzi) Dowiadujemy się tylko ze trwa przy socjalliberalnych iluzjach. I tu nam się ujawnia głębia politycznej analizy redakcji "dalej ty" Owszem Samoobrona cieszyła się poparciem społecznym zbudowanym na ruchach protestu - lecz była to typowa partia reprezentująca drobny i średni polski kapitał - stąd zresztą ta rzeźnia bratobójca miedzy LPR, Samoobroną i PiS - chodziło o monopolizacje reprezentacji o pieniądze które idą już teraz do jednej kieszeni. Retoryka zaś jaka kryje te nacjonalistyczne i protekcjonistyczne interesy jest rzeczą wtyrną i nieistotną (NDecka w wykonaniu LPR, populistyczna Lepera czy chadecko/ludowa PIS) Oczywiście opcje te cieszą się społecznym poparciem gdyż rodzimy kapitał jest bardziej skłonny do tworzenia miejsc pracy, zainteresowany rozwojem i w dłuższej perspektywie bardziej skłonny do kompromisu płacowego. Charakter wyzysku pozostaje ten sam lecz moze być on mniej dokuczliwy. W końcu niemiecka XIXw klasa robotnicza więcej chyba zawdzięczała Bismarckowi niż socjaldemokracji. I jak dziś się zyje niemieckiemu pracownikowi w protekcjonistycznych Niemczech. Nie na darmo więc Kaczyński w kampanii odwołuje się do Adenauera i rozwoju NRF po II wojnie. Szkopuł tkwi jednak w tym ze jest to program nie do zrealizowania. Przegrany na samym starcie w dodatku 20 lat spóźniony. Dlatego żądny wspomniany tu POPiS jest mało realny ( w polityce jak wiadomo nie ma rzeczy nie możliwych) gdyż konflikt miedzy tymi partiami odzwierciedla podstawowy konflikt w świecie kapitału miedzy kapitałem rodzimym a kosmopolitycznym i korporacyjnym. Miedzy taką tez grupą kosmopolityczną menadżerów wielkich korporacji liberalnymi i postępowymi obyczajowo a nowobogackimi pariasami mentalnie tkwiącymi w końcu XIX w. Puty więc rządzi PO nadzieje społeczne na zmiany będą się ogniskowały wokół PiŚ. ( ciekawe ile SLD zdoła tego urwać). Na wybory nie pójdą ci młodzi którzy rozczarowali się do cudu Tuska Natomiast nadzieje socjalne będą mobilizować do głosowania na PiŚ