Dodaj nową odpowiedź

Autonomia regionalna nie gwarantuje jeszcze autonomii pracowniczej czy społecznej samorządności, władze regionów autonomicznych mogą być równie autorytarne (albo i bardziej autorytarne) niż władze centralne - przykład antimigranckiej nagonki na południu i południowym zachodzie USA (Arizona a wcześniej Kalifornia czy Teksas) dobitnie to pokazuje. Jak najbardziej regionalne i proautonomiczne siły są tam z najbardziej prawicowe i rasistowskie, i oczywiście wspierają najbardziej reakcyjne siły społeczne.
Z drugiej strony łatwiej jest kontrolować i "cisnąć" władze regionu liczącego kilka milionów mieszkańców niż kraju, który liczy 40 milionów ludzi, w regionie władza jest dosłownie "o rzut kamieniem";) od obywateli.
Poza tym specyfika Śląska - ostatniego chyba regionu w Polsce gdzie mimo postępów neoliberalizmu jest poważnie uzwiązkowiony i gdzie są wciąż wiekie skupiska bojowo nastawionych pracowników daje szanse że w przypadku autonomizacji klasa robotnicza stanie się najważniejszą siłą polityczną. O ile oczywiście fałszywa, regionalna solidarność i nacjonalizm nie zdemobilizują śląskich robotników. No i w końcu - ciśnienie na gospodarczą i polityczną autonomię dla Śląska otwiera jakiś nowy front w konfrontacji z neoliberalnym rządem w Warszawie, i uderza w jedność zwolenników PO, która na poziomie deklaracji była raczej "proregionalna" - w takim przypadku albo straci poparcie "regionalistów" albo popierając autonomią straci swych "prawicowo - narodowych" zwolenników. Tak czy inaczej - chyba warto spróbować, pod warunkiem wypracowania własnej agendy z naciskiem na samorządność lokalną i pracowniczą i przeciwko fałszywemu solidaryzmowi i regionalnemu szowinizmowi - i to oświadzcenie jest tego próbą.