Dodaj nową odpowiedź

O ile co do całości wywodu jak najbardziej się zgadzam (zachęcam do lektury poprzedniego numeru Przeglądu Anarchistycznego, gdzie ten temat jest szerzej omówiony), to jedna z kwestii pobocznych jest nadinterpretacją: poparcie GW niekoniecznie musi być jakimś paradoksem godnym potępienia. Jak słusznie zauważa autor/ka, anarchizm jest ruchem politycznym dążącym do konkretnych przemian i realizacji konkretnego programu. Jak każdy ruch polityczny powinien więc dążyć do ich realizacji, a nie zajmować się kultywowaniem swojego ideowego puryzmu. Jeżeli poparcie GW, w danym momencie historycznym może pomóc uczynić krok w kierunku realizacji wolnościowego programu (nawet wbrew intencjom GW, czy jakiekolwiek innego podmiotu), to należy to z pełną bezwzględnością wykorzystać. Na tym polega polityka. Oczywiście może się zdazyć, że my próbując wykorzystać GW (lub inny podmiot), sami zostaniemy przez niego wykorzystani, to niestety jest również część polityki. Najgorszą jednak rzeczą jest jednak, gdy strach przez wykorzystaniem przez innych sprawi, że będziemy bali się wykonać jakiegokolwiek kroku naprzód, co niestety jest jedną z większych bolączek ruchu anarchistycznego.