Dodaj nową odpowiedź

Zaznaczam, że wolnościowiec jest w zwyczaju nonkonformistą i nie możemy z góry zakładać, że mu się w dyni poprzewraca. O to łatwiej jest w całej wolnej lewicy. Tej się bardziej obawiam szczególnie teraz kiedy lewica w polityce praktycznie nie istnieje (piszę o lewicy ideologicznej a nie praktycznej bo to co wyprawia się teraz w polityce nie mieści się w jakichkolwiek ramach). Poprostu młody zbuntowany socjalizm odkłada się w ruchach przylegających do anarchizmu i w momencie kiedy będzie taka możliwość z chęcią będzie budował aparat partyjny. Skąd taki wniosek - tak wolnościowcy w tym kraju zbudowali neoliberalizm dla którego jedynym wyjściem teraz jest umocnienie się na pozycjach nacjonalistycznym bo podłoże ideoligiczne nigdy ni ebyło "globalne" i otwarte.

Główny nurt jest trudny do zdefiniowania w kategoriach lewica - prawica. Ten podział bardziej zaznacza się na kanapach. Co ciekawsze usiłuje się podział takowy wprowadzić mocno na siłę raczej wykazując u przeciwnika jako przywary a nie usiebie jako ideologię wiodącą. Spróbuj może nanieść polskie nurty na wykres Nolana (wiki nolan chart) który ciekawie ujmuje zależności stron polityki względem ekonomii.

Logika kompromisu którą się posłużyłem nie wskazuje co robić poza tym nad czym należy się zastanowić. Jeżeli do końca życia mam być opozycjonistą to taka postawa nie jest kreatywna - wprost przeciwnie. Co do wieku to już kiedyś to konfrontowaliśmy i mimo, że jestem nieco młodszy to już mam po co żyć stąd postawy nihilistyczne już mnie nie zajmują. Tylko jak zasiadać do dialogu jako strona kiedy nie mieścimy się w żadnym pojęciu politycznym lub odnajdujemy się zupełnie nie tam gdzie powinniśmy być bo "lewicy jest tak mało".

Yak, znów chcesz rozmowę prowadzić "po swojemu". Dlaczego?