Dodaj nową odpowiedź

Zespół Dezerter to typowa klasa średnia, która się dorobiła i teraz jego członkowie bronią swojej uprzywilejowanej pozycji, to komentarz pana Grabowskiego do 11 listopada, to już w autobusie słyszałem ciekawsze komentarze, żenada.

Święto Niepodległości jak sama nazwa wskazuje powinno byś świętem. Po 123 latach Polska odzyskała niepodległość. Należałoby się chyba raczej cieszyć, a nie przybierać wojowniczą postawę. W moim przekonaniu powinien być to dzień radości i ogólnopolskiej balangi. Ale Polska to Polska i nie należy spodziewać karnawału na miarę Rio

Ludzie mają różne poglądy i różnie chcą je wyrażać. Jedni mają ciśnienie na obnoszenie się polskością inni wręcz przeciwnie. Nie jest istotne, gdzie są moje sympatie. Istotne jest, czy jestem zwolennikiem wolności, czy nie. Pamiętam jak władza ludowa narzucała całemu społeczeństwu co, gdzie i jak ma świętować, i co jest dobre, a co złe. Teraz żyjemy w wolnym kraju i możemy decydować sami. Cały cyrk odbywający się z okazji przemarszu narodowców wzbudził we mnie politowanie. Z jednej strony ludzie, którzy w mądrzejszy lub głupszy sposób manifestują swoją przynależność narodową, z drugiej ludzie, którym to się nie podoba. Nie miałbym nic do powiedzenia, gdybym nie był zorientowany jak obie opcje wyglądają. Po doświadczeniach ubiegłorocznych przemarsz narodowców został okrzyknięty faszystkowskim. Nie wiem, czy słusznie, ale wiele osób, które pomyka z biało-czerwoną flagą mogłoby się poczuć obrażonymi. Narodowcy to nie koniecznie faszyści. Z drugiej strony barykady mamy koalicję różnych organizacji – nazwę je wolnościowymi. Choć muszę przyznać, że młodzi socjaliści, albo koledzy z flagami z sierpem i młotem do takich nie należą. I nie rozumiem tych naprawdę walczących o tolerancję, że tego nie dostrzegają. Kiedy czytam deklaracje ideowe niektórych ugrupowań lewicowych, to mi się włosy jeżą. Ja się z nimi w żaden sposób nie jestem w stanie zidentyfikować. Walka klas i podobne bzdury dobre były sto lat temu… A dziś nie chciałbym, żeby jakiś oszołom czyhał na to, na co sam zapracowałem, tylko dlatego że mam to, czego nie ma on. PRL wyleczył mnie z tego typu myślenia. Czego i innym życzę.