Dodaj nową odpowiedź

To nie przypadek że w momencie narastania masowych protestów społecznych ożywiają się i intensyfikują swoją działalność radykalne grupy stosujące metody walki zbrojnej i akcji bezpośredniej. To prawidłowość stara jak świat. Upatrują one bowiem w ożywieniu nastrojów społecznego niezadowolenia szansy na popchnięcie spraw dalej, w kierunku zanegowania systemu jak całości. Walka zbrojna to m.in. ich metoda agitacji i propagandy na rzecz przemian społecznych.
Co do "strategii napięcia". Nie polegała ona na tym, że władze uznawały zamachy przeciwko swoim przedstawicielom za doskonały pretekst do zniesławienia ruchów społecznych, lecz na dążeniu do odmalowania rewolucjonistów w oczach społeczeństwa jako jego wrogów.
Robiono to nie poprzez inspirowanie zamachów na przedstawicieli aparatu systemu (takie akcje bowiem zbuntowane społeczeństwo może być skłonne poprzeć lub czuć do nich pewną sympatię i zrozumienie)
lecz poprzez inspirowanie zamachów w miejscach publicznych przeciwko zwykłym, przypadkowym ludziom. Chodziło o to by zwykły obywatel bał się rewolucjonistów, uznając ich za szaleńców.
Dlatego gdy mówi się o strategii napięcia np. we Włoszech, to nie chodzi np. o działalność zbrojną Czerwonych Brygad, lecz m.in. o zdarzenia takie jak anonimowe zamachy bombowe skierowane przeciwko cywilom, takie jak zamach na Piazza della Logia w Bresci w maju 1974 r.(eksplozja bomby podczas demonstracji pracowniczej), zamach na pociąg Italicus w maju tego samego roku czy zamach w Banku Rolniczym na Piazza Fontana w 1969 r.
Czas pokazał, że za działaniami tymi stały włoskie tajne służby działające w porozumieniu z grupami neofaszystowskimi i prawdopodobnie przy współpracy CIA. Również w RFN w okresie działań RAF miała miejsce seria alarmów bombowych na dworcach kolejowych, które usiłowano przypisać Frakcji. RAF jednak kategorycznie odcięła się od tego typu działań, stwierdzając że wskazują one na faszystowskie metody CIA, ponieważ wymierzone zostały w niewinnych ludzi.
Tegoroczne, listopadowe zamachy bombowe na 14 placówek i instytucji politycznych (większość to ambasady, ale oprócz tego przesyłki do Merkel, Sarkozego i Berlusconiego)przeprowadzone przez Konspiracyjne Komórki Ognia sa elementem międzynarodowej kampanii zbrojnej nakierowanej na budowę frontu solidarności z uwięzionymi towarzyszami ale również na zacieśnienia więzi między anarchistycznymi grupami zbrojnymi na całym świecie. Zamachy na placówki we Włoszech są jedną z odpowiedzi na ten apel.
Obecnie kolektyw redakcyjny portalu Baader-Meinhof oraz Grecja w Ogniu przygotowuje 15-stronicowe tłumaczenie oświadczenia KKO, w którym jego bojownicy wyjaśniają dlaczego za cel obrali te a nie inne ambasady. Tekst wkrótce ukaże się na wyżej wymienionych stronach. W skrócie: omówieni są tam radykalnie lewicowi więźniowie polityczni, uwięzieni w każdym z krajów, którego placówkę zaatakowano, a ataki przedstawione jako akcje solidarnościowe.