Dodaj nową odpowiedź

Wiesz, On(a) ma nieco racji, w tym sensie, iż w gruncie rzeczy dla Egiptu możliwy jest każdy scenariusz (acz taki, który mówi, że muzułmańscy radykałowie przejmą władzę jest najmniej prawdopodobny, którym akurat straszą nas nasi "eksperci"), z najbardziej prawdopodobnym, że dojdzie do "koncyliacyjnego" rozwiązania, z zachowaniem pozycji obecnych elit, które do siebie dopuszczą część "opozycji" i na tym się zmiany skończą. O to skądinąd modlą się nasi "obiektywni eksperci".

Egipt bardzo przypomina Polskę w tym sensie, że masy swoje a "przywódcy" swoje. Obecny zryw ma piękny, spontaniczny i ludowy charakter, masy ludowe walczą o swą godność, wolność, byt (przysłowiowy "chleb i pracę"), pokazując często swój sprzeciw zarówno wobec państwa jak i kapitału oraz ich (co najmniej) zbędność. W tym wymiarze kiełkuje w Egipcie rewolucja, która stoi "u bram". Z drugiej strony mamy "elity opozycyjne" z różnych stron i stronnictw, które nie tyle co starają się zagospodarować dla siebie te masy, ale nimi sterować (i niestety coraz częściej im się to udaje). Ich podstawowym celem jest zdobycie władzy i nic więcej. Mają wsparcie mediów, mogą liczyć na wsparcie kapitału, możnych, pewnie wojska i państw burżuazyjnych, pod warunkiem, iż zachowają stosunki socjoekonomiczne i gdy tylko nadarzy się okazja nie zawahają się spacyfikować oddolnej rewolucji. Oczywiście wszystko jest możliwe, tylko niestety obawiam się, że owe masy nie posiadają jeszcze wystarczającej świadomości i doświadczenia, by w dupę kopnąć owe elity i dokończyć to co zaczęto.

"Wszelkie państwo to sojusz bogatych przeciwko biednym, sojusz posiadających władzę przeciwko tym, którymi rządzą"
http://drabina.wordpress.com