Dodaj nową odpowiedź

Z napływających informacji wiemy już, że władze Malty nie wydały zgody na lądowanie samolotu z uciekającą z Libii córką Muammara Kaddafiego. Podobny los, parę dni temu, spotkał jego synową, tak przynajmniej podaje TOK FM.
Jak widać nawet kobiety z jego rodziny nie mogą liczyć na taryfę ulgową.
Czy można się dziwić, że będzie walczył do końca?

Mógłby oczywiście - jak Hitler - popełnić samobójstwo.
I tak zostanie przecież przez cywilizowany świat okrzyknięty drugim Hitlerem.
Nie ma przecież żadnych szans.
Wydaje się, że wiernym mu pozostaje już tylko Korpus Gwardii Rewolucyjnej, w tym ex-bojownicy Legionu Pan Afrykańskiego (przez media zwani najemnikami), Arabski Legion Islamski, bojówki Milicji Ludowej oraz oddziały specjalne Mukhabarat. Tak przynajmniej przypuszcza w komentarzach lewica.pl czerwony93.

Tymczasem wszystko wskazuje na to, że we wschodniej części Libii wkrótce przywrócone zostanie królestwo. Prawowity następca tronu już czeka.
Prof. Jerzy Zdanowski (arabista) w radiowej "Jedynce" wskazał właściwy trop, a może nawet drogę wyjścia:
"Obecnie obserwujemy rozpad państwa. Nie wykluczone, że mogą odżyć stare regionalizmy.
Libia może rozpaść się na co najmniej dwie części. Cyrenajka, czyli ziemia, na której znajdują się główne złoża ropy naftowej już w tej chwili jest poza kontrolą Trypolisu".
- Niewykluczone, że wojna w Libii przekształci się w wojnę dwóch stron o złoża ropy naftowej - stwierdził profesor Jerzy Zdanowski.
"Libia to państwo, które powstało stosunkowo niedawno. Powstało w wyniku scalenia trzech prowincji w 1951 roku, gdzie mieszkało społeczeństwo plemienne, rodowe, posiadające silne odśrodkowe tendencje regionalne. - W tej chwili te podziały plemienno-rodowe i regionalne odżywają. Jest to proces przeciwko rządom, przeciwko pewnemu systemowi, który nawet mimo bogactwa ekonomicznego okazał być się niewydolny".
Zdaniem autora książki "Historia Bliskiego Wschodu w XX wieku", Libia zderzyła się z głównym problemem tamtego regionu jakim jest demografia.
- Właściwie cała polityka w XX wieku była tam określana przez szybki przyrost naturalny, co rodziło poważne problemy w sferze społecznej, z którymi ekipy rządzące nie mogły sobie poradzić - dodaje profesor.